31 มีนาคม 2545 20:24 น.
ยอดหญ้า
มองตาฉันหน่อยคนดี
คนที่เธอกล้าทิ้งไป
ฉันรู้ตัวและเข้าใจ
ที่เธิไม่สนใจและเฉยชา
ขอร้องสักอย่างได้ไหม
อย่าทำไม่รู้จักเลยหนา
แค่เธอยิ้มให้และมองมา
ฉันจะได้รู้ว่าเรายังเป็นเพื่อนกัน
แต่หากเธอยังทำอย่างนี้
ไม่ดีกับตัวเองรู้ไหม
เธอทำเหมือนคนเอาแต่ใจ
อยากทำอะไรก็ทำ
หรือเธอจะไล่ฉันไปให้พ้น
ยังดีกว่าทนอยู่แบบนี้
รู้ตัวไหมว่าคนที่เคยดี
จะเปลี่ยนเป็นคนที่เกลียดเธอ
31 มีนาคม 2545 19:55 น.
ยอดหญ้า
ฟ้าจ๋าฟ้า ฟ้ามีดาว สักกี่ดวงหนอ
ขอฉันขอ ดาวซักดวง อย่าหวงฉัน
เพื่อให้ดาว ได้พราวฟ้า ทุกคืนวัน
เพื่อให้ฉัน สบตาเธอ ณ ดวงดาว
31 มีนาคม 2545 10:33 น.
ยอดหญ้า
ดาวอุ่น...
เธอไปแอบซบอกกรุ่นของเมฆก้อนไหน
ปล่อยให้อกของฉันเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย
คืนเดือนฉาย แต่ใจฉันกลับมืดมน
ดาวอุ่น...
ลืมแล้วหรือถ้อยคำละมุนกลางสายฝน
จำได้ไหมสัญญาระหว่างเราสองคน
ทุกแห่งหน เราจะแบ่งปันไออุ่น ให้อิงไอ
ดาวอุ่น...
ฉันกำลังคิดถึงไอละมุนจากเธออยู่รู้ไหม
ท่ามกลางลมหนาว สายฝนกร้าวซัดสาดห้องใจ
ฉันคว้าฉันไขว่
ควานหาไออุ่นจากเธอ
ดาวอุ่น...
ฉันพบเพียงธุลีฝุ่นกับหยาดน้ำตาที่ล้นเอ่อ
และมองเห็นความว่างเปล่ามีเงาเฝ้าพร่ำเพ้อ
แต่สำหรับเธอ ฉันไม่เจอแม้เงา
ดาวอุ่น...
หรือว่าเธอโดนแดดทารุณรุมผลาญเผา
โอ...พระเจ้า !
ถ้าคุณหลอกดาว ฉันคงปวดร้าวไปชั่วนิรันดร์
ดาวอุ่น...
โปรดกลับมากระซิบข้างแก้มกรุ่นของฉัน
โปรดกลับมาเพื่อบอกว่า เรายังรักกัน
แม้เธอหลอกฉันก็ไม่เป็นไร
ดาวอุ่น...
และแล้วเธอก็กลับมาหาฉันจนได้
แต่ดูเธอเปลี่ยวแปลก และเปลี่นยนไป
ดาวอุ่นเธอช่างใจร้าย
มีคนข้างกายแทนฉันอีกคน
31 มีนาคม 2545 10:33 น.
ยอดหญ้า
ความฝันอยู่ที่ไหน
หัวใจอยู่ที่นั่น
มีหวังต้องฝ่าฟัน
ใจมุ่งมั่นเพื่อฝันที่เป็นจริง
30 มีนาคม 2545 16:33 น.
ยอดหญ้า
เธอกลับมาคราวนี้
ดูแปลกไปกว่าที่เป็น
เท่าที่ฉันมองเห็น
เธอเย็นชาและเฉยเมย
แต่เธอกลับมาบอก
ว่าฉันหรอกที่เปลี่ยนแปลง
เธอยังว่าฉันแกล้ง
และแสดงละครตบตา
กลายเป็นว่าฉันผิด
ที่ยังคิดหลอกตัวเองเรื่อยมา
แถมยังคอยอะไรบ้าบ้า
รอเธอกลับมาอยู่ทุกวัน
นี่แหละคือผู้ชาย
ขี้เบื่อหน่ายและแปรผัน
ทำไมหนอทำไมกัน
ที่ตัวฉันต้องรักเธอ