13 สิงหาคม 2548 15:59 น.
ม้าลาย
คืนมืดวันสว่างด้วย...............สีสัน
ชีวิตเปลี่ยนแปลงวัน.............เปลี่ยนบ้าง
ข่มตาหลับรอฝัน..................คืนตื่น
เช้าค่ำกำหนดสร้าง...............เสกแจ้งตามใจ
เป็นไปได้ดั่งนั้น...................จริงหรือ
คืนทุกข์ทรมานคือ................โศกไข้
เงาโลกมืดมิดถือ...................ถมทาบ
นานตราบนานสิ้นไร้...............รับรู้ใดแสง
แรงหวังยังอยู่ใต้....................ชะตาดล
ซับโศกซึมซาบจน..................พรุ่งนี้
มองฟ้ามืดมนหน....................ทางเปลี่ยว
ฟ้าสว่างตาสว่างชี้...................เช่นนั้นฤๅหวัง
จมโลกดังโลกร้าง...................โรยถม
กัดกร่อนกายกลืนจม................กลบไร้
เวลาและอารมณ์......................ราวนิ่ง
เงียบสงัดฤๅสงบใต้...................ตราบท้อทรมาน
ฟ้าสางคืนผ่านแล้ว...................เพียงเหงา
แลโลกมีแต่เรา........................เร่คว้าง
ซากชีวิตหม่นเทา......................ทนอีก วันเทอญ
แจ้งจากวันวานร้าง....................เล่าร้างเรื่องเดิม
5 สิงหาคม 2548 16:34 น.
ม้าลาย
แด่เธอผู้ปั้นโลก..............เป็นเปล
กลั่นรักจากอกเท............ท่วมฟ้า
ไกวหล้ากล่อมทะเล.........ล้อคลื่น
กลางเกษียรสมุทรจ้า........เจิดแจ้งแรงฝัน
กอดขวัญประดุจแก้ว.........กลางทรวง
อบอุ่นไออาบดวง-.............จิตอ้อน
สัมผัสแผ่วเพียงสรวง........ผสานโอบ
อ้าปากเอาอกป้อน.............อิ่มปลื้มเปรมใจ
คำใดจักถักถ้อย.................อธิบาย
ความรักเกิดแต่สาย-..........เลือดสร้าง
จากครรภ์จวบวันวาย..........พอทด แทนฤๅ
ยิ่งใหญ่กว่าฟ้ากว้าง-...........กว่าพื้นแผ่นดิน
ยินเสียงครวญหากแม้น........หันมอง
ใครขีดชะตาครอง.................ครึ่งฟ้า
น้ำตาปริ่มเนตรนอง..............คราหนึ่ง
เจ็บปวดร้าวกายล้า................ก่อนยิ้มกอดเรา