24 พฤษภาคม 2548 01:37 น.
ม้าลาย
มือพุ้ยน้ำไขว่คว้าทั้งตาบอด
ไร้ทางรอดเวียนว่ายในความหลง
แต่ละวันจมคลื่นซัดขึ้นลง
และยังคงเคว้งคว้างอยู่อย่างนั้น
เกาะเรือรั่วหลงทางฝ่ากลางฝน
ไร้เครื่องยนต์หางเสือช่วยเอื้อฝัน
พลิกคว่ำหงายตายซากเพราะรักกัน
สู้ดึงดันดื้อไฉนไม่ยอมแพ้
โทษพายุโชคชะตาสารพัด
ด้วยอ่อนหัดเกินกว่าหาทางแก้
ปล่อยอารมณ์ผันผวนเปลี่ยนปรวนแปร
ตามกระแสน้ำซัดจักพัดพา
ใช้ชีวิตทั้งชีวิตวนติดกับ
แตกย่อยยับกลางทะเลเสน่หา
ทุกข์ถมทุกข์โถมถั่งประดังมา
จมน้ำตาท่วมท้นสิ้นหนทาง
ไม่มีฝั่งฝันใดเพื่อไปถึง
ไม่มีสุขสุดซึ้งเพื่อพึงสร้าง
มีแต่ไห้โหยหวนคร่ำครวญคราง
จากรักค้างรอยแค้นฝังแน่นใจ
11 พฤษภาคม 2548 23:29 น.
ม้าลาย
สัมผัสแผ่วบรรเลงบทเพลงรัก
สุดห้ามหักอำนาจปรารถนา
ใต้มนต์ดาวพราวพร่างเกลื่อนกลางฟ้า
เปล่งประกายสายตาส่องราตรี
ประสานมือเต้นรำตามใจก้าว
กอดกายผ่าวรุกรับสลับที่
ร่ายลีลาร้องเล่นเจนเวที
เนื้อแนบเนื้อสุขนี้อยู่เนิ่นนาน
จังหวะเนิบดนตรีต่างลีลาศ
สืบปลายเท้าก้าววาดสอดประสาน
โอบเอวชิดสนิทนำเช่นชำนาญ
เคลื่อนขยับรับต้านตามทำนอง
เสียงร้องรับขับขานประสานเสียง
พลอดพร่ำเพียงสุขมอบตอบสนอง
ยิ้มตอบยิ้มกระหยิ่มย้ำยิ่งลำพอง
จังหวะเร่งเพลงร้องระทึกใจ
ผ่อนบรรเลงบทช้าอีกคราหนึ่ง
พร่ำจุมพิตสนิทซึ้งสร้างรอยใหม่
พิศดวงหน้างดงามแฝงความนัย
ซ่อนสุขใต้รอยยิ้มเพริศพริ้มเพรา
ซ่านทรวงซบสวมกอดสอดประสาน
แต่งวิมานด้วยรักสลักเสลา
พลันเสียงเพลงหวานแว่วเพียงแผ่วเบา
ก็จุดเร้าไฟปรารถนาอีกคราครั้ง
หน้าส่วนตัว
1402
