คือ....ตุลาคม

ม้าลาย

เรียกว่า---ประชาธิปไตย
จากไฟลุกโชนจนมอดถ่าน
ซากศพทับถมอุดมการณ์
จดจารึกตำนานแห่งพานปูน

อนาถเอ๋ย---หัวอกนกพิราบ
แค่เค้าเงาภาพผู้สาบสูญ
กับคราบน้ำตาความอาดูร
บนกองปฎิกูลอดีตกาล

เสรีภาพล่องหนอยู่บนฟ้า
เมฆเทามืดทาดุจผ้าม่าน
กลั่นกระสุนโปรยห่ามาเป็นทาน
คร่าผลาญเลือดท้นถนนนอง

คือ---ตุลาคม
เพียงลมพัดอู้อยู่กึกก้อง
โหยหาสิ่งใดในพานทอง
หรือเสียงร้องที่แหบหายในพายุ 

++ ภาพเก่าๆ ++

จากรอยเท้ากาจกล้า...............กว่าพัน 
ก้าวเก็บรอยร้าววัน.................หนึ่งไว้ 
พึงหวนคิดย้อนหัน..................กลับนึก ตรึกแล 
ทวนเรื่องราวล้วนให้................ชัดได้บัดดล 

วีรชนพลีชีพไว้.......................ให้ชม 
ภาพศพเลือดอาบจม.................ร่างสิ้น 
หว่างหนหว่างใจตรม.................ตรอมพรั่น นั้นแล 
ตนอยู่เพื่อทนดิ้น.....................ต่อสู้รอใคร 

อุดมการณ์ซ่อนไว้...................ในไพร 
พฤกษ์โอบล้อมตรึกใน..............สติตั้ง 
ตริไฉนโลกแห่งใจ...................แห้งเหือด เดือดฤๅ 
ใดก่อเวรกรรมครั้ง...................ใหญ่ให้ร้อนดิน 

อำนาจมืดล้อมร่าง....................ดังฝัน ร้ายแล 
หลากร่างกอดกายกัน................ก่ายดิ้น 
ทิ้งกองเลือดฆ่าฟัน...................วันเก่า 
รินรดท่วมสิ้นลิ้น.......................ปากร้องทักความ 

สู่ยุคเงียบไร้สรรพ.....................ขับเสียง 
สร้างเปลือกซ่อนพรางเพียง.........ครอบไว้ 
รอบหนามแตกเถาเรียง..............รุกยอด ทอดแล 
ตามผูกโซ่ล่ามไร้......................ค่าไร้ปรานี 

วิญญาณนักต่อสู้.......................อยู่ไหน 
เล่าดุจเรื่องเก่าใน......................อดีตนั้น 
ผิดที่วิรชนใด............................สร้างเรื่อง เคืองฤๅ 
ดีแค่ฝากผีรั้น............................ยั่วแม้ตัวตาย 

จากรอยเท้ากาจกล้ากว่าพันก้าว 
เก็บรอยร้าววันหนึ่งไว้พึงหวน 
คิดย้อนหันกลับนึกตรึกแลทวน 
เรื่องราวล้วนให้ชัดได้บัดดล 

วีรชนพลีชีพไว้ให้ชมภาพ 
ศพเลือดอาบจมร่างสิ้นหว่างหน 
หว่างใจตรมตรอมพรั่นนั้นแลตน 
อยู่เพื่อทนดิ้นต่อสู้รอใคร 

อุดมการณ์ซ่อนไว้ในไพรพฤกษ์ 
โอบล้อมตรึกในสติตั้งตริไฉน 
โลกแห่งใจแห้งเหือดเดือดฤๅใด 
ก่อเวรกรรมครั้งใหญ่ให้ร้อนดิน 

อำนาจมืดล้อมร่างดังฝันร้าย 
แลหลากร่างกอดกายกันก่ายดิ้น 
ทิ้งกองเลือดฆ่าฟันวันเก่าริน 
รดท่วมสิ้นลิ้นปากร้องทักความ 

สู่ยุคเงียบไร้สรรพขับเสียงสร้าง 
เปลือกซ่อนพรางเพียงครอบไว้รอบหนาม 
แตกเถาเรียงรุกยอดทอดแลตาม 
ผูกโซ่ล่ามไร้ค่าไร้ปรานี 

วิญญาณนักต่อสู้อยู่ไหนเล่า 
ดุจเรื่องเก่าในอดีตนั้นผิดที่ 
วิรชนใดสร้างเรื่องเคืองฤๅดี 
แค่ฝากผีรั้นยั่วแม้ตัวตาย