18 พฤษภาคม 2547 03:33 น.
ม้าลาย
ฤารักฉันจะเป็นเพียงความฝัน ไม่มีวันนั้น
จันทร์คืนแรมแวมฉายบนปลายฟ้า
อ่อนแรงล้าแหว่งเว้าเจ้าทอแสง
ในคืนเหงาทรวงร้าวเศร้าอ่อนแรง
จันทร์แรมแล้งคล้ายเจ้าเฝ้ารอใคร
จันทร์คืนแรมวับแวมครึ่งใบนั้น
ดั่งใจฉันเพียงครึ่งดวงในทรวงไหว
คอยความรักจักเพิ่มเติมเต็มใบ
โอ้ครึ่งดวงเฝ้ารอใครเนิ่นนานมา
*จันทร์เอ๋ยจันทร์ลอยเด่นฟ้าเห็นไหม
น้ำตาไหลฉันพ้อเฝ้ารอหา
ความรักช่างห่างไกลแสนไกลครา
ไม่รู้ว่าวันไหนใจเต็มดวง
**คงมีวันจันทร์เพ็ญเด่นฟ้าได้
แต่มีไหมหัวใจฉันคืนวันล่วง
ฤาความรักฉันจักเป็นเช่นฝันลวง
ไม่มีวันใจเต็มดวงหนึ่งวันนั้น
ฤารักฉันจะเป็นเพียงความฝัน ไม่มีวันนั้น วันที่ใจเต็มดวง
ชื่อเพลง/Title : จันทร์
อัลบัม/Album : World The International Music
ศิลปิน/Artist : โจ้ ธนรัฐ ปิ่นเวหา
8 พฤษภาคม 2547 01:33 น.
ม้าลาย
ทุกข์ลามลามทุกข์ล้น................ใจสลาย
กล่าวโทษลมลิ้นชาย.................ชั่วช้า
เพราะพิเคราะห์คำภาย............เพียงครู่
เร่งตัดสินค่อนฟ้า....................แต่ครั้นแสงสูรย์
อาดูรด้วยเล่ห์ร้าย.....................ลมลวง
พลางคิดเสกสิ่งปวง....................ปลอบเศร้า
รักเลอค่าเคียงสรวง..................คิดโศก ไฉนนา
ฤๅพ่ายด้วยใจเจ้า.....................ไป่รู้รสหวาน
รานใจเกินกว่าร้าว..................รอใคร สมานฤๅ
ผิดเพราะคำพูดใด...................เล่าร้อน
ดับเถิดดับสิ้นไฟ.......................สุมอก
เย็นจิตด้วยความย้อน...............อย่างครั้งเคยเคียง
หากเพียงใจหนึ่งนั้น.................จริงจัง
จักพบรักเคยหวัง......................วาดไว้
คำหวานสื่อหวานดัง....................ดุจโลก หวานแล
กลืนกลบลบขมได้......................รสรู้เพียงลอง
เปิดใจตรองอีกครั้ง.....................คนดี
ว่ามธุรสวาที................................ที่แท้
หากคงกล่าวด้วยมี.......................ใจมั่น
ฤๅจักต้องยอมแพ้.......................พ่ายเพี้ยงหวานใจ
30 เมษายน 2547 04:09 น.
ม้าลาย
ร้อยคำพูดเวียนวนเหมือนคนบ้า
ลากเดือนดาวหมดฟ้ามาร้องไห้
ทุกความคำย้ำเขลาเข้าพงไพร
หลงทางใจจนคว้างหลงทางคำ
หากเปลี่ยนเป็นสายตาซึ้งกว่าซึ้ง
เธอจะพึงพอใจไหม งามขำ
จากคนหลง คนดี ที่คงย้ำ
ให้เธออ่านใจช้ำจากน้ำตา
อย่ามองฉันผิวเผินแล้วเหินห่าง
เพียงหลงทางจากเธอที่เพ้อหา
แม้ร้อยกลิ่นรินจากร้อยสร้อยผกา
ฤาหอมกว่าแก้มหอมของจอมใจ
เพราะว่าหลงจึงย้ำคำว่าหลง
หากจักคงสื่อย้ำคำอื่นได้
ทุกถ้อยเพ้อเจ้อปากลากเลยไป
เพียงเพราะหลงใครต่อใครจนเลอะเลือน
21 เมษายน 2547 15:16 น.
ม้าลาย
เพียงครั้ง.......
หากคงยังตรึงย้ำทุกความหมาย
หวานรสลิ้นเจ้าเสมือนมิเลือนคลาย
แม้ร้างกายเกินฝืนกลับคืนมา
เรียวปากบางอมยิ้มพริ้มอายนั้น
วาดเสี้ยวจันทร์แย้มยวนชวนใฝ่หา
รางรอยจูบประทับเจ้าหลับตา
อุ่นชื้นทารสรักพี่ฝากรอย
น้ำตารื้นกอดรัดสวาทอ้อน
ช่างเร่าร้อนโอษฐ์เคยเชยอ้อยส้อย
จุมพิตดูดดื่มพร่ำออดสำออย
เคียงร่างร้อยเริงชู้เเพียงครู่ครั้ง
คงสลักรักไว้ในวารหนึ่ง
เกินซาบซึ้งกว่าคำว่าความหลัง
สัมผัสนุ่มรุ่มใจในภวังค์
ยากขืนรั้งหทัยร้าวคราวร้างลา
31 มีนาคม 2547 15:01 น.
ม้าลาย
นำ...ตนพรางซ่อนฟ้า.............สายฝน
ฉัน...หลบหิมะทน..................ทุกข์ล้อม
ไป...ลืมลบหากจน.................ใจปล่อย เลือนแล
สู่.....ภาพผู้คนพร้อม...............คืบเท้าผ่านถนน
ใจ....คงจังหวะเต้น.................ตามฟัง
เธอ...อีกผู้คนยัง....................โลกนี้
นำ....แจ้งข่าวความหวัง............วารหนึ่ง
ฉัน....จักหาใดชี้.....................พบแล้วเสมือนเธอ
ไป.........ยืนยังยอดห้วง...........หุบเขา
สู่...........ภาพแจ่มจันทร์เนา.......ผนึกฟ้า
วิญญาณ..ผ่านรางเงา................สงัดมิตร
เธอ.........เหล่านั้นห้อมข้าฯ........ห่อนได้เข้าใจ
*.........ยื่นมือเธอให้เถิด........คนดี
*.........ก่อนล่วงวัยผ่านปี.......แปลกหน้า
*.........แสดงรักหากจักมี........มอบสื่อ
*.........จนชัดเจนแจ่มจ้า........กระจ่างแจ้งนัยจินต์
*........ให้ฉันเห็นนิมิตเพี้ยง.......พิศวง
*.......เช่นชัดจริงจวบผจง.........จับได้
*.......สรรพสิ่งห่อนมั่นคง..........เสมอเสื่อม สลายแล
*.......เพียง ณ ปัจจุบันไซร้........ซึ่งรู้สองเรา
ให้.......รักอยู่ที่นี้................นานเทอญ
มือ......ปล่อยจักเลือนเดิน....แยกร้าง
เธอ......ฉันรักดำเนิน...........นำเถิด
กอด....โอบสู่ฟ้ากว้าง........ฝั่งโพ้นแสนไกล........*
ฉัน......ขออย่าสื่อสร้าง.......แสนคำ
ไว้.......เพื่อเพียงเกริ่นนำ.....กล่าวนั้น
และ.....พจน์หนึ่งซึ่งสำ-.......คัญกว่า
จง........กล่าวเถิดเพียงสั้น...เท่าสร้างเสียงเพลง
แสดงให้......ชัดแจ้ง.....................ทิศทาง ดาวเอย
ฉันรับรู้........แสงราง....................แรกนี้
ว่าความรัก...มิยากพราง................เพียงบอก นำเทอญ
คืออะไร......โปรดชี้.....................สู่ห้วงใจเธอ.............*
หน้าส่วนตัว
1850
