21 กุมภาพันธ์ 2550 10:16 น.
ม้าลาย
เสียงเพลงแห่งรัตติกาลกังวานก้อง
ล้อมลอยล่องเร้าฝันอันหวามไหว
สัมผัสแผ่วรอบรัดสัมผัสใจ
พาล่องไหลธารคำร้อยทำนอง
ใต้อำนาจราตรีสีนิลดำ
เข้าครอบงำจินตนาการผสานสอง
สู่หนึ่งกายตรึงติดสนิทครอง
คลอเสียงร้องเสียงคนเสียงดนตรี
หลับตาลงลืมโศกซึ่งโลกสร้าง
ทิวาจางจืดแจ้งไร้แสงสี
เบือนหน้าสู่เสียงศัพท์อันลับลี้
เร้าอารมณ์สานชีวีสร้างชีวิต
ดูดดื่มรสสัมผัสแห่งสัตว์โลก
ไล้ลมโบกวาดสวรรค์อันวิจิตร
เมื่อดอกฝันแย้มผลินิรมิต
สุขเกินสรรค์ความคิดประดิษฐ์คำ
ยอมสยบเสียงเพลงบรรเลงเร้า
กายสั่นเทาใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ทั้งนุ่มนวลรู้สึกได้ลึกล้ำ
ทั้งชื่นฉ่ำเพลิดเพลินเกินทัดทาน
ก้าวสู่ดินแดนใหม่ในโลกฝัน
ซึ่งแสงวันใดใดไม่เคยผ่าน
ดำดิ่งความมืดมนอนธกาล
ห้อมหอมหวานกฤษณาแห่งราตรี
9 กุมภาพันธ์ 2550 18:49 น.
ม้าลาย
ลำแสงพราวส่องพ้น....................ผ่านตา
ฉายภาพความหมายมา...............นับล้าน
เพราะใจอ่านใจพา.....................ใจสุข
กระทบสะท้อนสะท้าน..................ซาบซึ้งสีสัน
มิตรภาพวางวาดซ้อน..................ภาพมิตร
จารึกในดวงจิต..........................เจิดจ้า
คิดถึงผ่านความคิด.....................เพียงขณะ
ภาพมิตรภาพตราบฟ้า.................สลักแล้วนิรันดร์
สีขาวบริสุทธิ์ทั้ง...........................ลำแสง
กระทบละอองน้ำแปลง................เหลื่อมรุ้ง
กลีบดอกกุหลาบแดง..................ใดร่วง โรยฤๅ
แย้มผลิหอมร่ำฟุ้ง........................เมื่อร้างจางขาว
ลาจากจึงจากด้วย.......................ดวงใจ
พลิกภาพเดิมผ่านไป..................เปลี่ยนหน้า
ตราบมิตรมั่นคงใน......................มิตรภาพ
คงคู่ตราบสิ้นฟ้า..........................ดับสิ้นดวงแสง
3 ตุลาคม 2549 20:35 น.
ม้าลาย
1ต้นไม้ใหญ่แผ่เงื้อม.........ร่มเงา
หลากเมล็ดพันธุ์ท่านเอา.....อกคุ้ม
ยืนหยัดอยู่นานเนา............กลางทุ่ง
เมล็ดเก่าจนเปลือกหุ้ม-......ฝ่อเนื้อในเสีย
2ใต้เท้าหากท่านให้............เห็นตะวัน
แหวกกิ่งใบฉายฝัน.............เปิดฟ้า
สละหยาดพิรุณสวรรค์.........สักหยด
โปรดเถิดเมตตาข้าฯ...........แค่เสี้ยวเศษทาน
3หากถูกใจปล่อยให้.........งอกเงย
จักเทิดทูนเท่าเคย.............นอบน้อม
ขอท่านกล่าวคำเปรย........เป็นพวก
ผู้ถ่อมคำนับค้อม..............จักรู้บุญคุณ
4ใต้บารมีแผ่กว้าง...............คุ้มครอง
หญ้าหนึ่งต้นแหงนมอง.........กิ่งนั้น
หนึ่งชีวิตจับจอง..................ผืนโลก
ต่ำค่าต่างชนชั้น..................เช่นนี้เชียวหรือ
5ฝังหัวว่าท่านรู้...................เห็นไกล
อำนาจสั่งการใด.................ถูกต้อง
แต่ชีวิตของใคร.................เป็นสิทธิ์
ขอสักคำขอร้อง.................เลือกได้เลือกเอง
6ดมกลิ่นดินกลิ่นหญ้า..........ยังหอม
รักแผ่นดินย่อมยอม.............อยู่ได้
ลมบนเล่าจริงปลอม.............ใครจัก รู้ฤๅ
กำพืดก็ต้นไม้.....................รับรู้แลเห็น
7มุมมองอาจต่างได้............เสมอเสมอ
หลายสิ่งซึ่งพบเจอ..............แผกบ้าง
ฟังเสียงเหล่าข้าฯเสนอ.........ท่านเปิด ใจเทอญ
แม้ต่ำเติมค่าสร้าง................อย่าเย้ยเหยียดหยาม
8และจักเป็นเช่นนี้.........เนิ่นนาน
จนกระทั่งมีมนุษย์หาญ....กาจกล้า
บังอาจสับคมขวาน...........ตัดกิ่ง ไม้เอย
แสงส่องลงจากฟ้า...........สู่พื้นเป็นผล
9หอบกิ่งไม้กลับบ้าน.........สมใจ
โอกาสหว่านโปรยไป.........ทั่วพื้น
ได้-เสีย-ประโยชน์ใคร......คิดต่าง คิดเทอญ
ป่าทึบกลายโปร่งฟื้น.........เปิดให้เห็นแสง
10จำนวนต้นหญ้ามาก.........มายนัก
ดื่มแดดฝนสักพัก................สุขแล้ว
กำเนิดอ่อนแอจัก...............เริ่มพึ่ง ตนนา
เหล่าเมล็ดแตกรากแก้ว......จากใต้ผิวดิน
11บรรดาไม้ใหญ่พร้อม...รอยแผล
มองเหล่าวัชพืชแปร.......เปลี่ยนชั้น
พายุพัดกระแส.............ลมกระโชก
ไร้กิ่งมิอาจกั้น..............ปะทะต้นทนขืน
12ฝนตกลงจากฟ้า.........ทั่วดิน
ไม้อ่อนเอนกายกิน.........ดื่มได้
เหลือแล้วหลากไหลริน...สูญเปล่า
มีสุขมีสิทธิ์ใช้..................ชุ่มชื้นยืนสนาน
13ไม้เล็กแตกกิ่งก้าน......แข่งขัน
ต้นแก่แย่งไม่ทัน............เริ่มท้อ
บารมีท่านเมื่อวัน.............เก่าก่อน
เริ่มถูกท้าหนักข้อ............เริ่มแค้นทวงคืน
14เพื่อป่ายังอยู่ได้............จงฟัง
ไม้ใหญ่ร่มใบบัง................บอกชี้
ต้นหญ้าซึ่งกำลัง................แตกยอด
อีกเหล่าไม้เล็กนี้...............โน่นล้วนอันตราย
15เติบโตโดยไม่รู้..............ทิศทาง
ไร้กฏเกณฑ์ข้าฯวาง............แบบให้
คนชั่วตัดกิ่งถาง-.................ไพรเพื่อ ตนนา
แย่งประโยชน์มวลไม้..........คิดร้ายแผ่นดิน
16ขับไล่มันออกพ้น..........ผืนไพร
ด้วยก่อเกิดกองไฟ...........แผดกล้า
เผาทุกสิ่งสิ้นไป................ชั่วพริบ ตาแล
วอดหมดทั้งทุ่งหญ้า...........เริ่มต้นอีกหน
17ไม้ใหญ่ยืนต้นนิ่ง...........ตามเดิม
ไม้เล็กหยุดเหิมเกริม..........สยบใต้
ซากหญ้าสู่ดินเสริม............ธาตุถ่าน
เพื่อท่านแผ่กิ่งได้..............จากนี้ดีเสมอ
18ท่านนำป่าผ่านพ้น............มหันตภัย
ปิดปากเสียสงบใจ...............รับรู้
ผลประโยชน์สนองนัย.........อำนาจ
เลิกคิดเลิกต่อสู้..................จบสิ้นฝันหวาน
24 สิงหาคม 2549 08:57 น.
ม้าลาย
หยาดน้ำฟ้าส่องประกายเปล่งสายรุ้ง
ละอองฟุ้งชื่นใจดุจในฝัน
เชื่อมขอบฟ้าถึงขอบฟ้าเข้าหากัน
วาดสวรรค์หว่านฝนหลั่งบนดิน
มือจับมืออุ่นได้แม้กายหนาว
มองฝนพราวฟ้าอยู่มิรู้สิ้น
แก้มแนบแก้มเสียงหายใจยังได้ยิน
เคล้าเสียงลมเรื่อยรินเป็นเสียงเพลง
รักเปิดตาทอประกายดุจสายรุ้ง
หยาดเรื่อหยดรดปรุงบนแก้มเปล่ง
สะท้อนสีพิรุณสรรค์ร่วมบรรเลง
ดนตรีรื่นครื้นเครงคลอฝนพรำ
18 สิงหาคม 2549 14:47 น.
ม้าลาย
1
สะบัดหมุนสะกิดสร้าง.........สะเก็ดไฟ
วนวิ่งมาวิ่งไป...................ทั่วพื้น
สายฟ้าแปลบปลาบนัยน์ ....มองนิ่ง
เต่าคะนองขยับฟื้น-...........ชีพพร้อมประจัญบาน
2
หมู่มารนักรบเจ้า...............เวหา
ธรรมะ-อธรรมสา-.............รพัดอ้าง
พยังคฆ์ขาวประกาศอา-.....นุภาพยิ่ง ใหญ่เอย
เปิดศึกสงครามล้าง............เผ่าสิ้นพันธุ์สูญ
3
กลางกองกูณฑ์เกลื่อนเถ้า....อัฐิคน
อันอาชญาพิฆาตจน............ชีพสิ้น
ลูกข่างมฤตยูบน..................ดินเดือด
สู้ศึกด้วยลมลิ้น...................สนั่นฟ้าสะเทือนสวรรค์
4
เสกสรรค์สรรพสิ่งสร้าง......................บรรยาย
เล่าเรื่องตามแต่หมาย.......................แต่งปั้น
รบเคียงไหล่เหล่าสหาย.....................สู้อริ
เสียงเหล็กกระทบกระแทกกระทั้น....ระเบิดเร้าอารมณ์
5
ลมวูบเย็นวาบทั้ง.................หัวใจ
ฟ้าแลบแปลบปลาบไฟ........กระทบน้ำ
ลูกข่างยุวเทพใด................บนฟาก ฟ้าฤๅ
ชนสนั่นลั่นโลกย้ำ...............ศึกกล้ากลางหาว
6
ดวงดาวกงจักรเจ้า............โคจร
สว่างเด่น ณ อุดร-.............ทิศนั้น
สายฟ้าสาดคมศร..............ดับรัศ มีฤๅ
ดับตะเกียงสวรรค์กั้น........ปิดไร้ทิศทาง
7
ถึงสว่างฤๅล่วงรู้..............ทางไป
ชีวิตโดยสิ่งใด................ติดยื้อ
ลอยล่องผ่านวันวัย.........กอดซาก
สู้ศึกหูตาอื้อ....................สุดแท้แต่กรรม
8
ร่ำไห้หัวเราะย้อน............เวียนวน
ฟังลูกข่างฟ้าฝน.................คลั่งคว้าง
แพ้ชนะจากเบื้องบน.........กำหนด
พนันชีพมวลมนุษย์อ้าง-....สิทธิ์เจ้าตามใจ
9
สงครามใดก่อขึ้น.............ส่งผล
เกิดบาดแผลใจคน..........ลึกเร้น
ดอกไม้ช่องามบน............หลุมศพ
รุ้งสลับสีหลากเส้น............ลบล้างลืมไฉน
10
แม่จ๋าใครสร้างโลก.........."เรา"หรือ
สมองกับแค่สองมือ............เท่านี้
รู้ทุกศาสตร์หนังสือ............ในโลก
ไฉนเล่ามิอาจชี้.................สั่งให้ใดหมุน
หน้าส่วนตัว
2917
