กำลังใจจากคนไกล

ม้าก้านกล้วย

แค่อีกหนึ่งเรื่องร้ายผ่านกรายมา
เหมือนเวลาเดินหน้าถลาลื่น
แทบซวนเซซูบซมล้มทั้งยืน
จนจะฝืนยั้งไว้ ไม่อยู่แล้ว
หากเธอพลาดล้มลงคงจะเจ็บ
ในหนาวเหน็บขอแค่ เธอแน่แน่ว
ในมืดมน ใจเย็น คงเห็นแนว
เป็นดวงแก้ว สว่างฉาย ปลายอุโมงค์
หากเธอเหลียวหาใครไหนมิเห็น
ทางที่เป็น ทุ่งร้าง เลือนรางโล่ง
สายสัมพันธ์หายไปไร้เชื่อมโยง
โลกเหมือนโรง ละครร้างอ้างว้างจัง
แค่เธอหยุด หลับตา สักคราหนึ่ง
แล้วคิดถึง เพื่อนสักคน แต่หนหลัง
เคยเริงร่า ล้อเล่น เป็นพลัง
เพื่อนที่ยัง ส่งใจ ให้เสมอ
เคยก้าวเดินร่วมกันวันมืดหม่น
เคยหลบฝน ร่ายลำนำ เคยพร่ำเพ้อ
ที่เคยผ่าน ยากกว่านี้ แค่มีเธอ
ที่เคยเจอ ก็ผ่านพ้น ทุกหนทาง
แล้วจะยากอะไรถ้าไปต่อ
แม้จะท้อ ขออย่าคอย จนถอยห่าง
เอาอดีต มาครุ่นคิด ลิขิตวาง
คนที่ห่าง ยังส่งใจ ห่วงใยเธอ    

(ม้าก้านกล้วย)