ใต้รอย น้ำตาริ้น เกาะกิน กมลขม เจ็บนัก รักระทม ตรอมตรม อารมณ์หลาม โหยฝืน สะอื้นไห้ เหลือใคร ล่ะใจหวาม นาที กี่โมงยาม ปลอบปราม ด้วยน้ำตา รักนั้น มันสูงไกล เกินไป หรือไรหนา ถ้อยคำ เอ่ยอำลา โหยหา ทว่าหาย ใจหนึ่ง จึงเหนื่อยหนัก ทรวงหัก เพราะรักพ่าย เลอะเลือน เหมือนอยากตาย ข้างกาย ไม่เหลือใคร ร่องรอย น้ำตาร่วง รักลวง หรือไฉน ทักท้วง เพราะห่วงไย อยากให้ ได้รักคิน ยิ่งตาม ยิ่งถามไถ่ กลับไกล ไม่เคยชื่น ร้องร่ำ ทุกค่ำคืน หลับ - ตื่น ก็ ฝืนช้ำ (ม้าก้านกล้วย)