26 พฤษภาคม 2547 22:24 น.

กระต่ายที่หมายจันทร์ แต่ว่าฉันอยู่ข้างเธอ

ม้าก้านกล้วย

หากว่าเธอเป็นท้องฟ้า
ฉันคงเป็นได้แค่ดอกหญ้าเท่านั้น
ที่ไม่มีสิทธิ์ได้ใกล้ชิดหรือผูกพัน
ด้วยว่าเราไกลกันเหลือประมาณ

หากว่าเธอเป็นพระอาทิตย์
ฉันก็คงไม่มีอิทธิฤทธิ์หรือกล้าหาญ
ที่จะเข้าใกล้ได้อุ่นไอในดวงมาลย์
มีแต่จะแหลกรานจากพระอาทิตย์ที่ร้อนตระการเช่นเธอ

หากว่าเธอเป็นดั่งพระจันทร์
ฉันคงไม่มีสิทธิ์จะฝันหรือพร่ำเพ้อ
เพราะพระจันทร์แสนสวยและเลิศเลอ
ทำให้ฉันเป็นได้เสมอแค่กระต่ายที่หมายจันทร์


ผู้หญิงไร้เงา 




ดั่งปีนป้อมพันธนามาขวางไว้
สูงเกินไปเสมอ เธอและฉัน
ไม่ใช่สูรย์หรือ นภา แม้ว่าจันทร์
ช่างห่างกันเกินจริง ยิ่งกีดขวาง

สิ่งที่ต้องการ ทุกลมหายใจ
ลดเงื่อนไข  เปิดใจให้กันบ้าง
ทุกเวลานาทีมิเว้นวาง
หวังจะสร้างมิตรภาพตราบวันตาย

แต่พบกำแพงจิตนาการ
เหมือนม่านบดบังตนจนแพ้พ่าย
เธอสร้างเกราะ สิ้นหวังกำบังกาย
และเร้นร้าย หลอกตัวเอง ว่าเกรงช้ำ

อยากจะแกะปมเงื่อนเพื่อเลือนโศก
จะเปิดโลกความจริง ยิ่งดื่มด่ำ
ยังมีหลายมุมมอง ลองกระทำ
และจดจำวันดีดีอย่างนี้ไว้

จะมิเหิน ห่างกัน แม้วันหน้า
จอเธออย่า บิดเบือนด้วยเงิ่อนไข
ฉันพร้อมจะก้าวย่างข้างคู่ใจ
ตลอดไป ไม่ขอไกล ไปจากเธอ
				
23 พฤษภาคม 2547 00:28 น.

ตั้งใจรัก

ม้าก้านกล้วย

ไม่รู้จิตเป็นอย่างไร ใจเตลิด
พิษนั้นเกิดสุมทรวงอย่างหน่วงหนัก
ติดสวาทเจตนาจะอารักษ์
ไม่คิดภักดิ์ ใครมิเคย เลยสักนิด
 เขียนลิขิต ติดลิเก เย้และโยก 
อ้างทั้งโลก ทั้งดารา มาสะกิด
อินทิรา เทวารุกข์ ทุกชนิด
ขอแค่ชิด เชยแข แค่ปลายเล็บ
ยอมจะรักแม้ทั้งทรวงจะร่วงแหลก
จิตจะแตก กมลหมองหรือต้องเจ็บ
แพทย์ทั้งกรม หนีกลับ ไม่รับเย็บ
ขอได้เหน็บ ดอกรัก ปักทรวงนุช
ตั้งจิตอธิษฐาน หว่านมนต์เสก
เขียนเลขแขวนตะกรุด อุตลุต
น้ำมันพราย เจ็ดป่าช้า มาเป็นชุด
ถ้ารักคุด พี่นี้คง ลงนรก
คุกเข่างอนง้อขอความรัก
ให้รู้จักเมตตาอย่าวิตก
แค่รักเดียวที่เอ่ยไม่เคยงก
พี่จะยก กายและใจ ให้เป็นชุด
จะให้นอนหมอบราบหรือกราบแทบ
ขอแค่แนบปรางค์ ใส ในที่สุด
แม้นเมินไมตรีพี่คงทรุด
แต่มิหยุดตามตื้อ ถือมานะ 
โปรดรับรักอันประเสริฐ เถิดนะนุช
บริสุทธ์ ดุจน้ำ อมตะ
มายึดรักเป็นข้อ สรณะ
แล้วน้องจะ พบสว่างทางชีวิต
ขอใจเจ้าไว้ในอ้อมกอด
โอ้แม่ยอดดวงชีวันขวัญสถิตย์
แย้มโอษฐ์ อิ่มอาบ ตราบชีวิต
มาลิขิต วิมานรัก ดูสักนิด

(ม้าก้านกล้วย)				
22 พฤษภาคม 2547 21:06 น.

ก้าวที่ท้อ

ม้าก้านกล้วย

ในแต่ละ ย่างเท้า ที่ก้าวเดิน
หลังจากเมิน หลบตา เบือนหน้าหนี
ภาพบาดใจ บาดย้ำ ช้ำทวี
ความหวังดี ที่มีให้ ทลายครืน

ก้าวสะดุดเกือบทรุดต้องหยุดคิด
ฉันผู้ผิดหรืออย่างไรไยต้องฝืน
ร้อยพันคำถามผุดต้องหยุดยืน
จะสะอื้นดีหรือเปล่า  . .เศร้าหรือแค้น

รู้ทั้งรู้ . .ทั้งคู่นั้น รักกันมาก
แต่หลังจาก ร้างไป ไม่เหนียวแน่น
เธอที่รอ ฉันก็ ขอทดแทน
ที่อ้อมแขน ปลอบขวัญ วันเธอช้ำ

เอาความภักดี นี้กล่อมเกื้อ
ช่วยเหลือ ให้หยัดยืน ให้กลืนกล้ำ
ข้ามผ่าน วันคืน ฝืนระกำ
ให้อภัย ใครที่ทำ เธอช้ำใจ 

ในแต่ละ วินาที ที่จากลา
เหมือนว่า น้ำตา มันจะไหล
ยอมเก็บความ ช้ำชอก ไม่บอกใคร
แต่อยากรู้ ว่าทำไม ไม่รักฉัน

ภาพบาดตา ตอกให้จำ ย้ำให้คิด
ฉันจึงผิด มือที่สาม ตามขวางกั้น
 เธอและเขา ณ ตรงนี้ คืนดีกัน
ต่อหน้าฉัน แค่ส่วนเกิน เดินจากมา

(ม้าก้านกล้วย)				
21 พฤษภาคม 2547 15:57 น.

เถ้าแก่มือถือ จะซื้อหงษ์

ม้าก้านกล้วย

ข่าวเถ้าแก่มือถือจะซื้อหงษ์
เอามาลงสระสรงตรงหน้าบ้าน
จ่ายค่าหุ้นไม่น้อยหลายร้อยล้าน
หน้าแกบานภูมิใจในหัวคิด
ชาวบ้านร้านรวงต่างท้วงติง
เงินก็ยิ่งร่อยหลอต่อไม่ติด
ผู้คนจะอดตายหลายชีวิต
หรือหัวจิตหัวใจไม่สำนึก
ว่าอย่างไรก็ไม่สนคนมันรวย
เอาใจช่วยเท่าไรไม่รู้สึก
แกคนนอกไม่มาดูไม่รู้ลึก
ต้องผนึกพลังไว้ให้ช่วยกัน
แกเลยออกไอเดียอย่างเสี่ยใหญ่
ใครต่อใครมาร่วมด้วยช่วยลงขัน
ใครที่รวยมาร่วมด้วยมาช่วยกัน
เอาเงินนั้นไปจ้างสร้างสนาม
เกิดกระแสอยากจะรวยเพราะหวยหงษ์
พากันลงทุนเจียดไม่เหยียดหยาม
เถ้าแก่พาทำอะไรให้ทำตาม
เข้านิยามหนุนพรรคไทยรักไทย
หงษ์จะเล่นหงษ์จะร่อนอยู่บ่อนหงษ์
เฮียจะลงตรงแต่งตำแหน่งไหน
เขาแจกเสื้อ แดงสะเหร่อ เบอร์อะไร
จะตัดแจกคนไทยได้กี่คน

(ม้าก้านกล้วย)				
20 พฤษภาคม 2547 00:22 น.

กวี (ของผม)

ม้าก้านกล้วย

เพราะรักรวมหลงไหลไล่ลำนำ
จึงจดจำจารึกมาฝึกฝน
ขีดเขียนคำเข้าคู่ดูวกวน
ไต่เต้าตนตั้งต้นจนเชี่ยวชาญ

ก็กล้ากรอกกลอนกรองประลองเล่น
และเปรียบเป็นประหนึ่งมิตรสนิทสถาน
ร่วมเล่นร้องเริงร่วนล้วนกลอนกานท์
หมายมาตรแม้นเหมือนสราญงานร้อยกรอง

เมื่อมิกล้า เริ่มดำริ ชำนิชำนาญ
อาขยาน อาขยับ สดับสนอง
ต่อกวี ตีเพลง ประเลงประลอง
เล่นทำนอง ร้องทำเนา ประเล้าประโลม

ประหนึ่งเป็น เช่นครู ผู้สอนสั่ง
ประหนึ่งดัง ตราสาส์น  ให้หาญโหม
ประหนึ่งแรง แกร่งเกรียว มาเหนี่ยวโน้ม
ประหนึ่งโคม ประทีปทอง ส่องเส้นทาง

จึงรักจะ ประดิษฐ์ จะคิดเล่น
เมื่อฉุกเห็น ประเด็น หรือเว้นว่าง
ตัดสินใจ ก้าวไป ในเส้นทาง
ครูท่านวาง แบบอย่าง สร้างสรรค์ไว้

เผดียงเผื่อ เพื่อบอก เพื่อตอกย้ำ
ท่วงลำนำ ทำนอง ลองหลั่งไหล
มาขับกล่อม เกลาสะกิด ทุกจิตใจ
รับรู้ไว้ ว่ากวี นี้งดงาม . .๚
(ม้าก้านกล้วย)				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงม้าก้านกล้วย