3 สิงหาคม 2546 22:42 น.
ม้าก้านกล้วย
ในห้วงแห่งนึกหนึ่งคำนึงคิด
ก่อนชีวิตเติบใหญ่ได้เหมือนเช่น
ปุถุชนคนสามัญที่ฉันเป็น
สิ่งซ่อนเร้นภายในใจเมื่อวัยวาน
เริ่มจากขีดดินสอเขียนกอกา
มีมารดาช่วยกุมมือช่วยสื่อสาร
ช่วยบวกเลขช่วยแนะนำทำการบ้าน
พาท่องขานอาขยานงานขยัน
เมื่อเตาะแตะตั้งไข่หัดให้เดิน
ก็ก้าวพลาดขาดเกินเดินหวั่นหวั่น
ได้มือแม่จูงจับกระชับมั่น
จนฉันยืนหยัดได้จัดเจน
แม่จะสอนสิ่งละอันพันละน้อย
แม่จะคอยอธิบายให้รู้เห็น
แม่จะบอกจนกระจ่างอย่างที่เป็น
แม่จะเล่นหยอกเอินจนเพลินใจ
ฉันยังจำทำนองเพลงร้องกล่อม
หลับในอ้อมแขนอุ่นบ้างหนุนไหล่
นึกถึงยวนเปลหย่อนที่ว่อนไหว
แม่จะไกวฉันจะคว้าปลาตะเพียน
ในห้วงความคำนึงคิดถึงแม่
หนึ่งความรักหนักแน่มิแปรเปลี่ยน
ไออุ่นอันโอบอุ้มอย่างนุ่มเนียน
ยังวนเวียนให้ระลึกนึกถึง . . . มารดา
(ม้าก้านกล้วย)
2 สิงหาคม 2546 17:24 น.
ม้าก้านกล้วย
พายุขุ่นหนุนแน่นแล่นระลอก
เหมือนบ่งบอกทั่วหล้าว่าเนืองน้ำ
ฝนจะโถมลมจะถาฟ้าจะดำ
เมฆจะต่ำลมจะคร่ำครวญคะนอง
แดดก็ลดบดบังอยู่หลังฟ้า
ม่านน้ำตาสาดสายคล้ายจะหมอง
มารวมหลั่งถั่งท้นล้นลำคลอง
แล้วเจิ่งนองลงในนามาจากใหน
มรสุมระลอกแล้วระลอกเล่า
กระหน่ำทาบกระหนาบเท่า ฤ เอาไหว
ทะลักแล้วจางกระจายสลายไป
ระลอกใหม่ยังก่อตัวน่ากลัวนัก
ดูดกระแสความกดอากาศต่ำ
ระดมน้ำละอองฝนจนเมฆหนัก
หมุนเกลียวเกรี้ยวกราดสาดทะลัก
มาโหมหักหายนะกระเจิดกระเจิง
ไม่น่าเชื่อแค่ปรวนแปรแค่ฟ้าฝน
แค่ลมบนรุนแรงแสร้งเถลิง
ไม่เหลือทรากไม่อยากเกิดมันเปิดเปิง
แค่น้ำเจิ่งบ่าทะลักหักทลาย
ไม่น่าเชื่อว่าธรรมชาติสร้าง
แล้วกวาดล้างทุกอย่างช่างโหดร้าย
แค่ฝนฟ้าพายุฟาดกราดกระจาย
ก็วอดวายทุกสายทางที่ขวางน้ำ
(ม้าก้านกล้วย)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
หน้าส่วนตัว
1048
