10 กันยายน 2545 08:03 น.
ม้าก้านกล้วย
เขาบอกมา นานนัก ว่ารักร้าย
มักกลับกลาย แหนงหน่าย คล้ายผกผัน
จะหวานล้ำ นำหน้า พาพัวพัน
ไม่กี่วัน เนิ่นนาน หวานก็รอน
ก็ได้แต่ รับรู้ อยู่ลำพัง
แต่ก็ยัง รีรอ เพราะยังอ่อน
รักจะดี หรือร้าย คล้ายอาวรณ์
หรือจะซ่อน ร้อนรน จนหมองตรม
ได้แต่คิด ติดตาม ถามท่าที
อยากจะมี ตราตรึง รักซึ่งขม
ไว้บอกสอน ตอนตัว กลัวระทม
ไว้เชือดเฉือน เตือนตน สักหนนึง
มาเสียที นะนะ จะขอรัก
อยากอกหัก หนักหนัก สักครั้งหนึ่ง
อยากอาวรณ์ นอนนิ่ง ยิ่งรำพึง
อยากคิดถึง แนบเนา เหงาและช้ำ
มาเอ่ยเอื้อ เชื้อเชิญ เดินกู่ก้อง
รักแล้วต้อง ชิงชัง อย่างกลืนกล้ำ
ใยยังคง ชักช้า ไม่กล้าเอ่ยคำ
จะรอคำ ชี้ชวน หรือรวนเร
ใครก็ได้ รับรัก ไปจากฉัน
แล้วจากนั้น แรมร้าง อย่างหักเห
อยากปวดใจ รอนรอน ตอนโลเล
อยากรู้จัก รักเร่ และรักลวง
(ม้าก้านกล้วย)
(กลอนกลสอดไส้นี้ ให้เอาอักษรท้าย วรรคส่ง มาเล่นเป็นกลในท่อนกลางของทุกบทถัดไป)