22 กันยายน 2544 12:35 น.
ม้าก้านกล้วย
เหนื่อยกลับมาใช่ไหม ใยดูเศร้า
มีเรื่องราว รุมเร้า เหงานักเหรอ
เข้ามาสิ พักใจได้นะเธอ
พร้อมเสมอ ให้ระบายได้ดังดัง
อัดอั้นไหม จะร้องให้ ก็ได้นะ
หรือว่าจะ ร่ายยาว เล่าความหลัง
เรื่องอดีตมากมายที่พ่ายพัง
เรื่องผิดหวัง ก็จะฟัง อย่างตั้งใจ
หรือจะหวีด กรีดกริ้ว อย่างกราดเกรี้ยว
ขอให้เหลียว มองมา หาพี่ใกล้ใกล้
ถ้ายามนี้ คนดี ไม่มีใคร
ก็ขอให้ มีพี่ คนนี้ก็พอ
แต่ถ้าเธอสุขสมอารมณ์รื่น
มีคนอื่นเอาใจใส่ใคร่หยอกล้อ
มีคนรักรุมเร้าพะเน้าพะนอ
ตัวพี่ก็ ดีใจด้วย ช่วยอวยพร
แม้นเช่นนั้น คงไม่เหนื่อยใจหรอกนะ
พี่คงจะ แอบเร้น เอนการซ่อน
ไม่ออกมากวนใจ ให้อาวรณ์
อ้อมแขนอ่อน ของพี่ ไม่มีค่าพอ
ขอให้มีวันหวานนานนานนะ
ตัวพี่จะ สุขใจ ไม่ร้องขอ
ถ้าสมหวัง ก้าวต่อไป ไม่ต้องรั้งรอ
ขอแค่ยิ้ม กับหน้าจอ ก็ พอใจ
-(ม้าก้านกล้วย)-
21 กันยายน 2544 23:28 น.
ม้าก้านกล้วย
ลูกผู้ชาย ถากไม้ เหมือนหมาเลีย
คำสั่งเสีย ของแม่ ก่อนแกสิ้น
ดีให้ได้ ให้โด่งดัง ทั้งแผ่นดิน
ต้องเร่งเรียน เร่งหากิน หากำไร
ไอ้ลูกหมา ของแม่ แกต้องรวย
ที่นาห้วย ลานละหาน เลิกงานไร่
มีกี่ผืน ขายให้หมด ทดเอาไป
ทำการใหญ่ เข้ากรุง ลงทุนเอา
ลูกผู้ชาย ถากหญ้า เหมือนหมาเขี่ย
ใจละเหี่ย ขายบ้าน ปานโง่เขลา
ขาดญาติมิตร ในกรุงไกร ไปเหมือนเดา
เรียนก็เฝ้า งานก็หมั่น ขยันทำ
ลูกผู้ชาย ถูเรือน เหมือนหมาเยี่ยว
รักไม่เกี่ยว จนได้ดี มีบุญค้ำ
มีเงินทอง เต็มหอบ เป็นกอบเป็นกำ
ใจไม่จำ คำเขาว่า เริ่มหารัก
ลูกผู้ชาย วาจา เหมือนหมาเห่า
คิดจีบสาว ไม่เข้าใจ ใยยากนัก
เริ่มเอ่ยคำ อย่างไร ใจจะหัก
จะบอกรัก กับเขาบ้าง ช่างยากเย็น
ลูกผู้ชาย อ่อนใจ หมาไม่มอง
ต้องหม่นหมอง แม้หมา เบือนหน้าเหม็น
แล้วจะรัก อย่างไร ใจลำเค็ญ
คงต้องเป็น ลูกผู้ชาย แฟนไม่มี
-(ม้าก้านกล้วย)-
21 กันยายน 2544 23:26 น.
ม้าก้านกล้วย
ดารา
ระยับยวง ลวงตา กลางฟ้าหม่น
พรายแสงเย็น เป็นละออง ของเบื้องบน
ใครหลายคน รักดาว เจ้าเลิศลอย
แต่กับฉัน ดาวสูงลอย เกินสอยชม
ได้แค่เพียง ระทม ข่มใจน้อย
แม้ยากไร้ บังอาจกล้า คว้าดาวลอย
ไม่เจียมว่า ค่าน้อย เอื้อมสอยดาว
กระพริบล้อ ย้อหยอก หลอกฉันเล่น
ช่างไม่เห็น ใจคนเจ็บ ที่เหน็บหนาว
เย้ยฉันได้ ลงคอ หนอดวงดาว
กระพริบพราว ราวจะหยัน ฉันให้ช้ำ
ดารา
ฉันเคยนะ เคยมีรัก ประจักษ์รู้
ประคองคู่ เพียรเฝ้า ทุกเช้าค่ำ
เอาใจใส่ ดูแล แม้ถ้อยคำ
มิเกินกล้ำ ห่วงใย ในทุกคราว
หวังนะหวัง ว่ารัก จักยั่งยืน
ไม่เคยเผื่อ วันคืน จะเจ็บร้าว
เกี่ยวจูงก้อย คล้อยร่าง กลางหมู่ดาว
ที่ระยิบ กระพริบพราว ราวรับรู้
สุดท้ายรัก กลับสลาย กลายเป็นหลง
ดาวยังคง เป็นดาว สกาวหรู
สูงเกินหมาย ใจยับเยิน เกินจะสู้
กลับมาสู่ ดินตรม ระทมคนเดียว
ดาวกลับล้อ ย้อหยอก หลอกฉันเล่น
กระพริบเน้น ปรามเหน็บ คนเจ็บเปลี่ยว
นี่หรือดาว ที่เคยรัก เกลียดนักเชียว
ไม่ยอมเหลียว มาแล แม้ชายตา
-(ม้าก้านกล้วย)-
21 กันยายน 2544 23:18 น.
ม้าก้านกล้วย
ฝนหนัก นกหนาว 2
----------------
แม่จ๋า อยู่ไหน ในสายฝน
ใจกังวล หวั่นไหว แม่ไม่อยู่
ระทึกอก ตกใจ ใครจะรู้
เมื่อฤดู ฝนมา พาสะพรึง
ทุกวัน แม่ต้องป้อน หนอนให้กิน
มีน้อยชิ้น ก็ปัน กันทั่วถึง
แต่วันนี้ ฝนซัด ลมพัดตึง
ใยแม่จึง ไม่อยู่ อยากรู้จริงจริง
หรือว่าแม่ กลัวฝน จนหนีไป
ไม่ห่วงใย ลูกหรือไร ใยเฉยนิ่ง
ไม่กลับมา หาลูกตน กังวลทุกสิ่ง
คิดไป ใจก็ยิ่ง ตระหนกกลัว
เบียดกันไว้ นะเรา อย่าเขลาขลาด
ฝนสาด หยาดฝน เปียกจนทั่ว
ลมกระโชก โยกรัง ช่างน่ากลัว
ใจเต้นรัว รอแม่ แต่ไม่มา
ฝนแรง ฟ้ารั่ว น่ากลัวนัก
น้ำหลาก ท่วมทะลัก หักป่า
โผงผาง แต่ไกลไกล ไล่ลงมา
อยู่ตรงหน้า รังอาศัย แกว่งไกวโยน
แล้วไม้ใหญ่ ไม่อาจต้าน ทานพายุ
หักผุ โครมขาด ผาดโผน
รังแหลก ร่างร้าง กลางแรงโค่น
วิญญาณโอน อ่อนสลาย ไร้ชีวิต
-(ม้าก้านกล้วย)-
20 กันยายน 2544 06:26 น.
ม้าก้านกล้วย
วันที่ร้าง ห่างไป ใจแทบขาด
ฝันที่วาด หวังไว้ มลายว่าง
ทางที่ทอด ยาวลับ กลับเลือนลาง
เคยถากถาง สร้างโลก กลับโศกตรม
ไม่เคยคิด เลยนะ จะต้องจบ
ไม่อาจลบ ออกไป จากใจขม
ต้องหม่นหมอง เบือนหน้า น้ำตาระทม
แล้วต้องข่ม ตาเมิน สะเทิ้นใจ
เคยยืนหยัด ชื่นหวาน ร่วมสานฝัน
เคยคู่กัน ขานรับ กับวันใหม่
เคยเป็นเพื่อน ปกป้อง ปวงผองภัย
เคยห่วงใย ซึ่งกัน วันมีเรา
เคยร่วมกัน บรรเลง บทเพลงแผ่ว
แต่แล้วกลับ กลายแว่ว เป็นเพลงเหงา
เพลงลาลับ ออดสำออย ยามคล้อยเงา
เลิกร้างร้าว จำต้องอยู่ เพียงผู้เดียว
ใครล่ะ ใคร ทำให้ ใจต้องหัก
เราทั้งรัก ทั้งหวัง สุดรั้งเหนี่ยว
ใจทั้งใจ มอบไว้ ให้เธอคนเดียว
กลับไม่เหลียว มองกัน เธอปันใจ
จะพักแล้ว เหนื่อยใจนัก จะพักแล้ว
เสียงเพลงแว่ว เงียบลง จนหลงไหล
อยากตัดพ้อ แต่ก็ ท้อทรวงใน
เหนื่อยหัวใจ ยิ่งนัก จะพักแล้ว
------(ม้าก้านกล้วย)-------
หน้าส่วนตัว
997
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
