23 กันยายน 2544 13:53 น.
ม้าก้านกล้วย
ฝนหนัก นกหนาว 3
-------------------------
หนึ่งรัง สิ้นไป กลางสายฝน
ไร้คน เข้าใจ ใครจะคิด
ฝนแรง ฟ้าสั่ง พลั้งพลาดผิด
วิปริต เกินไป ใครนะ ทำ
ป่าน้อยไป ไม่อาจฝ่า ฟ้ากำแหง
ลมแรง ระคน กับฝนซ้ำ
แล้งก็แล้ง ยาวไกล ภัยกระหน่ำ
หนาวก็ ล้ำ ธรรมชาติ คลาดเคลื่อนไป
ฝนเคยรื่น ชื่นบาน ขานลำนำ
ฟ้าเคยฉ่ำ รุ้งสวย อำนวยไสว
แล้งก็บ้าง หนาวก็บ้าง แตกต่างไป
ชีวิตใหม่ สร้างสมดุล เกื้อกูลกัน
มาเมื่อ ไม่นาน ผ่านมานี้
ฝนมี มากไป หรือไรนั่น
ไม่หรอก ฝนเท่าเดิม เติมคืนวัน
แต่ ป่านั้น หมดไป ใครคำนึง
ดูเหมือนฝน ฟ้านั้น จะกลั่นแกล้ง
บ้างก็แล้ง บ้างก็ร้าย ใครคิดถึง
หวังกันไว้ บ้างไหม ใจรำพึง
จะช่วยดึง พงไพร ให้คืนมา
เป็นแหล่งก่อ สานสร้าง ทางชีวิต
แหล่งลิขิต รังอยู่ ของหมู่ปักษา
ธรรมชาติ สวยไซร้ ให้กลับมา
ก่อนบรรดา สกุณา จะสูญพันธุ์
ร่วมกันนะ คนละ แม้ไม่มาก
คนละปาก คนละใจ ให้สร้างสรรค์
ถ้าไม่เสริม สานก่อ ต่อชีวัน
ก็ช่วยกัน อย่าทำลาย ได้ไหม.. คน
-(ม้าก้านกล้วย)-
23 กันยายน 2544 13:51 น.
ม้าก้านกล้วย
พบกับเธอ วันนั้น ฉันยังจำ
ตาเธอฉ่ำ แววหวาน ขานคำหรู
มีอาทร ฉายใจ ให้รับรู้
เหมือนเคยอยู่ คู่กัน เนิ่นนานมา
ราวกับเป็น มิตรมาตร ชาติปางก่อน
ลิขิตเห็น เร้นซ่อน สิเน่หา
ให้พบพาน เพียงพิศ ชิดอุรา
ให้กลับมา ตรึงใจ ในชาตินี้
เธอเคยเชื่อ ตำนาน เล่าขานไหม
ไม่ว่าใคร ย่อมตระหนัก รักล้นปรี่
แม้แรกพบ พานผ่าน หวานฤดี
ครั้งเดียวที่ สบตา พาใจรัก
เหมือนมีด้าย แดงเหนี่ยว เกี่ยวนิ้วก้อย
ทั้งสองปลาย คล้องคล้อย ให้ประจักษ์
แม้นว่าปลาย ด้ายด้านนี้ มีใจภักดิ์
จะเห็นปลาย ด้ายรัก อีกด้านพลัน
พบกับเธอ วันนั้น ฉันกลับเห็น
ปลายด้ายแดง เป็นเส้นสาย คล้ายของฉัน
คล้องเกี่ยวก้อย เรียวสวย ด้วยด้ายนั้น
เส้นเดียวกัน กับใจฝัน ของฉันพอดี
ใช่แน่แล้ว มั่นใจ ใช่แน่แน่
ใจรับรู้ เพียงแค่ เธอคนนี้
คนที่ปอง มองหา มาทั้งชีวี
เอ่ยไมตรี ต่อเติม เอ๊ะ เริ่มยังไง.
-(ม้าก้านกล้วย)-
23 กันยายน 2544 13:47 น.
ม้าก้านกล้วย
วันที่ร้าง ห่างไป ใจแทบขาด
ฝันที่วาด หวังไว้ มลายว่าง
ทางที่ทอด ยาวลับ กลับเลือนลาง
เคยถากถาง สร้างโลก กลับโศกตรม
ไม่เคยคิด เลยนะ จะต้องจบ
ไม่อาจลบ ออกไป จากใจขม
ต้องหม่นหมอง เบือนหน้า น้ำตาระทม
แล้วต้องข่ม ตาเมิน สะเทิ้นใจ
เคยยืนหยัด ชื่นหวาน ร่วมสานฝัน
เคยคู่กัน ขานรับ กับวันใหม่
เคยเป็นเพื่อน ปกป้อง ปวงผองภัย
เคยห่วงใย ซึ่งกัน และกันมา
เคนร่วมกัน บรรเลง บทเพลงแผ่ว
แต่แล้วกลับ กลายแว่ว เป็นเพลงเหงา
เพลงลาลับ ออดสำออย ยามคล้อยเงา
เคยมีเรา กลับต้องอยู่ เพียงผู้เดียว
ใครล่ะ ใคร ทำให้ ใจต้องหัก
เราทั้งรัก ทั้งหวัง สุดรั้งเหนี่ยว
ใจทั้งใจ มอบไว้ ให้เธอคนเดียว
กลับไม่เหลียว มองกัน เธอปันใจ
จะพักแล้ว เหนื่อยใจนัก จะพักแล้ว
เสียงเพลงแว่ว เงียบลง จนหลงไหล
อยากตัดพ้อ แต่ก็ ท้อทรวงใน
เหนื่อยหัวใจ ยิ่งนัก จะพักแล้ว
-(ม้าก้านกล้วย)-
23 กันยายน 2544 00:20 น.
ม้าก้านกล้วย
พี่รักเธอ หากพธู อยากรู้ค่า
มองดูที่ท้องฟ้า เบื้องหน้าพี่
นับดวงดาว มากมาย ที่หมายมี
เอาพื้นที่ ทั้งปวง มารวมกัน
บวกด้วยแรง แสงกล้า ของอาทิตย์
ยกกำลัง สักนิด ด้วยเลขฝัน
ระยะทาง จากโลก ถึงดวงจันทร์
ผลลัพธ์นั้น คูณกัน กับเลขล้าน
นั่นน่ะ ครึ่งหนึ่งจาก รักของพี่
ที่มั่นใจ ว่ามี มหาศาล
ผสมจาก แรงใจ ไว้เนิ่นนาน
ผสานจาก คำหวาน ผ่านจากใจ
บรรจงมา มอบให้น้อง ที่ปองหวัง
บรรจงนั่ง คำนวณดู ก็รู้ได้
บรรจงคาด บรรจงคิด สักนิดเป็นไร
บรรจงใจ บรรจงห่วง ดั่งดวงชีวา
ขอถามต่อ สักคำ นะที่รัก
ที่พี่ภักดิ์ ใจจำนรรจ์ มั่นคงนักหนา
รักของพี่ นี้มากมาย เสมอมา
จะถามว่า เจ้ารักพี่ นี้ เท่าไร
ไม่ต้องมาก ไม่ต้องถึง เศษหนึ่งส่วนหมื่น
พี่ก็สุด สดชื่น ที่อ่อนไหว
จะสั่งสม รักเติม เพิ่มต่อไป
จนกว่าใจ เจ้าจะรับ จะนับจำนวน
-(ม้าก้านกล้วย)-
23 กันยายน 2544 00:18 น.
ม้าก้านกล้วย
IF หัวใจ GOTO อยู่กับน้อง
AND หมายปอง รักเจ้า เฝ้าLOOP ไว้
EXPAND พร่ำ คำเฉลย เผยความนัย
บอกจากใจ รักนั้น มั่นคงจริงจริง
เขียนด้วยC+ ก็เพี้ยน เขียนไม่ออก
PASCAL จนตรอก บอกใจหญิง
VB หรือ ก็ไม่กล้า ระอายิ่ง
DATABASE ก็พังทิ้ง ไม่ QUERY
ใช้ WORD ก็บอกไป ได้ไม่หมด
EXCEL ก็ ไม่พอจด หัวใจนี้
POWER POINT RUN ไม่ได้ ทำไงดี
เรื่องแบบนี้ ACCESS ก็เสร็จมัน
ORใจน้อง DENINE ใครอยู่ครับ
ถึง END SUB รักพี่ ที่มาตรมั่น
EXECUTE คำรัก ฝากจำนรรจ์
เจ้ากลับพลัน FORMAT ทิ้ง นิ่งอึ้งเลย
ถึงอย่างไร ยังมั่น SECTION รัก
ไม่กลัวพัก TIMING จะนิ่งเฉย
ตั้งค่า VAR ว่ารักเป็น ดั่งเช่นเคย
จะลงเอย อย่างไร ไม่ RETURN
รอจนกว่า AUTO PROCESSING
รอน้องหญิง ใส่ค่า TRUE อยู่นานเนิ่น
SHOW MESSAGE รักรักรัก รักเหลือเกิน
มันจะ BURN จะ HALT มั่ง ช่างหัวมัน
-(ม้าก้านกล้วย)-
หน้าส่วนตัว
1030
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
