18 กุมภาพันธ์ 2545 22:19 น.

คิดถึง(กลอนกล ทางกลอน 8 - 1)

ม้าก้านกล้วย

8
จะส่งฝัน ถึงใคร ที่ไกลมาก
อยากจะฝาก คำหวาน หว่านไปถึง
แค่ให้รับ รู้ไว้ ใครคนหนึ่ง
ยังคิดถึง วันวาร ที่ผ่านมา
7
แค่ให้ รับรู้ ว่ารักมาก
แม้นจาก มาไกล ใจห่วงหา
นั่งนับ คืนคล้อย คอยเวลา
กลับมา รับขวัญ วันที่รอ
6
รู้ไหม ว่าเหงา ยิ่งนัก
ห่างหน ห่างรัก จักพ้อ
มองเหม่อ น้ำตา เอ่อคลอ
ร้องขอ ดาวเดือน เตือนใจ
5
นับวัน ขอ กลับคืน
วันชื่น ที่ หวังไว้
สองเรา เฝ้า อาลัย
ยามไกล ใจ คะนึง
4
ฝากฝันไปหา
ฝากฟ้าไปถึง
ฝากดาวดึงส์
คำซึ้งถึงเธอ
3
ใจจะคิด จิตจะเผลอ หลงละเมอ เธอคงรอ
แม้จะไกล ใจจะพ้อ จิตจะรอ มิท้อเลย
2
แม้เว ลาเลย นิ่งเฉย อยู่เดียว
เกินหวัง รั้งเหนี่ยว ใจเปลี่ยว เกินไป
รับรู้ แค่ใจ อยากใกล้ ให้สม
ระทด ระทม ตรอมตรม ขมใจ
1
หวัง ไว้ ใจ รัก
ตระ หนัก รัก มั่น
นับ วัน ผัน ผ่าน
ร่วม สาน ขาน รัก				
17 กุมภาพันธ์ 2545 22:48 น.

ฝนหลงฤดู(ทางกลอน 12 - 6)

ม้าก้านกล้วย

12
คืนที่ไร้ดาว ไร้แสงสกาว คืนร้าวระทม
เมฆลอยตามลม กบเขียดครางขรม ดุจคืนแห่งพราย
บดเบียดบังจันทร์ ที่งามเฉิดฉันท์ แม้นเดือนนั้นหงาย
เหมือนมีมนต์ดำ อาถรรพ์กล้ำกราย ลางคล้ายอสูร
11
เหมือนจะเป็น ฤติระทึก อนึกอนล
เมฆก่อกลุ่ม รุมเร้ากมล ดลให้อาดูร
สายฟ้าฟาด วาดวับเวหา พาให้ใจขุ่น
พะวงวุ่น เมื่อน้ำตาอุ่น อาบแก้มกลางฝน
10
แม้นยามนี้ เป็นยามที่ ดิถีเหมันต์
แต่ลมหนาว กลับสุดสั้น วันวานผ่านพ้น
อ่อนแรงเพราะ ลมทะเล ลิ่วเร่มาดล
บันดาลฝน บันดาลฟ้า ผ่าแลบแปลบใจ   
9
จะหาคน มาปลอบขวัญ ในวันนี้
ก็มิมี เพื่อนสนิท มาชิดใกล้
สะดุ้งฟ้า สะท้านฝน ทนหวั่นไหว
สะเทือนใจ เธอมาไกล ไม่ได้ลา
8
มิได้เอ่ย แม้นคำ ว่ารักมาก
เพราะเธอจาก ไปก่อน วอนต่อหน้า
เลือนไปกลาง สายฝน ที่หลงฟ้า
 ไปแม้ว่า มีใคร ตั้งใจคอย
7
ช่างไม่ ใยดี เสียบ้างเลย
ชาเฉย จากไป คนใจน้อย
หนักแน่น ในรัก สักนิดหน่อย
คงไม่ ปลดปล่อย ฉันเดียวดาย
6
ฝากฝน ไปบอก เขาว่า
กลับมา ได้ไหม ใจหาย
ขอโทษ หากหวัง พลั้งร้าย
คืนกาย มารับ ขวัญรัก 
  (ม้าก้านกล้วย)				
17 กุมภาพันธ์ 2545 17:02 น.

ฝนชะ ช่อมะม่วง

ม้าก้านกล้วย

ฝนชะช่อ มะม่วง เมื่อคืนนี้
ลมแรงตี ลูกหล่น เกลื่อนต้นใหญ่
ฉุกคิดได้ โอกาสดี ที่ถูกใจ
ชวนเจ้าไป ใต้สวน มะม่วงมัน
เอาเกลือเอา กะปิ น้ำปลาหวาน
เอาจานเอา มีดน้อย ไว้ซอยหั่น
กุ้งแห้งหอม น้ำตาล น้ำอ้อยควั่น
แล้วพากัน ไล่เก็บ กอบเอามา
ได้มาแล้ว พลางเด็ดขั้ว ที่หัวลูก
ยางหยูก เหยาะแล้ว ล้างน้ำท่า
เฉาะกลางลูก เอาเม็ดใน ให้ออกมา
แล้วเกลือทา กะปิปั้น ฝานเป็นคำ
ถ้าเปรี้ยวลิ้น เกินกิน ชิ้นใหญ่ใหญ่
พี่เต็มใจ จะเฉาะ จะเฉือนช้ำ
ฝานมาได้ หลายพวง มะม่วงตำ
จนจะทำ น้ำลาย ไหลลงจาน
แต่พี่เพียง พอใจ จะได้ลิ้ม
มะม่วงเจียน ลงจิ้ม น้ำปลาหวาน
ทั้งร้อยลูก ร่องรอย ตั้งร้อยก้าน
ก็จัดการ เสียสิ้นฤทธิ์ ลองคิดเอา

ฝนชะช่อ มะม่วงอีกแล้ว ในวันนี้
แต่พี่ ไม่มีแรง จะชวนเจ้า
เพราะเมื่อวาน ล่อไป ไม่ใช่เขลา
ซะจน เข้าส้วม เกือบทั้งคืน
   (ม้าก้านกล้วย)				
15 กุมภาพันธ์ 2545 13:12 น.

วันนี้ เพราะเธอ

ม้าก้านกล้วย

ฉันยืนหยัด ท้าทาย สายลมสูง
ฉันหมายมุ่ง ก้าวผ่าน พาลพ้นพ่าย
ฉันก้าวข้าม อุปสรรค หนักมากมาย
ฉันไม่หน่าย ไม่เหนื่อย มิเหน็จล้า
แต่ละก้าว แต่ละ จังหวะชีวิต
ล้วนลิขิต ด้วยแรง ที่แข็งกล้า
ทนสร้างสั่ง รั้งฉุด สุดปัญญา
ยืนอยู่บน แถวหน้า อย่างผ่าเผย
ก่อนก็เป็น เช่นชาย ทั้งหลายทั้งปวง
ไม่เคยห่วง ตกต่ำ ทำเฉยเฉย
ไม่แยแส ฉุกคิดบ้าง ยังไม่เคย
เลยตามเลย ไปวันวัน ไม่มั่นไม่คง
จนเมื่อเธอ ก้าวเข้ามา บอกว่ารัก
จึงตระหนัก ว่าต้องสร้าง ต้องสั่งสม 
ต้องพาเธอ ก้าวผ่าน กันดารระทม
ต้องมีร่ม เงารัก ปักหลักชีวิต
ฉันจึงทำ ทุกอย่าง สร้างฐานะ
ฉันจึงกะ เกณฑ์ทาง วางลิขิต
ฉันจึงออม ยอมตระหนี่ ทีละนิด
ฉันจึงคิด เคร่งครัด ประหยัดงด
เพื่อเรา จะสุข สบายใจ
เพื่อเรา พอใช้ ไม่มีหมด
เพื่อเรา จึงสร้าง อนาคต
เพื่อเรา จะปลด จะเปลื้องทุกข์
คงจะเป็น เช่นนี้ มิได้เลย
คงลงเอย แค่ชาย ชอบสนุก
คงจะไร้ แรงใจ ไร้แรงรุก
คงจะสุข เช่นนี้ไม่ได้ ถ้าไม่มีเธอ
  (ม้าก้านกล้วย)				
15 กุมภาพันธ์ 2545 12:57 น.

กุลาร้องไห้

ม้าก้านกล้วย

ลมแล้ง พัดไล่ ในทุ่งร้าง
ฟอนฟาง แฟบฟุบ ยุบระยอบ
ระริก ร้อนเร้น เช่นลมหอบ
เขตขอบ ทุ่งไกล ไร้วี่แวว
ดังเดิน ในทุ่ง ท้องกระทะ
ผงะ พายพัด แม้เพียงแผ่ว
ไร้เรี่ยว แรงเดิน เกินไปแล้ว
เนินแนว เส้นนำ จำลางเลือน
ต้อนควาย ข้ามนา กุลาเอ๋ย
กระไร ใยเฉย ละเลยเพื่อน
จากดอน จากป่า มาแรมเดือน
สะเทือน สะท้าน ราญร้าวแล้ง
เลาะทุ่ง ล่องนา หมายว่าลัด
จึงตัด ข้ามขั้ว หัวระแหง
จงใจ หมายยอม หมายออมแรง
 กลับแห้ง กลับหาย คล้ายจะหลง
กุลา ว่าแกร่ง เกินกว่าเหล็ก
แต่เด็ก เหงื่ออาบ บาปสาปส่ง
แกร่งไกร เพียงใด ใจยังปลง
พะวง ภวังค์ จะพลั้งพลาด
เผลอเดิน ตัดมุ่ง ทุ่งกุลา
แดดกล้า กร่อนล้า ชะตาขาด
ร่ำไห้ อาลัย ใจอาฆาต
นั่งปาด น้ำตา กุลานอง
จึงชื่อ ทุ่งว่า กุลาร้องไห้
ตราไว้ เตือนใจ ให้สนอง
แล้งนัก จักเลี่ยง เบี่ยงครรลอง
แม้นต้อง บุกผ่าน จะหาญหรือ
   (ม้าก้านกล้วย)				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงม้าก้านกล้วย