27 พฤษภาคม 2545 19:36 น.

อยากเป็น . . . .ดาว ?

ม้าก้านกล้วย

ในช่องว่างกลางฝันคืนวันหนึ่ง
กำลังซึ้งกำลังหวังกำลังฝัน
กำลังคิดเรื่อยลอยไปร้อยพัน
ในกึ่งกลางอารมณ์นั้นอยากเป็นดาว
อยากให้ใครหลายหลากมารุมจ้อง
อยากให้พี่ชวนน้องชมหนหาว
ชลอความคิดถึงใครในใจร้าว
และทอวาวโรจน์เรืองประเทืองนภา
จึงขอเทวาสักคราหนึ่ง
เทพซึ่งทรงอยู่ดูแลฟ้า
ขอกลายร่างเร้นเป็นดารา
สักครั้งสักคราก็พอใจ
บัดดลดั่งท่านจะทรงทราบ
จึงสาบส่งขึ้นฟ้าเวหาใหญ่
เป็นดาวลอยเจิดนภาจ้าประไพ
แต่เหมือนไร้ไม่มีใครอยู่ใกล้เคียง
เนิ่นนานที่ล่องลอยจากหมู่มิตร
จนรู้สึกพลาดผิดอยากคิดเลี่ยง
ดาวที่เห็นนับอนันต์นั้นเป็นเพียง
แสงที่เบี่ยงเบนเหลื่อมใช่เชื่อมชิด
หากความเป็นจริงยิ่งกว่าไกล
ดาวนั้นไร้คู่คลอเกินต่อติด
อ้างว้างเพียงลำพังทั้งชีวิต
แล้วยังคิดอยากจะเป็นเช่นนั้นฤา
ที่จริงแล้วการเป็นดาว เหงามากนะ
ยังอยากจะละล่องวาวพราวแสงสื่อ
แต่วังเวงไร้คู่อยู่อีกหรือ
เพราะดาวคือผู้เปลี่ยวเปล่าเหงายิ่งนัก
ใครใครก็อยากเด่นเป็นดาวลอย
ให้สูงเกินเอื้อมสอยค่อยตระหนัก
ว่าดาวนั้นไร้ใจและไร้รัก
หวังยิ่งนักอยากกลับกลายไปเป็นคน
   (ม้าก้านกล้วย)				
26 พฤษภาคม 2545 08:42 น.

ย.ยุงยุ่งหัวใจ เลยทำให้ชายแอบรักกระเจิงไปเลย

ม้าก้านกล้วย

ต้องรบรากับยุงมันยุ่งใจ
อยากจะตบให้ตายกลัวบาปหนา
เรายิ่งหนีมันก็ยิ่งชิ่งตามมา
จำต้องหาวิธีบ้างสั่งสอนมัน
จับเขกหัวดังป๊อกล๊อคตีเข่า
หัวกดน้ำเบาเบาเขย่าขวัญ
เด็ดปีกซ้ายปีกขวาพัลวัน
สั่งสอนมันเบาะเบาะเพราะเมตตา
แน่ะ! ยิ่งหนียิ่งตามทำเป็นเก่ง
ยุงนักเลงแบบนี้มิไว้หน้า
ถอยอีกก้าวหากยังทำบินตามมา
จะหักงวงไอยราให้เจียนตาย
Jeminine


แอบมองเธอออกท่าทางพิฆาต
แล้วรู้สึกขยาดแสนอนาถยุงร้าย
แม้นไม่ม้วยก็เจ็บจำจนวันตาย
ขนาดยุงยังพ่ายแล้วนับประสาอะไร กับเรา
ตั้งใจมาจากบ้าน ตั้งนานกว่าจะกล้า
ก็ตั้งใจแล้วว่า วันนี้จะบอกรักเขา
แต่มาเจอเงื้อง่า ท่าเทพธิดาหมัดเมา
ซึมเลยครับ ซึมเลยเรา เฉามือตาย ไม่หายใจ
เอาใหม่แล้วกัน ไว้วันข้างหน้า
จะรวบรวมความกล้ามาบอกรักกันใหม่
สำหรับวันนี้ คงต้องหลีกลี้ โดยพลันทันใด
เดี๋ยวเธออารมณ์ค้าง มาผางผางใส อาจจะต้องไป อยู่ในห้องไอซียู
ขอกลับไปถามใจตัวเองก่อนนะ ว่ากล้าพอหรือ
ที่จะไปตามตื้อ สาวน่ารักนักสู้
อยากรักหมดหัวใจ แต่ เอ๊ะยังไงยังไงอยู่
ไอ้เราก็ประเภทหนุ่มหรู แต่ไม่ค่อยสู้คน ซะด้วยสิ 
   (ม้าก้านกล้วย)				
25 พฤษภาคม 2545 12:53 น.

รับจ้าง ล้างใจ episode II กองทัพคานรุกราน

ม้าก้านกล้วย

เทศกาล ล้างใจ ผ่านไปแล้ว
เหลือแต่แห้ว กระป๋อง ให้ลองลิ้ม
ผลระกำ น้ำสละ จะให้ชิม
เชิญเอมอิ่ม อาหารว่าง กลางจานเปล
โปรโมชั่น เลิศเพียงใด ยังไม่สน
ปล่อยวัยพ้น จนสาย วายเสน่ห์
มัวแต่เลือก มักเล่นตัว มัวรวนเร
รอบุพพเพ เทวดา มาขอ มั้ง?
เอาเถอะครับ  ก็ตามคำ ที่เรียกร้อง
ผมจะลอง รับจ้าง บ้างสักครั้ง
ไม่หวังเงิน ขอขื่อเสียง เพียงโด่งดัง
ตกลงตั้ง ร้านรับจ้าง สร้างคานทอง
ได้อยู่กิน กันสนุก ทุกคืนวัน
รับประกัน หนึ่งเดียวนี้ ไม่มีสอง
ออกโฉนด อย่างดี มีตราจอง
และรับรอง คุณภาพ ตราบวันตาย
หากเกรงจะ เงียบเหงา เราจัดสรร
คานแมนชั่น อันเบ้อเร่อ เสนอขาย
ให้สังสรรค์ เพลิดเพลิน เกินบรรยาย
ตามสบาย ตามประสา นารีคาน
หากรู้ตัว อย่ามัวช้า รีบมาจอง
เพราะว่าของมีน้อย ไม่ปล่อยผ่าน
แม้นไม่รัก กันละก็ อย่ารอนาน
เชิญมาอยู่ เมืองคาน สำราญใจ ซะเลย
   (ม้าก้านกล้วย)				
18 พฤษภาคม 2545 17:48 น.

ฝนนี้ กวี จะผลิบาน

ม้าก้านกล้วย

เม็ดฝนริน หล่นมา เวลานี้
พันธุ์กวี จะผลิ จะบานสวย
พันธุ์นิพนธ์ จะล้น จะหลากรวย
บรรยากาศ จะอำนวย ให้อวยกลอน
เหมือนเม็ดฝน หล่นต้อง พยับแดด
รุ้งเหลืองแสด ม่วงคราม วับวามอ่อน
จะทาบทอ ละออวง จะโค้งงอน
รัสมี จะรอน จะรวยริน
อารมณ์ไหว ไปตาม ธรรมชาติ
เสียงฝนสาด จะเสกสรรค์ วรรณศิลป์
ละอองหยด จะบรรเลง เพลงระริน
ล้างมลทิน ที่หม่นดำ ครอบงำใจ
จึงกระจ่าง ร่างร่าย ได้โลดแล่น
จึงแห่แหน หนุนกระหน่ำ ลำนำใส
จึงออดอ้อน ออกออ ล้อรำไพ
จึงละมุน อุ่นละไม ในวาที
เช่นฉะนี้ กวี จึงผลิบาน
ต่อคำกลอน วอนคำกานท์ ปานดิถี
ศกเถลิง เริงเหล่า ชาวกวี
เช่นผู้มี วรรณวิไล ในกมล
ไม่ว่าเมฆ จะหนา ฟ้าจะหมอง
จันทร์จะส่อง แสงหรือไม่ ใครจะสน
จะสุขโศก เศร้าเหงา หรือร้าวรน
จะเปรอปรน โลกสวย ด้วยกวี
    (ม้าก้านกล้วย)				
18 พฤษภาคม 2545 17:28 น.

เจ้างอน พี่ง้อ ท้อซะแล้ว

ม้าก้านกล้วย

พี่ผิดใดใยน้องจึงมองผ่าน
ตระบึงพาลค้อนควักชักหน้าเง้า
ยังมิรู้ต้นสายแล้วใยเล่า
น้องก็เอาแต่งอนอ่อนใจจริง
ถามแล้วซ้ำติดตามคอยถามอีก
เจ้าก็หลีกหน้าหลบซบหน้านิ่ง
ฤาเสแสร้งมารยาประสาหญิง
หรือเพราะหยิ่ง หยามพี่ที่หมางเมิน
รู้ไหมทุกวันนี้ งานพี่หนักมาก
ยอมลำบากห่างไกลใช่ห่างเหิน
ทนระกำทำอยู่เรื่อยเหนื่อยเหลือเกิน
จะหยอกเอินเจ้าบ้างก็ค้างคา
จึงจำสู้บุกบั่นขยันแทบตาย
จะแอบหลบมาหยอกยั่ว กลัวเขาว่า
ยิ่งเจ้านายเพ่งเล็งเร่งเวลา
เจ้ายังมาไม่เข้าใจทำไงดี
โอ โอ๋ เลิกงอนเสียเถิดหนา
มามะ เอนมา หนุนตักพี่
จะร้องเพลงอ้อนอ้อมกล่อมคนดี
คลายฤดีโกรธคลายหายกังวล
สัญญาเหมือนร้อยครั้งว่ายังมั่น
จงเชื่อกันบ้างนะเจ้าอย่าเขลาหม่น
ขอเวลาอีกนิดนะหน้ามล
ให้ภาระผ่านพ้น นะคนงาม
  (ม้าก้านกล้วย)				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงม้าก้านกล้วย