ถ้าเขียนคำว่าหนาว ด้วยปากกา  มือคงพาอักษรไหวสั่น ถ้าเขียนภาพหมอกขาวด้วยพู่กัน  คงจะบังสีสันอันสดใส

จะถ่ายภาพให้รู้ว่าหนาว  มีไอหมอกขาว พริ้วผ่าว จับใจ แม้ว่าจะปรับแต่งภาพเพียงใด ก็คงได้แค่ภาพจางจาง

อยากส่งความรู้สึกถึงเธอ ในวันที่เจอแต่ความเหินห่าง จะบอกอย่างไรว่าใจอ้างว้าง เมื่ิอยืนท่ามกลางหมอกหนาว ขาวโพลน

I’m only one person

In a large world whole

So quite silent although lonely

But not alone

Sun light are shine cloud in the sky

And wind were blown

Blow out of love

Make empty my heart

Be made my zone

A large world whole

Lonesome whereas I’m not alone

sedentary still in the shine  were  shone

แม้เหลือหนึ่งคนบนโลกกว้าง

แค่อ้างว้างแต่ไม่เหงาเข้าใจไหม

แม้โดดเดี่ยวไร้คู่ รู้แก่ใจ

แต่ก็ไม่เดียวดายเท่าไรเลย

มีสายลม พรมพลิ้ว เป็นเช่นเพื่อน

กวาดใบเกลื่อนฟ้า เพื่อผ่าเผย

มีแสงแดดแผดกล้า มาชื่นเชย

เหมือนดังเคยเมื่อตอน . . ก่อนมีรัก

แสงแดดส่องสว่างกลางใจช้ำ

เพื่อชี้นำ ทานทน คนอกหัก

ลมก็โบก โบยแกว่ง แรงยิ่งนัก

พัดพารัก ร้ายไป จากใจแล้ว