14 พฤษภาคม 2552 18:33 น.
ม่านดอย
เดินทอดน่องล่องลมชมธรรมชาติ
สวยสะอาดบริสุทธิ์สุดจะสรร
อาทิตย์ฉายสีทองผ่องอำพัน
แสงแดดอ่อนลาวัลย์สุดพรรณา
ขะเง้อมองดอยสูงจูงใจชื่น
พระพายรื่นรวยรินกลิ่นบุปผา
ทั้งเอื้องดอยสามปอยหลวงพวงผกา
ดาษดามวลดอกไม้ในไพรวัลย์
หยุดนั่งพักโขดหินริมน้ำตก
หมู่วิหกผกผินบินสุขสันต์
เสียงชะนีพร่ำเพรียกเรียกหากัน
ดูซินั่นผูงมัจฉาว่ายวาริน
เอื้อมมือเรียวลงไปในสายน้ำ
แสนชุ่มฉ่ำแช่เท้าใต้เงาหิน
เห็นเม็ดทรายใสพราวราวดังนิล
ภมรบินว่อนร่อนธารา
เสียงน้ำสาดกระเซ็นเป็นฟองซ่าน
สวยตระการธารไหลเซาะเลาะแก่งผา
สุขสดชื่นร่นรมย์สมอุรา
ดุจเทวาเสกสวรรค์ชั้นพิมาน
พบแม่หญิงโสภางค์นวลนางหนึ่ง
แลตะลึงงามแท้แม่ตาหวาน
ค่อยเยื้องกายส่ายเอวองค์ลงสรงธาร
ผิวผ่องพรรณปุยฝ้ายสยายผมยาว
สุรีย์เริ่มแรงแสงเจิดจ้า
สุริยายามสายคลายความหนาว
เดินเลาะเลี้ยวใต้โคนต้นทองกวาว
ล่วงหล่นพราวบนพื้นหญ้าน่าดูชม
เข้าขอบเขตท้ายหมู่บ้านหวานภาษา
ดังแว่วมาแต่ไกลใจสุขสม
เพลินเลือกสวนนาไร่ไพรอุดม
ดินแดนสมยานามงามถิ่นไทย
แม้นได้ไปสักหนดลจิตฝัน
หวังสักวันย้อนคืนมาคราฟ้าใส
มิอาจลืมความงามหวาบหวามใจ
เชิญมาเที่ยวล้านนาไทยในฝันเอย
13 พฤษภาคม 2552 00:59 น.
ม่านดอย
ริมหน้าต่างกลางมือถือดินสอ
ฟังเพลงคลอยามดึกนึกวาดฝัน
จินตการเว้าววอนอ้อนรำพัน
ถ้อยจำนรรอักษราภาษากลอน
ดูซิโน่นปลายฟ้านภาไสว
เสียงหรีดหริ่งเรไรร้องก้องสิงขร
ขอบแดนไกลเห็นเงาเขานางนอน
อรชรทอดร่างกลางพนา
หว่างเวหาจันทราโสภาผ่อง
นวลสีทองผองอำไพใจหรรษา
ทั่วนภางค์สว่างพร่างดารา
กลิ่นผกาหอมระรื่นชื่นฤทัย
ลมพัดต้นลำใยกิ่งไหวโยก
โอ้ต้นโศกโบกตามลมตรมไฉน
ได้กลิ่นหอมอ่อนอ่อนดอกเอื้องไพร
ชื่นหทัยนางแย้มแซมตามลม
เก็จถะวาหอมหวลรัญจวนจิต
ดอกสลิดผลิช่องามตามเหมาะสม
อยากจะเด็ดมะลิซ้อนก่อนบรรทม
เอาไว้ดมข้างหมอนตอนนิทรา
เจ้าจำปีหอมระรวยโชยระรื่น
เจ้าบานชื่นอย่าน้อยใจยังใฝ่หา
ยังไม่ลืมถวิลกลิ่นจำปา
สบันงาอยากเด็ดดอมหอมตามลม
นาฬิกาดังง่างเง่งวังเวงแว่ว
โอ้ดึกแล้วต้องขอลาอย่าขื่นขม
พบกันใหม่สดใสในอารมณ์
ขอบรรทมก่อนหนาราตรีสวัสดิ์เอย
11 พฤษภาคม 2552 01:10 น.
ม่านดอย
สุรีย์ฉายบ่ายหน้าลาลับฟ้า
ดวงจันทราลอยเลื่อนเคลื่อนกลางหาว
ทั่วนภางค์สว่างพร่างดวงดาว
น้ำค้างพราววาววับงามจับตา
นั่งระเบียงเอียงหน้าแลฟ้ากว้าง
มองเห็นทางช้างเผื่อกเชือกสีขาว
พาให้หวลทวนคำนึงถึงเรื่องราว
ของแม่สาวชาวดอยคอยคนไกล
ทุกคืนเพ็ญเด่นเดือนเยือนส่องหล้า
เจ้าม่านฟ้าชายตาวอนอ้อนแขไข
ทรุดกายพิงกิ่งราตรีคลี่สไบ
ซับน้ำนัยเนตรเทวษรัญจวน
คือตำนานเล่าขานคนบ้านป่า
เสน่หาพาให้ไพรกำสรวล
น่าสงสารเอื้องสามปอยดอยสาวครวญ
ร้องเพลงซอโหยหวนชวนอาดูร
10 พฤษภาคม 2552 18:26 น.
ม่านดอย
เก้าราตรีทิวารักษาศีล
ล้างมลทินกลิ่นบาปสาปตัณหา
มุ่งธรรมมะละกิเลสเหตุมายา
ภาวนาเพ่งจิตพินิจอารมณ์
ก้มกราบสิกขาลาพาจิตใส
ดวงหทียเบิกบานสราญสม
ด้วยแสงแห่งธรรมจากแดนพรหม
ทุกข์โศกตรมมลายสิ้นด้วยศีลธรรม
ขออุทิศผลบุญกุศลเลิศ
จงบังเกิดแก่ทุกคนจนอิ่มหนำ
ให้พ้นจากทุกข์โศกโรคเวรกรรม
เจริญธรรมทุกท่านถึงนิพพานเทอญ
30 เมษายน 2552 23:37 น.
ม่านดอย
ปฏิบัติธรรมพุทธหยุดเจ็ดวัน
ละโลกอันวุ่นวายใจสับสน
น้อมรับพระรัตนตรัยใส่กมล
ละตัวตนตัดกิเลศเหตุทุกข์ตรม
รักษาศีลแปดข้อไม่ย้อหย่อน
ก่อนเข้านอนตื่นตอนเข้าเราสุขสม
ทำวัตรเข้าวัตรเย็นเพ่งอารมณ์
มือพนมก้มกราบอาบอิ่มใจ
อนุโมทนาสาธุทุกทุกท่าน
ดลบันดาลได้ส่วนบุญกุศลใส
ที่ขะเจ้าตั้งจิตกิจธรรมใด
แผ่เมตตาไปให้ได้นิพพาน
ครบเจ็ดวันเมื่อไหร่ใจสดชื่น
จะหวลคืนบ้านกลอนอ้อนขับขาน
ด้วยหทัยใฝ่ศิลป์จินตการ
สร้างวิมานเลิศรสบทกวี
ขอพักปฏิบัติธรรมก่อนนะเจ้า แล้วจะกลับมาเขียนกลอนต่อเจ้า
หน้าส่วนตัว
3144
