12 ตุลาคม 2552 12:25 น.
ม่านดอย
ขออำลา จากจร ห่อนไกลห่าง
สู่หนทาง มุ่งหวัง ตั้งใจหมาย
สายสว่าง ธรรมมะ ละเกิดตาย
โลกนิยาย พินิจ จิตทุกวัน
ดีใจได้ พบเพื่อนพ้อง น้องบ้านกลอน
ฉากละคร ชีวา พาสุขสันต์
หลงสนุก ติดสุข ทุกวารวัน
ช้ามิทัน จิตประมาท พลาดชีวี
ขอบคุณงาม งามน้ำจิต มิตรมอบให้
ปลื้มฤทัย สุขล้ำ จำห่างหนี
หลงไหลรส โลกมายา มาหลายปี
ขอลาที มีสุข ทุกข์ท่านเทอญ
ขอขอบคุณงามๆสำหรับความสุขทางใจที่ทุกๆท่านในบ้านหลังนี้มอบให้ ได้ธรรมหลายข้อเจ้า ระหว่างความสุขกับความทุกข์ ท่านผู้รู้ จึงกล่าวว่า ผู้ประสบกับความทุกข์ จะเห็นธรรมเร็วกว่า ลาก่อน ขอให้โชดดีมีความสุข ทุกๆท่านเจ้า
9 ตุลาคม 2552 20:22 น.
ม่านดอย
งามดุจเดือนสกาวพราวบนฟ้า
นัยนาหวานเยิ้มชวนเคลิ้มฝัน
ร่างระหงส์วงพักตร์ลักษณ์ลาวัลย์
พิศผิวพรรณผ่องขาวสาวเขินอาย
เกล้าผมมวยสวยสพรั่งนั่งสง่า
กิริยาชวนมองแอบปองหมาย
น้ำคำหวานหวั่นไหวใจละลาย
หัวอกชายหวิวสั่นฝันไปไกล
นุ่งผ้าซิ่นสำอางค์อย่างไทยเขิน
เข็มขัดเงินนวลละออขอได้ไหม
ทั้งสองกรอ่อนช้องคล้องกำไล
งามจับใจไม้ดอกซอกผมมวย
ยิ้มอ่อนหวานซ่านฤทัยหาใครเทียบ
งามพร้อมเพียบเรียบร้อยสร้อยคอสวย
เพ่งพินิจคิดไปใจระทวย
เจ้าร่ำรวยยศศักดิ์หนักกมล
พริ้วงามตาผ้าคลุมขาวพราวไสว
คลี่สไบแพรบางนางสักหน
ถึงต้องโทษประหารผลาญชีพตน
กล้าผจญทุกอย่างเพื่อนางใจ
ที่มาของบทกลอน ขอออกตัวเจ้า ว่าม่านดอยบ่ได้แต่งเอง แต่มีคนแต่งให้เจ้า อิอิ แต่คนแต่งลืมตั้งชื่อบทกลอน ตัวเองก็คิดบ่ออก จะชื่ออะหยังดี มาขอความเมตตาจากเพื่อนในบ้านกลอนช่วยแต่งให้เนาะเจ้า ชื่อใดประทับใจไปรับรางวัลที่คุ้ม "แสนคำหลวง" ล้อเล่น เจ้า คุ้มบ่มีแล้วมีแต่บ้านหลังน้อยบนดอยเนาะ อิอิเรื่องกลอนบ่ได้ละเมิดลิขสิทธิ์เจ้า ขออนุญาติคนแต่งแล้วเจ้า แม่นก่คุณ ตชด.(คุณตชด.บอกว่าตัวเองก็แต่งบ่เป็นวานลูกน้องแต่งให้ อีกทีอิอิ)
6 ตุลาคม 2552 20:44 น.
ม่านดอย
เป็นอย่างไรกันบ้างอยู่ทางนี้
คงสุขขีกายใจในบ้านสวย(บ้านกลอน)
พี่ม่านฯไงสาวบ้านป่าอย่างงงวย
ใจระทวยโหยหาภาษากลอน
พี่"กันนา"คนดีที่น่ารัก
"ครูแก้ว"นักกวีที่พร่ำสอน
น้อง"เฌอมาลย์"หวานใจคนบ้านกลอน
"พิมพ์ญดา"งามงอนอ้อนเก่งจริง
"อนงค์นาง"คนไกลห่างต่างวิถี
"whitelily"คนงามนามยอดหญิง
คุณครู"พิม"เจ้าขาน่ารักจริง
คิดถึงยิ่ง"เพียงพลิ้ว"คนผิวงาม
"อินสวน"เล่าเจ้าคารมคมฝีปาก
คิดถึงมา"คนกุลา"ท่าเเกรงขาม
รักพี่"พุด"สุดหัวใจฤทัยงาม
"ก่องกิก"นามนี้หนอขอจดจำ
"ราชิกา"คนสวยรวยเสน่ห์
"ปรางทิพย์"เก๋จริงเจ้าสาวงามขำ
คิดถึงรสบทกลอนของ"เอื้องคำ"
น้อง"แบม"จ๋ายังจำอยู่มิรู้ลืม
"ยาแก้ปวด"แม่สาวพราวสวรรค์
"มณีจันทร์"สวยหรูดูเงียบขรึม
พ่อ"จอมปราชญ์"นั่นเล่าบ่าวกันตรึม
ยังคงปลื้มคุณครู"กระดาษทราย"
"อัลมิตรา"ดูดีมีมาดมั่น
คุณ"ฝากฝัน"สรรวลีมีความหมาย
"กวีน้อยเจ้าสำราญ"หวานมิคลาย
คิดถึงคุณ"ใจปลายทาง"ช่างเพลิดเพลิน
"ซัมบอดี้"คนดีพี่คนซึ้ง
เฝ้าคิดถึง"กิติกานต์"กลัวห่างเหิน
"ช่ออักษราลี"จ๋าอย่าหมางเมิน
"ลุงแทน"เขินหรือเปล่าเย้าหยอกมา
"รัมณีย์"มีใจใฝ่ธรรมมะ
คิดถึงนะคุณ"วกฤต"มิตรแท้หนา
"แมงกุ๊ดจี่"ชอบหยอกเย้าทุกเวลา
"ทิพย์โนราห์พันดาว"สาวโสภี
คุณ"บพิตร"รักดอกขอบอกกล่าว
คิดถึง"ก้าวที่กล้า"ยอดยาหยี
รำพีงถึง"เทพธิดาอเวจี""
"อรุโณทัย"คนดีมีน้ำใจ
สาว"ดอกบัว"เมืองอุบลคนสุดสวย
ขอให้รวยคุณ"อัษ สายน้ำไหล"
นาม"กิ่งโศก"ยังโยกอยู่คู่หัวใจ
คุณ"ไหมไทย"ยังคนึงถึงนะเออ
"ภาสุรีย์"คนดีหนีไปไหน
อีก"แทนคุณแทนไทย"อาลัยเสมอ
"วิทย์ ศิริ รู้ไหมใครอยากเจอ
"แจ้นเอง"เธอคนนี้วจีคม
คิดถึงน้อง"dark lord"คนแก้มป่อง
"ใบตอง"น้องผิวขาวพราวสวยสม
"กชมลวรรณ"เจ้าสาวตาคม
"นรศิริ" กวีคมชมจากใจ
"จะไม่เด็จ"เผ็ดร้อนกลอนของท่าน
"กรองแก้ว"งานกวีสีสดใส
"ประทีปดาว"สาวเจ้างามวิไล
"ติตรากร"นั้นไซร้ใจแสนงาม
"พี่ป่องปุ๋ย"คุยเพราะเสนาะหู
"sincere"ดูหน้าท่าเกรงขาม
"อรุณสุข"มุขกลอนอ่อนงดงาม
"โคลอน"ตามสกิดคิดถึงเธอ
ชอบอ่านกลอนอบอุ่นคุณ"แมวเหลือง"
อย่าขุ่นเคืองกันหนาถ้า"ม่านฯ"เผลอ
มิได้เอ่ยเผยนามของเพื่อนเกลอ
เพราะเริ่มเบลอแล้วเพื่อนพ้องพี่น้องเอย
ด้วยใจจริงคิดถึงทุกๆท่าน
ขอประทานพรเลิศล้ำคำเฉลย
พบความสุขสมหวังดังภิเปรย
ทุกพรเอยสัมฤทธิ์ผลคนบ้านกลอน
อิอิกว่าจะพิมพ์จบตาลายแล้วเจ้า ผิดพลาดประการใดขออภัยงามๆเจ้า ราตรีสวัสดิ์งามฝันดีมีความสุขทุกๆท่านเจ้า
5 ตุลาคม 2552 12:27 น.
ม่านดอย
จำเริญสุขพี่น้อง.............บ้านกลอน ท่านเฮย
ขอแผ่พุทธพร.............แซ่ซร้อง
ยกมือแม่ยอกร............นำส่ง บุญแฮ
สว่างทางโลกก้อง ..........ผ่องแผ้วทางธรรม
สวัสดีงามๆยามเที่ยงเจ้า พี่น้องบ้านกลอนทุกๆท่าน ลาศีล 8 ออกพรรษามาแล้วเจ้านำบุญมาฝากทุกๆท่านเจ้า ลืมกันหรือยังเจ้า หายไปนานหน่อยเนาะ คิดถึงทุกๆท่านเจ้า กำลังแต่งกลอนคิดถึงทุกๆท่านอยู่เจ้ารออีกสักหน่อยเนาะเด๋วจะนำมาลงเจ้า ขอให้บุญรักษา มีความสุขกาย สุขใจเจ้า มีความสุขทั้งทางโลกและเจริญทางธรรมเจ้า
7 สิงหาคม 2552 18:33 น.
ม่านดอย
ดาวเดือนเกลื่อนนภาเพลาดึก
ใจระทึกไหวหวั่นจันทร์เจ้าขา
ป่านฉะนี้คนดีคงนิทรา
รู้ไหมว่าคนอยู่หลังนั่งตาปรอย
เสียงหรีดหริ่งเรไรก้องไพรสันต์
คิดถึงวันก่อนเก่าเศร้าเหงาหงอย
ถ้อยน้ำคำร้อยเรียงเสียงสำออย
ใจละห้อยคอยหาทุกราตรี
พระพายจ๋าพาคำลำนำเศร้า
ลอยถึงเขาคนไกลห่างต่างวิถี
วอนเดือนดาวพราวพร่างหว่างนภี
บอกเขาทีมีบางใครใจอาดูร
นั่งละเมอเพ้อฝันจันทร์เจ้าเอ๋ย
กระไรเลยชีวินเหมือนสิ้นสูญ
ยิ่งตัดใจใยรักถ้กเพิ่มพูน
ความเกื่อกูลหนหลังยังฝังตรึง
ทรมานหมองหม่นกมลข้า
ในอุราร้อนเร่าเฝ้าคิดถึง
นอนไม่หลับซับน้ำตาพารำพึง
ร่ายกลอนซึ้งถึงคนไกลใจคร่ำครวญ