24 กุมภาพันธ์ 2555 20:15 น.
มู๋หวาน
เพิ่งเริ่มหัดคัดคำทำสำบัด
เรียนรู้การลำดับจับผสม
คลุกจินตนาการผสานด้วยอารมณ์
หวังว่าคงพอเป็นกลอนเป็นกวี
แม้นมิใช่ผู้ยิ่งใหญ่ไร้เทียมทาน
แต่กลอนกานท์ล้วนจริงใจไม่แสร้งแน่
เพียงได้สร้างหากจะขาดผู้เหลียวแล
ไม่ยอมแพ้จักสู้ทำตามจำนงค์
....
หากมีใครใจดียื่นไมตรีจิต
ขอผูกมิตรเป็นสหายได้เสมอ
จะสอนสั่งเตือนตักอยากพบเจอ
อย่าปล่อยหมูหวานเอ๋อ...ไปไม่เป็น
ช่วยเพิ่มพูนความรู้ให้หมูที
อยากเป็นกวีมีคำสลวยสละ
ตอนนี้ได้เพียงแต่จับคำมาเรียงคละ
โปรดเถิดนะ...ช่วยหมูด้วย ช่วยหมูด๊วยยยยย ^^
24 กุมภาพันธ์ 2555 19:04 น.
มู๋หวาน
เพียงถ้อยทัก คำว่ารัก ออกจากปาก
ดั่งคลื่นสาด ถาโถม ชโลมหวาน
แม้นน้ำผึ้ง เดือนห้า ก็ไม่ปาน
กำเนิดความ ก่อสายใจ ไยพันผูก
รักรักรัก รักแท้นี้ มีที่ไหน
เพียงเขาได้ ดั่งใจหวัง พังหมดสิ้น
เพียงถ้อยรัก คำหวาน เคยได้ยิน
กลับกลืนกิน น้ำตา แสนน่าอาย
เจ็บใจนัก แม่เฝ้ารัก กลับห่างหนี
คนร้ายร้าย แลว่าดี เป็นหนักหนา
ซาตานชั่ว จำแลงกาย มาหลอกตา
หลงคิดว่า เทพบุตร สุดดวงใจ
จำไว้เถิด เด็กน้อย ด้อยเดียงสา
อย่าปล่อยให้ รักลวงตา มาเหยียบย่ำ
รักของเจ้า คู่ควรหรอ กับคนระยำ
อย่าหลงเชื่อ น้ำคำ คนเลวเลว
23 กุมภาพันธ์ 2555 17:55 น.
มู๋หวาน
"ผมไม่เคยรักคุณน้อยลง"
ฉันคงต้องยินดีกับมันใช่ไหม
ฉันยังได้อยู่ที่เดิม...ในหัวใจ
เพียงต้องแบ่งพื้นที่ให้คนใหม่ ใครอีกคน
เธอใช้อวัยวะส่วนไหนคิด
ว่าชีวิตฉันต้องยอมถึงเพียงนี้
ที่ผ่านมาฉันทำหน้าที่คนรักอย่างดี
ถ้าจะตอบแทนกันแบบนี้...ก็ขอลา
ฉันไม่เคยอยากเป็นคนที่เธอรักที่สุด
ฉันต้องการเพียงคนสุดท้ายที่เธอหยุด..จะได้ไหม
แต่หากเสียงเรียกร้องลึกๆ อยากจะไป
ก็ทำเถอะ อย่าขัดหัวใจตัวเอง
ผู้หญิงคนหนึ่งคงทำได้แค่นี้
หากไม่ดีพอจะรั้ง ก็ไม่ฝืน
เราควรปลดพันธนาการ มอบอิสระให้กันคืน
แค่ต้องลืมคนรักที่หลายใจ...ฉันไม่เป็นไรเลย
22 กุมภาพันธ์ 2555 21:52 น.
มู๋หวาน
ความชินชา ช่วยทำให้ใจ ฉันชาเฉย
ความละเลย ช่วยทำให้ใจฉัน ไม่ไหวหวั่น
ความกลิ้งกลอก ช่วยทำให้ใจฉัน รู้จักจำ
ความบอบช้ำ ช่วยทำให้ ใจฉันรู้จักพอ