26 ธันวาคม 2544 17:16 น.
มู่หลาน
พระอาทิตย์ส่องสว่างกระจ่างฟ้า
ดวงจันทราเริ่มลาลับยอมอับแสง
เจ้าหิ่งห้อยตัวน้อยถอยอ่อนแรง
เทียนสาดแสงก็เริ่มดับลับเปลวไฟ
เมื่อถึงคราอาทิตย์ลาขอบฟ้าบ้าง
จันทร์กระจ่างพร่างพราวสกาวใส
เจ้าหิ่งห้อยตัวน้อยร่าเริงใจ
ชวนเปลวไฟเต้นระบำลำนำจันทร์
24 ธันวาคม 2544 17:16 น.
มู่หลาน
น้ำค้างพร่างพร่ำบนพื้นทราย
เอนกายรับวันอันสดใส
เห็นเกลียวคลื่นม้วนตัวหลบซบกลิ่นไอ
กับท้องน้ำที่กว้างไกลไกลสุดตา
แดดส่องทอประกายต้องสายน้ำ
มัจฉางามลงแหวกว่ายร่ายเริงร่า
เสียงเกลียวคลื่นแอบกระซิบสุริยา
กับภูผาที่เวิ้งว้างกลางทะเล
18 ธันวาคม 2544 17:16 น.
มู่หลาน
ถักทอสายใยโยงเกี่ยว
ลดเลี้ยววกวนจนหวั่นไหว
ถักทอความรักผ่านสายใย
ลดเลี้ยวผ่านเข้าไปในดวงตา
ก่อร่างสร้างตัวเป็นความรัก
เริ่มถักก่อร่างสร้างคุณค่า
ถักทอความรักผ่านดวงตา
และนำพาให้สองเราเฝ้าผูกพัน