17 กันยายน 2546 09:02 น.
มู่หลาน
อยากรู้ว่าใครลิขิตชีวิตนี้
ถึงอยากมีอยากเป็นสิ่งที่หวัง
แต่ทุกครั้งที่เริ่มต้นมันก็พัง
แหลกทุกครั้งป่นปี้ไม่มีดี
อ่อนแรงล้าเริ่มท้อเพราะหมดหวัง
แต่ก็ยังจะสู้ไปไม่คิดหนี
ขอเวลาวัดใจอีกสักที
แต่วันนี้บอกหน่อยสิ....ใครลิขิตชีวิตเรา
15 กันยายน 2546 15:01 น.
มู่หลาน
กาลเวลาจะเยียวยาหัวใจได้
แต่ทำไมใช้ไม่ได้สำหรับฉัน
ถึงเวลาจะหมุนเปลี่ยนผลัดเวียนกัน
ใจของฉันยังไหลรินกินน้ำตา
ไม่ว่ามันจะผันผ่านนานแค่ไหน
ใจก็ยังบอบช้ำได้ดูไร้ค่า
เป็นแค่เพียงเศษธุลีที่ตื่นมา
พบแต่สิ่งที่บาดตา...........ลึกลงมาบาดดวงใจ
25 สิงหาคม 2546 11:20 น.
มู่หลาน
เหนื่อยเหลือเกินวันนี้
จะก้าวเดินแต่ละทีก็ทดท้อ
มีแต่ขวากหนามที่ขวางรอ
อยากจะขอแสงสว่างส่องกลางใจ
เป็นเธอได้ไหมในวันนี้
ช่วยเป็นแสงให้ทีจะได้ไหม
ตอนนี้ไม่ขออะไรไปมากมาย
ขอเพียงแค่แรงใจให้สู้ทน
27 ธันวาคม 2545 12:08 น.
มู่หลาน
ฤดีฤทัยไฉนนั้น
บ่เจียมบ่ทันเล่ห์กล
กระเสือกกระสนจนเจ็บ
จะแดจะดิ้นสิ้นลม
ฉะนี้ไฉนนั้นทำฉันใด
จะดิ้นจะหลุดบ่วงรัก
สะท้านสะเทือนเคลื่อนหาย
ระทมระทุกข์เจียนขาดใจ
จะทำไฉนใครบอกที
9 ธันวาคม 2545 10:35 น.
มู่หลาน
ปิดตำราเล่มเก่าเนานาน
เก็บเกี่ยวประสบการณ์ผ่านพ้น
เรียงร้อยทุกข์สุขที่ปะปน
เป็นบทเรียนสอนตนยามท้อใจ
เปิดตำราเล่มใหม่ไว้รอรับ
จดบันทึกให้กับเรื่องราวใหม่
เพราะยังมีบทเรียนอีกมากมาย
ที่กำลังรอให้เราก้าวเผชิญ