6 พฤศจิกายน 2548 14:41 น.
มูคารุ
แหงนมองจันทร์มองฟ้าเหมือนมองหน้า
มองดูดาวสุขโสภาเหมือนตาหวาน
มองเห็นเมฆมืดครึ้มฟ้าราตรีกาล
มองอยู่นานเหงาสะท้านไปทั้งทรวง
เป็นได้เพียงแค่คนแอบคิดถึง
เธอไม่ซึ้งไม่คำนึงไม่หึงหวง
เธอคงมีให้แต่รักลวงลวง
ทำให้ใจทั้งดวงช้ำเป็นรอย
6 พฤศจิกายน 2548 14:34 น.
มูคารุ
ช่วงเวลาทั้งหมดที่ผ่านมา
สำหรับฉันมันมีค่าเธอรู้ไหม
ในวันนี้เธออาจไม่เข้าใจ
แต่รู้ไว้ในทุกวันยังมีเธอ
เธอเข้ามาแต่งเติมให้สีสัน
ในทุกวันของฉันอยู่เสมอ
ให้วันนั้นได้เป็นฉันมีเธอ
และได้เจอความสุขในหัวใจ
แต่วันนี้ฉันคงไม่มีแล้ว
ไร้วี่แววของเธอที่สดใส
ขาดความรักที่เธอเคยให้ไว้
หมดสิ้นความห่วงใจ...จากใครที่เคยมี
ต่อจากนี้คงจะดี ไม่มีฉัน
ในทุกวันเธอนั้นคง สุขี
อยู่กับใครคนนั้น ที่เธอมี
ยังรักเธอนะคนดี... จากฉันนี้ คนที่ไม่สำคัญ
3 พฤศจิกายน 2548 23:31 น.
มูคารุ
ไม่ว่าตอนนี้เธออยู่ ณ ตรงไหน
อยู่หนใดที่มีใครเป็นเจ้าของ
เธอไม่รัก ไม่ห่วง ไม่หมายปอง
ขอให้ฉันได้ได้แค่มองก็สุขใจ
3 พฤศจิกายน 2548 23:26 น.
มูคารุ
ผิดที่ฉันเองที่เป็นคนอย่างนี้
ผิดที่มีเพียงเธอในใจฉัน
ผิดที่คิดไปเองว่ารักกัน
ผิดทั้งหมดเพราะฉันนั้น รักเธอ
3 พฤศจิกายน 2548 23:22 น.
มูคารุ
ฝากสายลมช่วยพัดพาความคิดถึง
รักซึ้งๆของคนหนึ่งที่ห่วงหา
ถึงแม้เธออยู่ไกลห่างลิบตา
อยากให้รู้ว่าคนไม่มีค่ายังรักเธอ
หน้าส่วนตัว
773
