17 กุมภาพันธ์ 2551 00:37 น.
มูคารุ
เราต่างคนต่างที่มาต่างความคิด
เราต่างจิตต่างใจที่ใฝ่หา
เราคิดหวังสิ่งต่างๆจึงได้มา
อยู่ร่วมกันใต้ชายคาแห่งภาคจุล
พี่หลายรุ่นหลายปีร่วมสร้างรัก
น้องประจักษ์มากหนักหนาความอบอุ่น
ความเมตตาความห่วงหาที่เป็นทุน
สืบจากรุ่นสู่รุ่นตลอดมา
เวลานี้พี่เดินทางถึงปลายฝัน
ความสำเร็จอีกขั้นการศึกษา
ด้วยพากเพียรมากมายที่ทำมา
อาจจะเปื้อนน้ำตาบางอารมณ์
น้องขอตามรอยพี่ไปในวันหนึ่ง
ไปให้ถึงจุดหมายตรงปลายฝัน
ร้อยดวงใจ พี่ ผองเพื่อน ด้วยผูกพัน
จุลรักกัน...คือคำมั่น ...ในสัญญา
18 มีนาคม 2550 09:27 น.
มูคารุ
อินทนิลสีม่วงยังห่วงหา
ศรียะลายังพาให้คิดถึง
บัวที่บานพ้นน้ำตรงกลางบึง
ให้นึกถึงบ้านเก่าที่จากมา
นึกไปถึงศาลากลางน้ำขุ่น
แดนอบอุ่นที่ตรงสวนพฤกษา
ต้นไม้ใบเขียวระรานตา
ยังจำคำมั่นสัญญาและเพื่อนเกลอ
18 มีนาคม 2550 09:01 น.
มูคารุ
ทุกข์ใจเพราะเธอรู้บ้างไหม
ห่วงใยใส่ใจไม่ห่างเหิน
แต่วันนี้เธอกลับมาทำเมิน
อย่างกับเธอจะเดินจากฉันไกล
จากวันนี้มีอะไรจะให้คิด
ว่าวันนี้ฉันมีสิทธิ์สักเพียงไหน
จากเคยคิดได้ครอบครองทั้งหัวใจ
แต่จงรู้ไว้ไม่ว่านานเท่าใด " ก็รักเธอ "
18 มีนาคม 2550 08:53 น.
มูคารุ
เวลาเดินผ่านล่วงนานวัน
เธอและฉันก็พลันต้องไกลห่าง
อยากให้เธอเก็บความทรงจำสีจางจาง
ให้รู้ว่าไม่เลือนลางและลับไป
แม้วันใดในใจเธอเจ็บปวด
ไม่ว่าเธอจะรวดร้าวสักเพียงไหน
เพื่อนคนนี้ยังมีกำลังใจ
ส่งไปให้..ถึงตัวใจมีหัวใจอยู่ใกล้กัน
13 มีนาคม 2550 13:05 น.
มูคารุ
เหนื่อยไหมคนดีฉันอยากรู้ . . .
ที่ต้องอยู่กับเด็กขี้แย - ขี้เหงาคนนี้ . . .
เอะอะน้อยใจ...โวยวายใส่ทั้งปี. . .
อีกคิดมากทุกทุกทีที่ห่างกัน . . .
ในตอนนี้เธอจะรู้สึกอยู่อย่างไร . .
อยากขอบคุณความไว้ใจที่ให้ฉัน . . .
เด็กขี้แยแถมวุ่นวายสารพัน . . .
แต่เธอยังทนได้ทุกวันไม่เปลี่ยนไป. . .
หน้าส่วนตัว
1280
