5 พฤศจิกายน 2552 17:41 น.
มุมุทะหะ
แม้วิชา อาคม ต้องจมหด
เสื่อมไปหมด ก็ยังยอม พร้อมใจได้
เพื่อให้ฉัน มีความรัก เหมือนทั่วไป
แม้ต้องตาย ฉันยอมได้ ก็ยังยอม
ขอบารมี ครูอาจารย์ ช่วยลูกด้วย
ให้คนสวย คนนี้ มีใจบ้าง
ให้ไอ้โย่ง วิ่งบนเครื่อง แล้วตกราง
ตกข้างๆ หัวฟาดพื้น จนตัวตาย
ถ้าไม่ตาย ให้สมอง มันจงเอ๋อ
ตัวเบอเร่อ น้ำลายยืด บ้าชิบหาย
คิดแล้วก้อ คงตลก โธ่ไอ้ควาย
เป็นไปได้ ควายยืนขำ น้ำลายเต็ม
ถ้ามันรอด ถือว่ามัน นั้นมีโชค
ให้ดัมเบลล์ ทับกระโปก โยกไม่ได้
ให้หำขาด ปราศจาก ความเป็นชาย
ให้เป็นควาย ไม่มีหำ ขำจริงๆ
ช่างโชคร้าย ควายอะไร กลายเป็นตุ๊ด
ถึงกับหยุด ความบ้า ฮาชิบหาย
ถึงเป็นคน หรือว่า จะเป็นควาย
แต่ต้องตาย เพราะกระโปก โยกไม่เป็น
5 พฤศจิกายน 2552 17:37 น.
มุมุทะหะ
เจอตั้งนาน เหตุการณ์นั้น ยังจำได้
เชสเตอร์ไง ให้เรา ได้พบหน้า
มองเห็นเธอ เดินกับ ไอ้ล่ำมา
หน้าเหมือนหมา เหมือนปลาบู่ ดูเหมือนควาย
ตัวหยั่งช้าง บ้างเหมือนหมา ร๊อคไวเลอร์
ชอบเลอะเทอะ ระราน พาลทุกที
ดูๆไป อยากซัดหน้า มึงซักที
ให้ทิ่มขี้ กลางชักโครก ให้โศกใจ
เห็นไกลๆ ใช่หรือเปล่า ว๊าวไอ้โย่ง
หุ่นเหมือนโครง คอนโด โก้ชิบหาย
ถ้าโดนต่อย อยากจะรู้ ว่าเป็นไง
ถ้าเตะไข่ มึงจะนั่ง หรือจะนอน
ถ้ากูบีบ สงสัย จะหน้าเขียว
เปลี่ยนหลายสี เลยทีเดียว เป็นใช้ได้
บีบให้แหลก ให้เปลี่ยนสี จนแทบตาย
ไข่สลาย กลายเป็นผง ลงที่ตีน (ของกูเอง)
คิดไปได้ สะใจ ในความคิด
วิปริต ผิดมนุษย์ หยุดไม่ได้
คิดได้ไง ว่าจะ บีบไข่ควาย
บ้าชิบหาย ตัวกู ดูบ้าจริง
ลดตัวได้ เพราะใจ มันคิดรัก
ทำทุกอย่าง เพื่อนความรัก ไม่ให้สลาย
แม้จะต้อง ลงไปนั่ง กัดกับควาย
ก็ยอมตาย ให้คลายรัก ชาตินี้เอย