ตนเตือนตน...ของตนให้พ้นผิด ตนเตือนจิต...คิดได้ใครจะเหมือน ตนเตือนตน...ไม่ได้ใครจะเตือน ตนแชเชือน...ใครจะเตือนให้พ้นภัย
ภูเขาเขียวป่าเปลี่ยวโดดเดี่ยวจิต หวนนึกคิดถึงอดีตที่สุขสันต์ เราเคยเดินท่องเที่ยวไปด้วยกัน ภาพวันนั้นยังตราตรึงอยู่ในใจ วันเวลาผันผ่านยังคิดถึง พวกเราจึงเขียนบทกลอนแถลงไข จากวันนั้นถึงวันนี้แสนอาลัย ถึงตัวไกลแต่ใจยังผูกพันธ์