17 พฤษภาคม 2550 20:20 น.
มุจลินทร์
อย่าได้เงียบหายไปได้ไหมเล่า
ไร้แม้เงารอเขากลับอยู่เสมอ
จะกี่วัน กี่คืน จะได้เจอ
ปล่อยให้เก้อนานไปรู้ไหมเอย
นานมากแล้วรู้ไหมใครคนนั้น
เขาจากฉันไปไกลให้โดยหา
ทุกคืนค่ำตาฉำด้วยน้ำตา
ไม่รู้ว่าวันไดได้พบกัน
เคยบอกไว้ว่าฉันนั้นพิเศษ
สิ่งบอกเหตุไม่มีดังที่ฝัน
รักหรือหลอกกันเล่าเฝ้ารำพัน
อยากให้หันกลับหลังตั้งตารอ
ให้เป็นคนในฝันนั้นแสนเศร้า
และเงียบเหงาอย่างนี้ไม่ดีหนา
ไม่อยากร้องแต่ตารื่นชื้นขึ้นมา
อาบสองตาอสบแก้มแถมให้เธอ
อย่าได้เงียบหายไปได้ไหมเล่า
ไร้แม้เงารอเขากลับอยู่เสมอ
จะกี่วัน กี่คืน จะได้เจอ
ปล่อยให้เก้อนานไปรู้ไหมเอย