20 เมษายน 2548 12:48 น.
มือใหม่หัดสวย
สายลมแสงแดดแผดกล้า
เมฆลอยบนนภาฟ้าสดใส
กลิ่นหญ้าหลังฝนแสนชื่นใจ
ต้นไม้น้อยใหญ่เริงระบำ
เปรียบฟ้าหลังฝนพัดผ่าน
หลังม่านสายลมโหมกระหน่ำ
ฟ้าย่อมใสไร้มลทินสิ้นสุดกรรม
เหลือเพียงความชุ่มฉ่ำชวนมอง
17 เมษายน 2548 16:16 น.
มือใหม่หัดสวย
ตะเกียกตะกายเพื่อไปให้ถึงฝัน
พยายามทำทุกวันให้มีค่า
อุปสรรคขวางกั้นเหลือคณา
สู้ฟันฝ่าสักวันต้องได้ดี
อดทนกับคำคนรอบข้าง
ทั้งดูถูกเหยียดหยามศักดิ์ศรี
อยากจะเป็นดาวทอแสงแม้ราตรี
แม้จุดหมายที่มีช่างห่างไกล
ทุกคนย่อมมีความฝัน
เพียงจะไขว่คว้าได้แค่ไหน
หากไม่ท้อไม่ถอยต่อสู้ไป
คงคว้ามันไว้ได้ในกำมือ
17 เมษายน 2548 16:07 น.
มือใหม่หัดสวย
โอ้..เอยหัวใจ
อยู่แสนไกลฤทัยสุดห่วงหา
ใกล้เพียงใจกายนั้นแสนไกลตา
ห่วงเหลือเกินทั้งห่วงหาและอาดูร
กลัวความไกลไม่เป็นแค่ความห่าง
ระยะทางจะทำให้ความรักสูญ
ทั้งที่ในดวงใจรักเพิ่มพูน
ทวีคูณมากขึ้นทุกวี่วัน
คนทางนู้นเป็นเหมือนกันบ้างไหม
ขออย่าให้ความห่างไกลมาขวางกั้น
ด้วยหัวใจไม่เคยอยู่ไกลกัน
ขออย่าให้ความผูกพันลดน้อยลง
คนทางนี้จะคอยแม้ใจเหงา
จะไม่ปล่อยใจมัวเมาให้ลุ่มหลง
ถึงคนไกลใจดวงนี้สุดพะวง
กลัวว่าเธอจะลืมส่งความรักมา