16 สิงหาคม 2546 20:07 น.
มือใหม่หัดฝัน
หลังจากวันนั้น เราก็ยังคงได้พบกันบ้าง
เวลาที่เราไปซ้อมการแสดง เราก็จะเจอเค้า
แต่เราก็ไม่ได้คุยอะไรกันนัก
เพราะว่าสำหรับพวกเราแล้ว
การคบกันยังเป็นเรื่องที่บอกใครไม่ได้
และอีกอย่าง เวลาเจอหน้ากัน
เราก็ไม่รู้จะทำตัวอย่างไร
ต่างคนจึงต่างทำหน้าที่ของตัวเองไป...
วันที่ 22 มิถุนายน...
เป็นครั้งแรกที่เราได้ไปเที่ยวกับเค้า
เค้ามาหาเราที่ซีคอน (จากพระราม 2 เลยนะ)
เราดูหนังเรื่อง Sexphone
โรแมนติคมากเลย
แต่เราเป็นคนขี้หนาว
เราจึงเอาเสื้อหนาวเข้ามาด้วย
เค้าคอยเทคแคร์เราตลอด
เค้าคอยห่มเสื้อหนาวให้เรา
และเค้าเองก็จับมือเราไว้ เป็นระยะ
นั่นทำให้เรารู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน
เราไม่เคยยอมให้ผู้ชายจับมือเราเลย
นอกจากพ่อ พี่และน้อง
กับเพื่อนเราที่เป็นผู้ชายที่สนิทๆ เราก็ไม่ให้ (เรามีเพื่อนผู้ชายอยู่มาก ซึ่งพวกเราคบกันด้วยมิตรภาพแบบเพื่อนผู้ชายกับเพื่อนผู้ชาย)
แต่กับเค้า...
เรากลับรู้สึกว่าเค้าจับมือเราอย่างอบอุ่น
และห่วงว่าเราจะหนาว เท่านั้น
พอดูหนังเสร็จเราก็ไปเดินเล่นกัน
เราซื้อปิ๊กกีตาร์ให้เค้า
ส่วนเค้าก็ซื้อพวงกุญแจทวิสตี้ถือหัวใจให้เรา
(ตอนนี้เราห้อยไว้ที่กระเป๋าตังค์)
แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับ
เรายังคงคุยกันทุกวัน...
16 สิงหาคม 2546 20:05 น.
มือใหม่หัดฝัน
ตอนนั้นเราเองก็ยังไม่แน่ใจนักหรอกว่าเรารู้สึกยังไง
แต่ที่เรามั่นใจก็แค่ เค้าไม่ได้รักเราเท่านั้นเอง
ไม่ใช่คนแบบที่เค้าชอบ
ไม่ได้ครึ่งของผู้หญิงคนนั้น
คนที่เป็นแม่ศรีเรือน
น่ารัก เรียบร้อย นิสัยดีมาก
เราเองก็เคยโทรไปคุยกับคนนั้น
ซึ่งการคุยกันนั้น ก็ทำให้เรารู้ว่า
สิ่งที่เค้าเล่าให้เราฟังนั้น ไม่ได้ผิดไปเลย
เธอคนนั้น น่ารักและนิสัยดี
แตกต่างกับเราโดยสิ้นเชิง
เราทั้งห้าว น่ารักก็ไม่น่ารัก
ไม่เป็นแม่บ้านแม่ศรีเรือน
เราเลยยิ่งมั่นใจว่า เค้าไม่คิดจะรักเราแน่นอน
เออ..ใช่เราลืมบอกไปว่า
เวลาที่คุยกัน เราจะเรียกเค้าว่า ลาลา
และแทนตัวเองว่า เด็กน้อย
ถามว่าทำไมหน่ะเหรอ
นั่นสิ... คงจะเป็นเพราะ
ช่วงนั้นพวกเรา(เรา เค้าและพวกรุ่นน้อง)
ชอบเล่นมุขของโน้ต อุดมที่ว่า ลาลาไม่รักเด็ก
เราเลยชอบเอาประโยคนี้มาพูดเหมือนกันว่า
เค้าไม่รักเด็ก
ตั้งแต่นั้นมา เราเลยชอบเรียกเค้าว่า ลาลา
แล้วเค้าเองก็จะเรียกเราว่า เด็กน้อย
เราได้มีโอกาสคุยกันมากขึ้น
ซึ่งเราก็ย้ำกับตัวเสมอมาว่า
...ถึงเราจะอยู่ในฐานะแฟน แต่ความรู้สึกเรากับเค้าก็ยังคงเป็นพี่-น้อง..
เค้าไม่ได้รักเรา
และเราเองก็ไม่ได้รักเค้าเช่นกัน
และเราเองก็บอกกับคนอื่นเช่นนั้นเหมือนกัน...
มีอยู่วันหนึ่งเรานั่งเชคเมลล์และคุยโทรศัพท์อยู่กับเค้า
เราเลยถามถึงเมลล์เค้า เพื่อจะบันทึกไว้ในสมุดแอดเดรส
และปกติ เวลาเราบันทึก
เราจะบันทึกแค่เมลล์กับชื่อเท่านั้น
แต่วันนี้ กับคนคนนี้ เรากลับถามวันเกิดเค้าด้วย
ทั้งๆที่คุยกันมาก็ตั้งหลายอาทิตย์แล้ว แต่เรายังไม่เคยคิดจะถามเค้าเลย
วันนี้เรากลับถามเค้า
แล้วเราก็ได้รู้ว่า...
เค้าเกิดวันเดียวกับเรา!!!
แค่คนละปี เท่านั้นเอง
เราอายุห่างกัน 4 ปี พอดีเด๊ะ
ดังนั้นพอถึงวันเกิดของเราสองคน
(อ้ะ เปล่าๆ เราไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันหรอก)
เรามีธรรมเนียม เวลาวันเกิด เราจะอยู่จนถึงเช้า
ซึ่งเค้าก็เลยอยู่คุยโทรศัพท์กับเราจนถึงเช้า
เรียกให้ถูก ต้องบอกว่าเค้านั่งเฝ้าเราหลับจนถึงเช้าต่างหาก
เพราะ เราซึ่งเป็นคนเอ่ยปากชวนเค้าเอง กลับหลับไปก่อนเฉยเลย
(นอนดึกมาหลายคืน เลยน๊อก)
เค้าก็ไม่ยอมปลุกเรา แต่ส่ง massage มาบอกว่า
หลับฝันดีนะ หลับไปเถอะ อย่าอดนอนเลยนะครับ เป็นห่วงนะ
พอเราตื่นมาตอนเช้า เค้าก็ยังอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหน
ทำให้เรารู้สึกดีๆกับเค้าเพิ่มขึ้นอีก
ตอนวันเกิดนั้น เราให้พวงกุญแจตุ๊กตาหมีสีชมพูกับเค้า
แล้วให้ก็พวงกุญแจคู่ อันนึงเขียนว่า ลาลา อีกอันเขียนว่า เด็กน้อย
ซึ่งเราห้อยไว้อัน เค้าห้อยไว้อีกอันนึง
ส่วนเค้าให้ตุ๊กตา Twisty กับเรา
ซึ่งทำให้เรายิ่งรู้สึกไม่มั่นใจว่า เค้าคิดยังไงกับเรากันแน่
16 สิงหาคม 2546 20:01 น.
มือใหม่หัดฝัน
วันต่อมา วันนั้นเป็นวันที่ 8 พฤษภาคม เรายังจำได้
เพราะว่าวันนั้นเรายิงไปหาเค้า ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน
เราจำไม่ได้ว่าส่ง Msg อะไรไป แต่รู้สึกว่า เราจะบอกเค้าประมาณว่า คิดถึงเลยโทรมาหา เค้า Msg มาบอกเราว่า รู้นะว่าคิดถึง เราก็คิดถึงเหมือนกัน แต่รอหน่อยนะ เรายังไม่ว่าง ตอน 2 ทุ่มโทรไป แล้วเค้าก็โทรมาหาเราตอน 2 ทุ่มจริงๆ
ก็คงเป็นครั้งแรกมั้งที่เรากับเค้าคุยกันดีๆ
และวันนี้เองก็เป็นวันที่เราคบกัน
ไม่มีใครขอคบใครก่อน
เราเพียงแต่พูดเล่นกันอยู่เท่านั้น
เราจำได้ว่ามีอยู่ตอนหนึ่ง ที่เราคุยกันเกี่ยวกับเรื่องหัวใจเนี่ยแหละ
เค้าบอกว่าเค้าเป็นที่ปรึกษาให้ไหม
เราบอกว่าเรามีที่ปรึกษาเยอะแล้ว ไม่ต้องก็ได้
เค้าเลยถามเราว่าตำแหน่งไหนว่างมั่ง
เราก็เลยบอกว่า ตำแหน่งคนรู้ใจไง ยังว่าง
เค้าก็บอกว่าแน่ใจนะว่าจะให้อยู่ตำแหน่งนี้
เราบอกว่า เจอกันคราวหน้า รอรับเงินเดือนได้เลย
แล้วเราก็แยกย้ายกันไปนอน
เค้าส่ง massage ว่า Good night หลับฝันดีนะ
หลังจากกลับมาอยู่ที่บ้านแล้ว
เราก็ได้คุยกันบ้างเป็นบางวัน
ซึ่งเราเองก็ยังไม่คิดจริงจังอะไร
เพราะเราและเค้าต่างก็คบกันโดยไม่ได้ตั้งใจ
และเค้าเองก็ยังมีคนที่ชอบอยู่แล้ว
เค้าเล่าให้เราฟังเกี่ยวกับเพื่อนหญิงของเค้าคนหนึ่ง
เค้ามีความทรงจำดีๆด้วยกันมากมาย
เรารู้สึกแปลกๆเวลาที่เราได้ฟังเค้าเล่าถึงคนนั้น
แต่เราก็ทำได้เพียงบอกเค้าให้เค้ามั่นใจว่า
เค้าชอบเธอคนนั้น
แต่เค้าก็บอกกับเราว่า
เค้าก็ชอบเราเหมือนกัน
เราบอกได้แค่ว่า เค้าชอบเราแค่อุปนิสัย
ตอนนี้เรากับเค้าก็คุยเหมือนพี่กับน้องด้วยซ้ำ
เรายังบอกเค้าอยู่เลยว่า
ให้โทรไปหาเค้า ติดต่อกับเค้าอีก
เฮ้ออออออออออ เรานี่น้า ปากอย่างใจอย่างจริงๆเลย
ตอนนั้นเราเองก็ยังไม่แน่ใจนักหรอกว่าเรารู้สึกยังไง
16 สิงหาคม 2546 19:59 น.
มือใหม่หัดฝัน
เราแทบจะลืมเค้าไปแล้วด้วยซ้ำ
เราเจอกันในอีก 2 อาทิตย์ต่อมา เค้ามาพร้อมกับน้องชายของเค้า
เราแทบจำเค้าไม่ได้แหนะ
เพราะผมเค้ายาวขึ้นเยอะเลย ดูเป็นคนละคนเลย
เราเองก็มัวยุ่งอยู่กับการซ้อมการแสดงของเรา
เราเลย....ไม่ได้ทักเค้า เค้าเองก็ไม่ได้ทักเรา
นั่นคือการพบกันครั้งที่ 2 ของเรา
หลังจากอาทิตย์นั้นมา
เราก็ไปพักที่ประชาอุทิศเพื่อซ้อมการแสดงกัน
กับนักแสดงคนอื่นๆ รวมทั้งรุ่นน้องคนนั้นด้วย
รวมๆแล้วก็ประมาณ 10 วันได้มั้ง
ระหว่างที่พักอยู่ที่นู่น เรานอนติดกับรุ่นน้อง 2 คนนี้
เรามักจะนอนคุยกันสัพเพเหระไปเรื่อยๆ
รุ่นน้องเล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวพวกเขาเอง ซึ่งส่วนใหญ่จะมี เค้า เข้ามาเกี่ยวด้วยเสมอ
เราจึงได้รู้จักตัวเค้ามากขึ้น
สิ่งที่เราได้ฟังเกี่ยวกับตัวเค้า ทำให้เรารู้สึกว่า เค้า เป็นคนขี้เล่นและท่าทางเจ้าชู้น่าดูเลย
จนวันนั้นเราก็ได้มีโอกาสคุยกับเค้า (รู้สึกจะวันที่ 6 พฤษภาได้มั้ง)
วันนั้นรุ่นน้องขอยืมโทรศัพท์เรา แล้วยิงไปแกล้งเค้าเล่น
เค้าก็โทรกลับมา คุยรุ่นน้องคนนั้น
ซึ่งตอนนั้น เราก็รู้จากรุ่นน้องว่า น้องชายของเค้าหวงพี่ชายมากๆ
เราเลยจะแกล้งน้องชายจอมกวนของเค้า
เราก็เลยบอกกับน้องชายเค้าว่าเราจะจีบพี่ชายเค้า
แล้วเราก็แอบบอกเค้าว่าจะแกล้งน้องชายเค้า ไม่ได้จะจีบเค้าจริงๆ
ตอนนั้นเราจำได้ว่า เราชอบว่าเค้าเจ้าชู้และเป็นเกย์ด้วย
เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรเรา เพียงแต่บอกว่า ไม่ได้เจ้าชู้และไม่ได้เป็นเกย์ด้วย
วันต่อมาเราก็ไปเป็นเพื่อนรุ่นน้องเอาเอกสารที่ตึกเหล่าเป๋งง้วน
แล้วเราก็ได้เจอเค้าอีกที่นั่น เค้าลงมาส่งรุ่นน้อง เรารออยู่ข้างล่าง
เราก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลย...
16 สิงหาคม 2546 19:56 น.
มือใหม่หัดฝัน
ก็ไม่รู้ว่าอะไร ทำให้เราได้พบกัน ทั้งที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้
เธอก็มีโลกของเธอต่างจากฉันมากมาย เหมือนไม่มีอะไรเลยที่คล้ายกัน
แต่ถามว่าชอบเธอไหม สบตาแล้วถูกไหม ก็ตอบว่าใช่เป็นอย่างนั้น
จะเป็นลิขิตจากฟ้าหรือว่าปาฏิหาริย์ อะไรยังไงก็คงไม่สำคัญ
เท่ากับวันนี้...ฉันมีเธอ
เธอไม่เป็นอย่างที่ฉันคิดเธอไม่ใช่คนที่ฉันฝัน
แต่เธอเป็นมากกว่านั้น เธอคือคนที่ฉันรัก
ไม่รู้จะบอกเล่าเริ่มต้นว่าอย่างไร
ตอนแรกที่เจอเค้าคนนั้น รู้สึกจะเป็นช่วงสัปดาห์ที่ 2 ของเดือนเมษายนได้หล่ะมั้ง
ก็ไม่มีความรู้สึกอะไรเป็นพิเศษ ก็เป็นเพียงคนๆหนึ่งที่สนิทกับรุ่นน้อง2 คนที่เรารู้จัก
นี่ พี่ลัค นี่ เฮียตี่เสียงรุ่นน้องช่วยกันแนะนำให้รู้จักกัน เค้าก็ยกมือไหว้เรา
เราเลยถามเค้าว่า เดี๋ยวๆ พี่อายุเท่าไหร่เค้าก็ตอบเรามาว่า 21 ครับ
เราเลยบอกว่าเราอายุ 17 เอง เค้าก็หัวเราะแต่ไม่ได้พูดอะไร
เราก็แทบไม่ได้คุยอะไรกันอีก
นอกจาก... การพยายามเรียกชื่อเค้าให้ถูก
ชื่ออะไรนะ ตี่
อะไรนะ ตี่
ตี๋ ตี่
ตี ตี่
ตี่!! อือหึ
ก็นั่นแหละ กว่าเราจะเรียกชื่อเค้าถูก (แทบแย่)
ดังนั้น พอเจอหน้าเค้า
เราก็ต้องเรียก เฮียตี่
เค้าก็จะตอบรับเรา อือหึ
แค่นั้นแหละ ไม่ได้คุยอะไรกันเลย