6 กุมภาพันธ์ 2549 16:14 น.
มือ ไหม้พาย
บ้านเราแปลกไปเหมือนไม่คุ้น
ไออุ่นลางเลือนเหมือนแปลกหน้า
รอยยิ้มความหวังครั้งผ่านมา
ก็เปลี่ยนเป็นน้ำตาแล้วครานี้.
'สายน้ำความรัก' เคยถักสาย
น้ำร้ายไหลซึมจึงเปลี่ยนสี
ความเชื่อเมื่อครั้งยังเคยมี
ก็ผิดแผกจากที่เคยมีกัน.
การเข่นฆ่า ฆ่าความเป็นมนุษย์
การตอบโต้มิเคยหยุดความโศกศัลย์
ความรุนแรงทุกข์ทวีทุกวี่วัน
ตาต่อตาฟันต่อฟันยิ่งบั่นทอน.
ก่อฟืนสุมไฟไล่ความหนาว
แต่เจ็บปวดรวดร้าวยังหลอกหลอน
รินน้ำใจเมตตาเอื้ออาทร
ดับไฟร้อนผ่อนไฟรบสงบไฟ.
ไม้ไผ่ซี่หนึ่ง นำมาหัก
เพียงหนึ่งมือ ไม่นานนัก ก็หักได้
แต่ไม้ไผ่ทั้งกอ หักเท่าไร
ไม่อาจทำกำไผ่ให้แตกลาญ.
สามัคคีสรรค์สร้างทางชนะ
ศรัทธาจะ สร้างรัก สมัครสมาน
หลอมจิต รวมใจ ให้ยืนนาน
ประสานรักแน่น เพื่อแผ่นดิน.
- - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - -