28 ตุลาคม 2549 15:23 น.

เกลียดรัก

เจ็บจริงยิ่งหนอโดน   ทอดทิ้ง
ช้ำชัดเป็นสิ่งจริง       ยิ่งแท้
ความรักใยกลอกกลิ้ง  ลวงหลอก กันนา
วาสนามีเพียงแค่       ลิ้มรสปวดใจ

เกิดมาหวังเพียงเจอ   รักแท้
กลับได้มาเพียงแค่    รักร้าว
เป็นเพราะเราเพียงแต่ เข้าข้าง  ตัวนา
จึงต้องช้ำค่ำเช้า       ยากเลี่ยงหลีกหนี

ควารักเป็นสิ่งไม่       จีรัง
ดีอยู่ก็กลับพัง          ต่อหน้า
ความรักลอบหักหลัง จนเจ็บ
หัวใจเริ่มอ่อนล้า       เหี่ยวแห้งเฉาตาย

เก็บใจที่สุดล้า        เกินทน
ไปให้ไกลจากคน    ตรงหน้า
หลับตาขอเพียงพ้น  ความเจ็บ
จะไม่ขอต่อว่า         ใครนอกจากตัว


**ขอบคุณมากเลยนะคะที่แวะเข้ามาอ่าน