คนดีหลายใจ

มืดมิด..จนชิดเช้า

คดีหลายใจ

คลอเคลียอยู่เพียงเคียงข้าง
วันไหนไกลห่างแรมร้างห่างเล่า
ริดรอนบั่นทอนร้อนเร่า
ก็ใยคลุกเคล้าแค่เฝ้าเคียงกาย
ครั่นคร้ามเมื่อยามข้ามฟ้า
ใจจิตเจ็บล้าราคารักหาย
รักเธอละเมอรักคลาย
คนคอยใจหายละลายรักกัน
ทำร้ายทั่วกายทั่วจิต
ห่างกันเพียงนิดสะกิดรักมั่น
เฝ้าขอรอกลับนับวัน
ให้คิดถึงกันก่อนก้อนใจตาย
กลิ่นรักเมื่อยามหักล้าง
ไม่เคยตกค้างความงามรักหาย
ทิ้งคาวราคีความอาย
ที่พรูพร่างพรายไม่หายสู่ดิน
อวลรักเมื่อยามยังรัก
แต่เมื่ออกหักสลักใจหิน
ห่างนิดมีสิทธิ์น้ำริน
เพียงเพราะไม่ชินกับชาติชายชั่ว
ทางโน้นคงโดนรักฝาก
มารยามีมากมาเย้ายวนยั่ว
เพียงคิดจิตร้อนระรัว
เพียงเพราะกลัวเธอเกลือกกลั้วคลุกคลี
ก่อนไปไม่คิดโลเล
ไยไปไขว้เขวครวญใจทางนี้
กลับมาเลิกร้างห่างที
ไม่อยากเสียที "คนดีหลายใจ"



**ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาอ่าน