9 มิถุนายน 2548 20:51 น.
มืดมิด..จนชิดเช้า
หักหลัง..ปิดบัง..ได้น่า..ชิงชัง
ร้อนรุนแรง รวดร้าว รักหนาวเหน็บ
ร้อยความเจ็บ ทับถม ดั่งลมบ้า
มากรู้สึก ต่ำต้อย ด้อยราคา
ล่องลอยล้า ลารัก และหักใจ
อยากมีรัก กลับได้ ในความลับ
คำคนกลับ ร้ายจน ทนไม่ไหว
หยาดน้ำตา คับอก ตกในใจ
ความจริงใจ ไม่เหลือ ให้เชื่อกัน
ดูดั่งนุ่น แต่แทง จนแดงเลือด
ลมหายเหือด ถี่รับ กระชับชั้น
ดูไม่เจ็บ แต่อก สะทกพลัน
ความกดดัน คับอก สะทกกาย
เจ็บเหลือเกิน เกินใจ จะไหวรับ
หนึ่งความลับ ลบรัก หักสลาย
เพราะคำพูด เนียนแนบ แสนแยบคาย
บาดจนตาย ด้านชา ล้ากำลัง
ร้อนรุนแรง รวดลับ ดับคาที่
คงไม่มี อีกแล้ว แววความหวัง
ลืมวันนี้ ลืมสิ่ง น่าชิงชัง
ไม่คิดฝัง ร่างเธอ ให้เลอะใจ
**ขอบคุณมากเลยนะคะที่แวะเข้ามาอ่าน