21 พฤศจิกายน 2548 21:40 น.
มืดมิด..จนชิดเช้า
ยินเสียงเรียก เพรียกหา เวลาเหงา
ลมโชยเบา กลิ่นคุ้น ละมุนหา
ภาพอดีต ย้อนกลับ เพียงหลับตา
เกินกายคว้า เพราะเขา จากเราไป
ไปในผืน แผ่นหล้า บนฟ้ากว้าง
ระยะทาง ห่างเหิน จะเดินไหว
เป็นสถาน น่าภิรมย์ ที่สมใจ
เกินที่ฉัน จะก้าวไป อยู่ใกล้เธอ
เพราะเวลา ช้าไป ให้พบกัน
หรือเพราะมัน ลิขิต ไว้เสมอ
ให้เราสอง ได้รัก แค่แรกเจอ
แล้วให้เธอ ต้องพราก จากแสนนาน
ยินเสียงเรียก เพรียกหา เวลาสาย
ลมโชยพราย กลิ่นคุ้น ละมุนผ่าน
ภาพวันเก่า ย้อนกลับ มาระราน
ว่ายากสาน รักเรา ให้ก้าวไกล
เมื่อลมหวน ชวนหนาว ราวอดีต
ดั่งมีดกรีด เฉือนลึก เลือดซึมไหล
คิดถึงเธอ ได้เพียง ภาษาใจ
สิ่งสุดท้าย จารึกไว้ " ได้รักเธอ"
**ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาอ่าน
7 พฤศจิกายน 2548 22:07 น.
มืดมิด..จนชิดเช้า
สันดานส่อสาบชั่ว คาวคน
จิตหยาบกระด้างปน สาบกร้าน
ความละเอียดบางหน มีไม่
มีแต่สะเก็ดเกียจคร้าน ทั่วร่างกายชั่ว
กลิ่นตัวเน่าเหม็นดั่ง สัตว์นรก
คราบเดียรฉานสกปรก เหม็นเน่า
ความชั่วคอยเที่ยวหมก เก็บไว้
มีดีแฝงไหนเล่า ยากค้น ยากเจอ
Lovers
0 คน เลิฟมืดมิด..จนชิดเช้า
Calendar
หน้าส่วนตัว
1520
