12 กันยายน 2550 16:52 น.
มีนมาร์ช
อย่าเปรียบเปรย ให้ฉัน ต้องเหมือนใคร
อย่าชื่นชม คนไหน ๆ ให้ฉันฟัง
รับไม่ได้ ไปไกล ๆ ให้ห่างกัน
เพราะนี่คือ ตัวของฉัน ไม่เหมือนใคร
มีอะไร มาพูดคุย ให้กระจ่าง
อย่าทำตัว เหินห่าง ไร้เหตุผล
อย่านั่งเดา ความรู้สึก ของอีกคน
ถามตรง ๆ ตอบตรง ๆ ไม่ปิดบัง
หากรักจริง ทำใจ ให้ยอมรับ
จุดบกพร่อง ทุกอย่าง รับได้ใหม
นี่คือ สิ่งพิสูจน์ ความจริงใจ
รักแท้หรือไม่ อยู่ที่ใจ เธอคิดเอง
เพราะรักแท้ คืออภัย และยอมรับ
รู้จักปรับ ไม่ต้องเปลี่ยน เป็นคนใหม่
รับได้ รักได้ สบายใจ
รับไม่ไหว ทางใคร ก็ทางมัน
-------------------->*
10 กันยายน 2550 08:35 น.
มีนมาร์ช
ผิดหวังทำไมนาน ๆ
จะจมอยู่กับความร้าวรานไปถึงไหน
คน ๆ เดียวทำให้เธอ..เปลี่ยนไป
กลายเป็นคนไม่มีหัวใจ..ชืดชา
เลิกเถอะนะ เลิกทำร้ายตัวเอง
เลิกทำตัวให้คนอื่นเขาเห็น เหมือนไร้ค่า
กลับมาเป็นคนเดิม..คนที่ไม่มีรอยน้ำตา
วันพรุ่งนี้หวังว่า.. เธอจะมาเป็นคนเดิม
ลองมองตัวเองเสียใหม่
มองว่าคนที่ทิ้งเราไปมันไร้ปัญญา
เราแสนดีขนาดนี้..ยังไม่เห็นคุณค่า
ไปเลย..คบคนไร้ปัญญา เหมือนกัน...
7 กันยายน 2550 17:51 น.
มีนมาร์ช
จะให้ตอบได้อย่างไร
กับคำถามที่ปวดใจขนาดนั้น
เลิกกันแล้วจะทำอย่างไร ต่อกัน
มันตอบไม่ได้หลอก เพราะฉันก็ไม่แน่ใจ
ที่รู้ ๆ คือต้องอยู่ให้ห่าง ห่าง
พยายามทำใจให้ว่าง ว่าง ไม่หวั่นไหว
แม้จะเจ็บมากมายสักเพียงใด
จะโยนความเจ็บเหล่านั้นทิ้งไป...กับใจคนทราม..
หน้าส่วนตัว
555
