10 พฤษภาคม 2548 09:20 น.
มิลาน
ของฉันหายเหมือนคนรักจากฉันไป
ไร้เยื่อใยไร้ล่องลอยไร้ความหวัง
ของฉันหายจากไปแล้วคงหมดหวัง
ขอของฉันกลับคืนมาอย่างอาลัย
ของของฉันจากไปแล้วณวันนี้
วันที่ที่ฉันวางไว้อยู่ตรงนี้
หายลับตาจากไปไกลนะคนดี
ฉันคงนี้คงต้องเศร้าน้ำตานอง
หาเท่าไหร่เอื้อมมือไปก็ไม่พบ
ใจก็จดจ้องจ้องอยู่มองมองหา
เธอหายไปเหตุไฉนไม่กลับมา
มันมีค่าสำหรับฉันมากสุดใจ
ของก็หาย....คนรักก็หาย
10 พฤษภาคม 2548 09:16 น.
มิลาน
บอกได้มั้ย...เธอเป็นใครจากที่ไหน
บอกได้มั้ย...ในใจเธอมีใครอยู่
บอกได้มั้ย...บอกให้ฉันได้รับรู้
บอกได้มั้ย...เพราะว่าฉันสนใจเธอ
เธอไม่เคยเปิดเผยตัวแอบซ้อนเร้น
สิ่งที่เป็นภาพลวงตานั้นใช่ไหม
คุณเธอจ๋าบอกมาเหอะควรเปิดใจ
ยอมรับใหม่สิ่งต่างต่างอย่ายากเย็น
10 พฤษภาคม 2548 09:11 น.
มิลาน
เมื่อฉันได้รู้จักกับเธอ
เธอเป็นใคร มาจากไหน ฉันไม่รู้
แต่ที่รู้ เธอได้นำ สุขมาให้
ฝากถ้อยคำ ในบทกลอน สื่อสารไป
สัมผัสใจ เริ่มก่อตัว งอกขึ้นมา
ได้มาพบ กับเธอนี้ เหมือนลิขิต
จากชีวิต ที่มืดมน เริ่มสดใส
เธอคือเทพ จากบนฟ้า หรืออย่างไร
ถึงดลใจ ให้มาพบ พูดคุยกัน
หน้าส่วนตัว
527
