5 เมษายน 2549 10:03 น.
มินรดี
ฉันคงจะเด็กเกินไปใช่ไหม
เธอถึงไม่เคยใส่ใจ ไม่เห็นค่า
ไม่แม้แต่จะเหลียวมองลงมา
ไม่รู้บ้างเลยว่ามีใครบ้าเธอ
ทั้งที่จริงๆก็ห่างกันแค่ไม่กี่ปี
คำว่า"พี่" มันสำคัญมากนักเหรอ
ทั้งที่ฉันก็มั่นคงแต่เพียงเธอ
คงทำได้แค่ละเมอ... เพราะเธอไม่เคยแคร์
อย่าใช้คำว่าน้องเป็นข้ออ้างได้ไหม
ในเมื่อความจริงคือ ใจเธอไม่รักกัน
5 เมษายน 2549 08:48 น.
มินรดี
อย่าถามฉันว่าเธอไปได้ไหม
เพราะถึงตอบว่า"ไม่"เธอก็ต้องไปจากฉัน
อย่าถามว่าจะเจ็บมากไหม ถ้าทิ้งกัน
เพราะยิ่งถามแบบนั้น.. ฉันยิ่งปวดใจ
ทางที่ดีทำไมเธอไม่ลองเอาไปคิดเอง
ถ้าโดนกรีดหัวใจเอาเลือดมาละเลงจะเจ็บไหม
ฉะนั้น ไม่ต้องถาม ถ้าอยากจะไปก็ไป
แต่ถ้าคิดใหม่...อยากเปลี่ยนใจ...ก็กลับมา
5 เมษายน 2549 08:41 น.
มินรดี
ขนาดเผื่อใจเรื่องความรักขนาดนี้
ใจฉันก็ยังมีที่ให้เธอเข้ามาได้
ขนาดเตรียมตัว เตรียมใจซะมากมาย
ก็ต้องมาตกม้าตายเพราะเธอ
ถามหัวใจ ว่าเธอมีอะไรดีนัก
ถึงได้มาและพลั้งเผลอ
ฉันคงตอบไม่ได้เพราะค้นเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
แค่ผู้ชายธรรมดาเซอร์ๆ...แต่ให้ความรักฉันเสมอ
๐๐ จนล้นใจ ๐๐
เราก็ไม่รู้นะว่ารักนายได้ยังไง
แต่เมื่อรักแล้วก็จะรักต่อไป
อย่างที่ผู้หญิงคนนึงพอจะให้
คือรักอย่างหมดใจ...ไม่เปลี่ยนแปลง
4 เมษายน 2549 13:30 น.
มินรดี
แอบรักเธอต่อไปอย่างไร้จุดหมาย
ก็ไม่รู้ว่างมงายอะไรนักหนา
คนมาจีบมากมายก็ไม่มีใครอยู่ในสายตา
จะรอจนกว่าเธอหันมาแล้วมองกัน
ตอนนี้คงเป็นแค่เพื่อนเธอเฉยๆ
คงไม่คิดอะไรเกินเลยไปกว่านั้น
แต่จะรอจนเธอเปลี่ยนความสัมพันธ์
จากเพื่อนกัน เป็นคนนั้น.... คนรู้ใจ
ถึงตอนนี้เธอจะคิดกับเราเป็นแค่เพื่อน
แต่เราก็ยังเชื่อว่า วันหนึ่ง"ศักดิ์"ของเราคงจะเปลี่ยนไป
แต่ว่าเมื่อไหร่ล่ะ???
4 เมษายน 2549 13:19 น.
มินรดี
หยุดพูดซะทีได้ไหม
ถ้าในเศษเสี้ยวหัวใจ... ไม่เคยมีฉัน
หยุดพูดซ้ำซ้ำ ว่าเธอรักกัน
หรือว่าผูกพันสุดหัวใจ
เธอแค่สงสารไม่เคยรัก
มันเจ็บกว่าเธอเกลียดกันมากนัก..รู้บ้างไหม
แค่อย่าโกหกกัน...ถึงเธอไม่รักไม่เป็นไร
เพราะคนอย่างฉันก็จะรักเธอต่อไป....หมดทั้งใจ
+++แค่นั้นเอง+++