ก่อนเคยอยู่ไกลใจห่วงหา ทุกเวลาผ่านพ้นช่างนานนัก แต่ละนาทีทุกโมงยามมิผ่อนพัก คิดถึงหนักนั่งนับวันกลับคืน อีเมลล์ส่งถึงพอซึ้งใจ ได้อาศัยเป็นน้ำเลี้ยงเพียงใจชื้น เร่งทำงานประสานกิจทุกวันคืน หวังได้ชื่นใจเมื่อใกล้เธอ แต่วันนี้อยู่ใกล้กลับทุกข์ตรม ต้องขื่นขมไม่สมดั่งใจเพ้อ ด้วยมีเขาอยู่คลอคู่เคียงเธอ ทุกวันเจอภาพหลอนอ่อนใจล้า ใยเธอไม่บอกกันวันผันแปร ฉันผู้แพ้จะหลบลี้หนีซ้อนหน้า ไม่ต้องพบภาพบาดนัยน์ตา เธอนั้นหนาทำได้ใจร้ายจริง