10 กรกฎาคม 2546 23:46 น.
มาแตง
เดินคนเดียวท่ามกลางหมอกสีขาว
บนเส้นทาง - - - ที่ทอดยาวไปข้างหน้า
มองไม่เห็น - - - เหมือนถูกเร้นทั้งสองตา
ยื่นมือไปไขว่คว้า - - - ควานหาสิ่งนำทาง
ที่พบพาน - - - ก็แค่เพียงความว่างเปล่า
มีแต่เรา - - - รู้สึกเศร้าและเคว้งคว้าง
ทรุดตัวกอง - - - ร้องร่ำไห้ - - - ครวญคราง
บนเส้นทางเปลี่ยวร้าง - - - จะอยู่อย่างอ้างว้าง - - - อย่างไร
10 กรกฎาคม 2546 23:30 น.
มาแตง
เรื่องบางเรื่องก็ยากจะบอกเหตุผล
เรื่องง่ายๆ - - - บางคนก็ตอบไม่ได้
ทำไมไม่เลิก - - - ทำไมไม่หยุด - - - ทำไมไม่ไป
ตัวห่างมาได้ - - - แต่ไม่รู้ทำไมหัวใจไม่มา
เขาไม่รักแล้วทำไมเราต้องรัก
เขาไม่อยากแม้รู้จัก - - - แล้วทำไมเราต้องปักใจหนักหนา
เขามีคนของเขาแล้ว - - - ทำไมเราไม่ดึงตัวเอง - - - ออกมา
เขาไม่มีเราในสายตา
ทำไมตลอดเวลา - - - เราไม่เคยมองใคร
มันเป็นเรื่องน่าสับสน - - - ของคนดื้อรั้น
เจ็บปวดเหมือนกัน - - - แต่ถึงอย่างนั้นยังยิ้มได้
ความรักของฉัน - - - แม้ไม่สวยอย่างฝัน - - - อย่างหัวใจ
- - - แต่ไม่รู้ทำไม - - -
มันเหมือนยาขมหม้อใหญ่ - - - ที่เต็มใจจะดื่มกิน
10 กรกฎาคม 2546 23:18 น.
มาแตง
ได้แต่แอบมองเธออยู่ไกล - - - จากที่ตรงนี้
นานเต็มที - - - ที่เห็นเธอคนดี - - - อยู่ใกล้ๆ กับเขา
ถึงเจ็บปวดบ้าง - - - แต่ซักพักอาการก็คง - - - ทุเลา
ในเมื่อเธอและเขา - - - ดูจะไปกันได้ดี
เท่านี้ฉันก็มีความสุขมากแล้วรู้ไหม
ที่ได้เห็นเธอ - - - คนที่ฉันรักมากมาย - - - สุขใจในตอนนี้
การที่รักใคร - - - ใช่ว่าจะต้องอยู่ข้างกายเสมอไป - - - นะคนดี
แค่ได้เห็นคนที่เรารักมีความสุขดี - - - ก็พอใจ - - -
10 กรกฎาคม 2546 23:12 น.
มาแตง
ฉันก็แค่คนที่เดินผ่านมา - - - ทางนี้
ในเวลาทีใจเธอเงียบเหงา - - - และเหว่ว้า
เธอจึงดึงฉันเข้าไป - - - เป็นเงาของคนที่อยู่ - - - ไกลตา
แต่เมื่อเขาคนนั้นกลับมา - - - ฉันก็คงไม่เหลือค่าอะไร
ในตอนนี้ - - - เมื่อเขาคนนั้นกลับคืนมา
ฉันที่เป็นแค่คนผ่านมา - - - ก็ต้องเป็นฝ่ายไปใช่ไหม
รู้ - - - ฉันรู้ - - - เธอไม่ต้องพยายามอธิบายอะไร
เพราะฉันไม่ใช่คนของใจ - - - ฉันแค่เป็นใครที่ผ่านมา
10 กรกฎาคม 2546 23:03 น.
มาแตง
คิดถึงเธอมาก - - - รู้ไหม
อยากจะไปอยู่ใกล้ๆ ให้ใจหายเหงา
อยากจะไปทบทวน - - - เรื่องทุกอย่าง - - - ระหว่างเรา
อยากจะกุมมือเธอแผ่วเบา - - - อย่างห่วงใย
อยากให้เธอได้สัมผัส - - - ไออุ่น
อยากให้เธอรู้สึกเคยคุ้น - - - เหมือนวันเก่า
อยากจุมพิตที่แก้มของเธอเบา-เบา
เพื่อเป็นการบรรเทาความเหงา - - - ที่เราห่างไกล