15 กรกฎาคม 2546 12:59 น.
มาแตง
หันหลังให้กับ - - - ปัจจุบัน
ก้าวเดินกลับสู่อดีตฝัน - - - อันร้างไร้
มุ่งหน้าไปกับความเจ็บปวด - - - เพื่ออะไร
จุดหมายอยู่ที่ไหน - - - แค่ก้าวไป - - - แต่ไม่รู้ตัว
หนึ่งก้าว - - - สองก้าว - - - ไกลมาเรื่อย
ไปด้วยสองเท้าเปล่าเปลือย - - - กับหัวใจที่มีรอยร้าว
ปลีกตัวเองออกจากความจริง - - - กับสิ่งที่คิดว่าน่ากลัว
แต่จมอยู่กับภาพพร่ามัว - - - ของการหลอกตัวเอง
ยิ่งก้าว - - - ยิ่งเท่ากับถอยห่าง - - - จากอนาคต
- - - ชีวิตที่เหลือทั้งหมด - - -
ก็เหมือนกลายเป็นติดลบ - - - ที่ถูกความเก็บกดข่มเหง
ปิดฝันทำลายปัจจุบัน - - - ด้วยการทำร้าย - - - ตัวเอง
ทิ้งวิญญาณให้จมอยู่กับความหวั่นเกรง - - - บนความไม่มี
11 กรกฎาคม 2546 17:42 น.
มาแตง
ชีวิตกำลังล้า
อยากสิ้นสุดการตามหา - - - ความฝันใฝ่
อยากหยุดที่เธอคนนี้ - - - แต่เมื่อมันไม่มีทางเป็นไป
จึงต้องก้าวอีกแสนไกล - - - ตราบที่หัวใจไม่หมดแรง
ต้องอดทน - - - ต้องอดทน
ต้องบอกตัวเองอีกกี่หน - - - กว่าจะกล้าจะแกร่ง
รู้ไหมว่าทุกก้าว - - - ฉันถูกความปวดร้าว - - - ทิ่มแทง
แต่ฉันต้องเข้มแข็ง - - - แม้จะเหลือเรี่ยวแรงแค่หายใจ
11 กรกฎาคม 2546 17:36 น.
มาแตง
แสงดาวสาดแสงพราวพร่าง
ยังคงให้ความสว่างในคืน - - - ที่พร่าไหว
สายลมเย็น - - - ยังคงพัดหวิว - - - ให้หวั่นใจ
กล่อมคำคืนที่ร้างไร้ - - - ให้วังเวง
อีกยาวนานเท่าไหร่กัน
ที่หมอกบางในทางฝัน - - - จะหลุดเคว้ง
ไม่มีความหวั่นไหว - - - ไม่มีค่ำคืนวังเวง
ที่นี่มีแค่ความเหงาและเงาของตัวเอง - - - ที่เงียบงัน
ไอหนาวแทรกลึกร้าวที่กลางใจ
คนดีจะรู้บ้างไหม - - - ว่ามีใครยังรอเธออยู่ที่นั่น
อยู่ในคืนเหว่ว้า - - - อยู่กับถ้อยคำน้ำตารำพัน
ไม่รู้ว่าความรักจากเธอที่แสนอุ่นนั้น - - - อยู่หนใด
11 กรกฎาคม 2546 17:31 น.
มาแตง
คำรักของฉันอยู่ที่แววตา
หากเธออยากรับรู้ว่า - - - ฉันรู้สึกแบบไหน
จ้องตาฉันสิ - - - แล้วเธอจะเข้าใจ
ว่าเธอเข้ามาอยู่ในความห่วงใย - - - แล้วเนิ่นนาน
คำรักของฉันอยู่ที่สองมือ - - - อยู่ในอ้อมกอด
เธอสัมผัสถึงได้ตลอด - - - ถึงถ้อยคำที่อ่อนหวาน
ถ้าอยากได้ยินบ่อยๆ - - - ก็จับมือและกอดฉัน - - - นาน นาน
รักของฉัน - - - อยู่ในหัวใจที่พันธนาการ - - - ด้วยรักเธอ
11 กรกฎาคม 2546 17:26 น.
มาแตง
เพียงวูบหนึ่ง - - - ของสายลมเหงา
ความทรงจำก่อนเก่า - - - ก็ทำให้ฉันเศร้าอ้างว้าง
ความเงียบงัน - - - ของคืนและวันที่ไร้หนทาง
ฉันเหมือนยืนอยู่บนทุ่งหญ้ากว้าง - - - ที่ไม่มีใคร
มองเห็นแต่ความว่างเปล่า - - - กลางฟ้าหม่น
คิดถึงใครบางคน - - - ในตอนที่สับสนร้องไห้
ความรัก - - - ความหวัง - - - ที่จบสิ้นพังทลาย
ยังอยู่ในวูบหนึ่งของลมหายใจสุดท้าย - - - ว่าไม่ลืม
หน้าส่วนตัว
887
