9 มกราคม 2547 17:20 น.
มาแตง
เหนื่อยสายตัวแทบขาดเหงื่อหยาดย้อย
พ่อแม่คอยความหวังเก็บสั่งสม
ลูกคนดีเป็นพลังเคียงสังคม
เสียงชื่นชมหยิบยื่นแสนชื่นใจ
และแล้ววันขวัญหายย่างกรายสู่
เมื่อรับรู้ลูกเป็นเอเย่นต์ใหญ่
ยาเสพติดลูกผลิตทำโกยกำไร
แล้วส่งให้สาขาขายค้ากัน
อำนาจเงินเดินนำจิตต่ำช้า
อำนาจยาฆ่าคนชาติชนหวั่น
เสียงครวญครางทรมา ... สุดจาบัลย์
เสียงรำพันอนาถเป็นทาสยา
ก่อเกิดโจรปล้นฆ่าทุกข์สาหัส
ภัยภิบัติมหันต์ก่อปัญหา
ทางชีวิตสุขสว่างกลับร้างรา
ปวงประชาก่นย้ำสิ้นทำกิน
ชาติมั่นคงกลับคลอนแคลนเข้าแทนที่
เสื่อมศักดิ์ศรีสกุลตัวเหม็นทั่วถิ่น
ถูกจับได้อายแสน ... รกแผ่นดิน
พ่อแม่สิ้นบุญตัว ... ลูกชั่วทำ
ยาเสพติดพิษร้ายนักประจักษ์แจ้ง
สื่อแถลงให้เห็นทุกเย็นย่ำ
ผู้เสพตาย ... ผู้ขายต้องถูกจองจำ
เหมือนกงกรรมญาติผู้ผลิต ... เสพติดเอง
*** มอบให้ไว้เป็นที่เตือนใจสำหรับทุกคนค่ะ ***
4 มกราคม 2547 20:26 น.
มาแตง
กลิ่นอายแห่งท้องนาฟ้าอีสาน
เตรียมยาลานมูลควายเมื่อปลายฝน
ข้าวคอยคมค้อมเกี่ยวจากเคียวคน
ลมหนาวยลอีกคราวอีกหนาวแล้ว
คุ้นสำเนียง ... ติ๊ดตี่ ... ปี่ซังข้าว
บอกเรื่องราวสืบสานตำนานแว่ว
ผ้าผืนใหม่ของผู้เฒ่าคงพราวแพรว
ปราสาทฟางทิดแก้ว ... ส่อแววรอ
ใยแมงมุมทอสายปลายดอกหญ้า
สู้อุตส่าห์ทนขยันสรรช่วงต่อ
หวังเก็บเกี่ยวปีนี้ปลดหนี้พอ
ปลดบ่วงคอเส้นตายจากนายทุน
หอมกลิ่นฟางไอดินแผ่นดินแม่
กับรักแท้จริงใจซบไออุ่น
เว้าซื่อซื่อออนซอน ... อ่อนละมุน
ข้าวใหม่กรุ่นติดใจคนได้ชิม
ม่วงขาวพริ้มยิ้มพยักดอกผักบุ้ง
ปานสาวทุ่งชดช้อยสร้อยถนิม
แต่งคันคูคู่ทุยที่ลุยริม
ทุกรอยยิ้มพิมพ์ประทับกับดวงใจ
ไม่แก่งแย่งแข่งขันแบ่งวรรณะ
ที่ขณะคนเมืองเฟื่องเป็นใหญ่
อย่าต้องตกหลุมพราง ... เบี้ยล่างใคร
ปลูกข้าวไทยพอเพียง ... เลี้ยงชีพชน
*** ขอคำชี้แนะด้วยนะคะ ***
4 มกราคม 2547 11:45 น.
มาแตง
เราห่างกันคนละฟาก
เธออาจมีใครรายล้อมมาก - - - จนหวั่นไหว
แต่ฉันยังคงมั่นมีเพียงเธอ - - - ทุกลมหายใจ
ไม่เคยคิดเก็บใคร - - - มาไว้ในใจ - - - แทนเธอ
ทุกคืนวันที่ดี - - - ฉันยืนยัน
ในความผูกพัน - - - เธอคือหนึ่งเดียวเสมอ
ฉันไม่รู้ - - - ว่าตอนนี้จะมีใคร - - -ในอ้อมกอดเธอ
แต่ขณะนี้ - - - ทุกความสม่ำเสมอ
ฉันมีเธอ - - - โอบล้อมใจ
1 มกราคม 2547 19:35 น.
มาแตง
จะผ่านทุกอย่างไป - - - ให้ได้
ไม่ว่าลำบากเท่าไรก็จะสู้
ขอเพียงอีกข้างฟ้า - - - มีสายตาเธอมองดู
ร่วมแบ่งปัน - - - ร่วมรับรู้ - - - ความรู้สึกของใจ
ความสุข - - - คนละเรื่อง - - - กับความรัก
และถึงแม้ไม่สุขนัก - - - แต่ฉันก็รักไหว
ในความไกลห่าง - - - เราเชื่อมทุกอย่างด้วยหัวใจ
- - - แม้ความสุขจะร้างไร้ - - -
แต่ความรักยังเต็มเปี่ยมในหัวใจ - - - ไม่เปลี่ยนแปลง
1 มกราคม 2547 19:32 น.
มาแตง
คำอธิษฐาน - - - ในคืนเหงา
หายใจเป็นเค้า - - - แต่เค้าหายใจเป็นคนไหน
อธิษฐานกับดาว - - - ฝันถึงกันบ้างจะเป็นไร
อธิษฐานกับฟ้ากว้างใหญ่ - - - อย่าทำเราไกลจากกัน
คำอธิษฐาน - - - ก็แค่คำรำพันกับตัวเอง
ความเงียบเศร้าถูกละเลง - - - ให้ใจไหวสั่น
อธิฐานกับลมหนาว - - - ช่วยทำให้เค้าเหงาแล้วคิดถึงกัน
อธิษฐานกับน้ำตาอย่างเงียบงัน - - - เพราะรู้ไม่มีวันเป็นจริง