29 ธันวาคม 2549 21:24 น.
มาร์ท
ฉันเป็นเพียงตะเกียงน้ำมัน
ไม่ว่าเธอจะวางฉันไว้ตรงไหน
แค่ปลายเท้าเบื้องล่างหรือกลางใจ
ก็สาดส่องแสงไปไม่เปลี่ยนแปลง
แม้เจ็บปวดเพียงใดจะไม่หวั่น
เติมน้ำตาแทนวันน้ำมันแห้ง
ถึงริบหรี่ร้าวรอนหรืออ่อนแรง
ก็ไม่หมดแสงแห่งรักเลยสักครา
วันนี้เมื่อเขากลับมา
เธอก็ตัดใจลาจากฉัน
ง่ายเหลือดีเหมือนไม่มีความผูกพัน
แล้วแผลในใจฉันใครกันจะลบเลือน
เวลาเหมือนวารี
มิเคยมีจะหยุดไหล
วันวานย่อมผ่านไป
เหลือไว้เพียงความทรงจำ
ฉันอาจจะรักเธอได้
แต่เธอคงไม่รักฉัน
เรื่องของใจไม่อาจฝืนกัน
เหมือนเช่นความฝันไม่อาจจับจอง
ฉันอาจจะรักเธอได้
แต่คงไม่ได้เป็นเจ้าของ
ความรักฉัน ห่วงใย ใช่ครอบครอง
ไม่จำเป็นว่าเราสอง ต้องผูกพัน
ตลอดเวลาฉันรู้ว่ารักเธอได้
แต่ไม่ได้หมายความว่าใจเธอต้องเป็นของฉัน
ตลอดเวลาที่เรารู้จักกัน
ฉันไม่เสียใจสักวันที่ได้รักเธอ
26 ธันวาคม 2549 15:39 น.
มาร์ท
ฉันจะเก็บดาวเอาไว้ให้
ในวันที่เธออยู่ไกลแสนไกลอีกขอบฟ้า
จะเก็บความสุข จากทุก-ทุกช่วงเวลา
เก็บไว้รอให้เธอกลับมา และรับมัน
ฉันจะส่งความห่วงใยไปหา
ในค่ำคืนที่เธอเหว่ว้ากับความฝัน
อย่าร้องไห้และท้อใจเมื่อไกลกัน
อย่างน้อยเธอยังมีฉัน...
ที่รอคอยวันให้เธอกลับมา
ขอเธอไว้ในความฝัน
อยากให้ความคิดถึงของฉันผูกพันเธอไว้ที่นี่
ขอเป็นความรักของฉันได้ไหม ที่ติดตามเธอไปทุกวินาที
ขอเป็นความห่วงใยที่ฉันมี
โอบกอดเธอให้ฝันดี....ตลอดคืน
เลิกห่วงใยแล้วนะคนดี
เพราะวันนี้ฉันเข้มแข็งขึ้นกว่าเก่า
ไม่ฟูมฟายกับเรื่องราวที่ผ่านไปของเรา
ไม่อาวรณ์กับความรู้สึกเก่า-เก่า ที่ไม่มีทางย้อนมา
อาจอ่อนแออยู่บ้างในบางครั้ง
แต่หัดจะอยู่เพียงลำพังโดยไม่เหว่ว้า
เมื่อนึกทบทวนถึงคืนวันดี-ดีที่ผ่านมา
อย่างน้อย--ก็ยังอุ่นใจได้ว่า เคยมีเธอ
24 ธันวาคม 2549 20:58 น.
มาร์ท
เมื่อนั้น.
ทศกัณฐ์จอมโหดพิโรธใหญ่
ยกทัพออกกรุงลงกาในทันใด
เพื่อจะไปทำศึกกับองค์ราม
ทั้งรถถังยานเกราะเหาะข้ามฟ้า
เอฟสิบห้าเอฟสิบหกอีกพันสาม
มีทหารอีกเจ็ดหมื่นคอยติดตาม
น่าเกรงขามเสียงกึกก้องท้องธานี
ผ่านปราสาทบนยอดเขาสูงเสียดฟ้า
ที่นามว่าโอลิมปัสรัฐกรุงศรี
ทันใดนั้นเทพซีอุสทรงฤทธี
เหาะตามจะราวีหรืออย่างไร
จนมาทันพลันพุ่งเข้ามาหา
หยุดตรงหน้าทศกัณฐ์พลันสงสัย
กระเป๋าตังค์ของท่านทำตกไว้
ทศกัณฐ์กล่าวขอบใจด้วยไมตรี
สามสิบหกคืออกอันเซ็กซี่
ยี่สิบสี่คือเอวองค์โฉมเฉลา
สามสิบห้าคือบั้นท้ายร้ายไม่เบา
รวมกันเข้าเก้าสิบหกอายุเธอ
ตดดี ๆ มีศิลป์กลิ่นไม่เหม็น
ตดไม่เป็นดังป๊าดสาดเป็นฝอย
ตดอุบาทว์กากกระเซ็นเหม็นทั่วซอย
ตดอร่อยตดเป็นเพลงบรรเลงเพลิน
คับ A คับ B คับ C
แล้วเธอคนดีคับอะไร
ส่วนฉันคับอกคับใจ
ทำอะไรคิดถึงแต่เธอ
24 ธันวาคม 2549 20:42 น.
มาร์ท
วันนี้ทำข้อสอบไม่ได้สักวิชา
ก็ตำหรับตำราไม่เคยอ่าน
หมู่นี้ฉันชักทำตัวเป็นเด็กอันธพาล
การเรียนไม่ค่อยจะเอาถ่านกับเขาสักที
วันนี้หน้ามืดตามัว
กาข้อสอบมั่วซั่ว ด้วยความหวังที่ริบหรี่
จะโทษใครก็ไม่ได้หรอกงานนี้
ก็เพราะหลีสาว ๆ เพลินจนลืมการเรียน
ค่อย ๆ พี่ยกเบา ๆ เขาจะตื่น
เดี๋ยวห้องอื่นได้ยินจะสิ้นหวัง
ค่อยเอาเข้าเบาหน่อยนะพี่ระวัง
เสียงเตียงดังลูกตื่นอดพอดี
ระทึกใจใครวะเสียงน่าลุ้น
ทำว้าวุ่นดื่นดึกคึกเต็มที่
แท้ข้างห้องเก็บของยกทีวี
แอบย้ายหนีค่าเช่าเท่านั้นเอง
รักเพื่อลอง ควงเพื่อโก้
รักเกินโหล โก้จะตาย
เห็นแววตาของเธอที่บ้องแบ๊ว
เห็นดวงแก้วกลมใสข้างในนั่น
เห็นดวงตาของเธอดั่งพระจันทร์
เห็นขี้ตาก้อนนั้นดั่งดวงดาว
คิดถึงเธอทำสิ่งใดก็เห็นหน้า
มองดูฟ้าเห็นหน้าเธอไม่ห่างหาย
มองดูหมาก็เป็นเธออยู่มิวาย
แม้แต่ควายที่ท้องนาก็หน้าเธอ
24 ธันวาคม 2549 20:15 น.
มาร์ท
พอหน้าท้อง ของแม่ เริ่มป่องออก
พ่อก็บอก อยากให้ลูก เป็นดอกเตอร์
ย่าก็อยาก ให้หลานเป็น นายอำเภอ
แต่ต้องเก้อ หมอบอกแม่ แค่ลงพุง
ร้อยวจีเจิดจรัสประภัสสร
ร้อยคำพรเป็นมาลัยให้สุขศรี
ร้อยคำรักมอบให้เจ้าคนดี
ที่ให้ยืมร้อยนี้พี่ขอบคุณ
โอ้ความรักทำไมต้องอกหัก
ถึงจะรักยังไงได้แค่ฝัน
ถ้าอยากได้รักจริงต้องหวังฟัน
รีบละกันมึงจะมันอย่าบอกใคร
คนอะไรไม่รู้ดูสวยเริ่ด
เทพธิดามาเกิดเชียวหรือนี่
อกเอวองค์สามส่วนล้วนเข้าที
งามอย่างนี้ใครได้เห็นเป็นต้องตา
ดวงเนตรคมผมสลวยรวยรอยยิ้ม
ปากเอิบอิ่มรูปกระจับรับใบหน้า
อยากจีบเธอเป็นคู่ชมสมอุรา
พอรู้ว่าเธอเป็นตุ๊ดสุดเศร้าใจ
เธอทั้งหอมทั้งหวานผสานผสม
เธอทั้งกลมทั้งกลึงทุกส่วนสัด
เธอนั้นมีรูปพรรณที่น่าฟัด
ฉันเลยสั่งข้าวต้มมัดมาทันที