11 กรกฎาคม 2553 23:18 น.
มารแมงมุม
ให้เธอผ่านคืนวันอันโศกเศร้า
ให้เธอหายคลายเหงาเฝ้าห่วงหา
หากเธอล้มซมซาน...คลุกคลานมา
เพิ่มศรัทธาทระนงจงท้าทาย
ความในใจให้ละลายในสายฝน
ที่หมองหม่นให้ดับลับเลือนหาย
เธอเจ็บหนักฉันเยียวยาพาผ่อนคลาย
ไม่เดียวดายนะขวัญ...ฉันยังมี
กับอ้อมแขนโอบเธอเสมอมั่น
อ้อมอกฉันรอพธูอยู่ที่นี่
สบตาฉันสักหน่อย...นะคนดี
เติมชีวีเธอด้วยไฟ...ให้กล้าพอ
ใช่เธออยู่เหงาๆ เฝ้าครวญคร่ำ
เริงระบำขับขานเพลงบรรเลงต่อ
ฉันห่วงเธอเสมอชีวิตคิดถักทอ
ฉันจะขอเป็นแรงใจไปกับเธอ
ลบภาพลวงบ่วงดวงตาอย่างกล้าหาญ
เธอยังสานเพลงดวงใจได้เสมอ
ในความเงียบเสียงหัวใจได้พบเจอ
ความเลิศเลอเธอได้ครองทุกห้องใจ
มองที่ฟ้าเบื้องหน้านะที่รัก
จะตระหนักถึงความจริงอันยิ่งใหญ่
การต่อสู้เนิ่นนานจะผ่านไป
วันนี้ใช่วันของเธอ...เสมอกาล
เธอจะอิ่มทิพย์ถวิลมิสิ้นหวัง
มีพลังสานศรัทธาอย่างกล้าหาญ
เชื่อฉันเถิดยอดขวัญ...มั่นยืนนนาน
เธอจะผ่านพบอรุณอันอุ่นอวล
มาสานส่งแรงใจให้ทุกสิ่ง
เพียงเธอ "นิ่ง" จะผ่านไปได้เสสรวล
ชีวิตนี้ไม่ยากมากกระบวน
เพียงเนื้อนวล...มีกล้าก้าว...และยาวไกล