29 สิงหาคม 2550 09:22 น.
มารแมงมุม
แด่เธอที่ร้องไห้เมื่อคืนนี้
เธอจะมีวันต่อไปเช่นไรหนอ
เธอจะมีใครถอทักรักมารอ
หรือจะพอเพียงเท่านี้ไม่มีใจ
เริ่มจะเห็นเป็นเค้าลางอันห่างเหิน
ต้องเผชิญความจริงอันยิ่งใหญ่
ฉันกับเธอแตกต่างเริ่มห่างไกล
แอบหวั่นไหวหวาดวิตกสะทกสะเทือน
เธอคือเธอที่ใจไม่เต็มร้อย
ฉันเป็นเพียงเสี้ยวน้อยน้อยค่อยคลายเคลื่อน
ในคืนวันที่เปล่าดายหลายปีเดือน
เธอจึงเหมือนเติมความฝันฉันเรื่อยมา
แต่เป็นแค่ความฝันอันว่างเปล่า
ฉันยังเหงายังรู้สึกสำนึกว่า
เธอคือเธอ ฉันคือฉัน...ไม่เหมือนสัญญา
ฉันมีค่าแค่เธอเติมเพิ่มค่าตัว
ยามที่ฉันไม่มีใคร...ไม่มีเธอ
รู้เสมอคือความฝันอันสลัว
กอดเธอได้แค่กายใจมืดมัว
ที่พันพัวผ่านมาอ่อนล้าใจ
เมื่อคืนนี้ฉันร้องไห้เธอไม่รู้
ฉันยิ้มสู้แม้เจ็บหนักรักทำได้
ต่อไปนี้จะเลิกรักหักสายใย
เป็นเพียงใครผู้อ่อนแอแพ้ภัยเธอ
11 สิงหาคม 2550 18:32 น.
มารแมงมุม
ผ่านลำน้ำขัดสี...
ผ่านนาทีของเวลา..
ไหลล่องเลยเรื่อยมา
เถื่อนท่า..พำนัก อยู่ไหนกัน
เหนื่อยเหลือเกิน...
เหงาเหลือเกิน
จะเดินต่อไปอย่างไร...
*******************
มาทางนี้ซิที่รัก
หยุดพักพำนักก่อน...อย่าจรจากไปไหน
เหนื่อย เหงา เศร้าหม่นมาอย่างไร
พักหัวใจเจ้าสักนิด....อย่าคิดกังวล
เติมความรัก
เติมความอบอุ่น
เป็นพลัง...ก่อนจะเริ่มต้นใหม่บนทางไกล
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมารแมงมุม
หน้าส่วนตัว
1700
