24 พฤศจิกายน 2548 00:21 น.
มารแมงมุม
หนาว หนาว หนาว
เสื้อกันหนาวไม่พออุ่นคุณรู้ไหม
แค่หนาวกายแดดสายก็หายไป
แต่หนาวใจกอดเงาเหงาสิ้นดี
หนาว หนาว หนาว
พอลมกราวพัดตึงก็ถึงที่
หนาวกับเหงาสองคำย้ำวจี
พาชีวีหมองหม่นทนเกินพอ
ได้แค่ห่มผ้าผืนเก่าเศร้าอีกหน
เสื้อสีหม่นกันหนาวอีกคราวหนอ
สองแขนตัวกอดอกไว้ไออุ่นทอ
ดีกว่าขอแขนคนอื่นมาชื่นชม
หนาวอย่านานเลยหนาฟ้าดินเอ๋ย
สาวจะเอ่ยคำไหนให้ขื่นขม
จำเชิดหน้ายิ้มชื่นกลืนระทม
ลมเอ๋ยลมหนาวฉะนี้มีอีกยาว
....................
หนาวลมฤๅหนาวใจไม่แน่ชัด
ยังอึดอัดไม่สิ้นกลิ่นไอหนาว
เปิดหน้าต่างประตูใจไร้เรื่องราว
ไม่มีข่าวมาคลายหนาว...สาวครางครวญ.
.......................................
เปิดหน้าต่างประตูใจไร้ข่าวคราว
ก็แค่หนาวเกินพอต่ออีกปี
12 พฤศจิกายน 2548 10:23 น.
มารแมงมุม
ถ้อยคำบางคำถ้อยลอยข้ามฟ้า
ธรรมดาอย่างไรไร้ความหมาย
รอยอดีตเจ็บล้วนล้วนจวนจักตาย
มาท้าทายวันที่ฉันขวัญกล้าพอ
เวลาผ่านนานนับกับความช้ำ
คอยตอกย้ำทำใจไม่ร้องขอ
คนอกหักคนนั้นฉันเคยรอ
เคยถักทอสายใยมีใจกัน
ชายหน้าซื่อธรรมดาว่าอกหัก
เลือดกระอักกลบใจหมดไฟฝัน
กับน้ำถ้อยร้อยคำเอ่ยรำพัน
เขาคนนั้นยังหลงทางอย่างโง่งม
แค่ถ้อยคำธรรมดาประสาซื่อ
ความเชื่อถือมันหมดไปให้ขื่นขม
ตาสว่างกระจ่างใจไม่ชื่นชม
ความนิยมหมดจากฉันวันอำลา
มีถ้อยคำข้ามฟ้ามาใกล้ชิด
ไม่ต้องคิดหลายตลบเลิกคบหา
คนอกหักอ้างนิยามความธรรมดา
เพื่อเดินหน้าสร้างภาพอาบคำลวง
.......................
ฉันหมดสิ้นดับไฟในดวงตา
หมดศรัทธาในถ้อยทุกรอยคำ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมารแมงมุม
หน้าส่วนตัว
1207
