รอเธอ

มารแมงมุม

คิดถึงเธอเท่าที่ใจจะให้คิด
จะรักเท่าที่ชีวิตจะรักได้
เป็นอย่างนี้เช่นนี้ตลอดไป
เก็บไว้ในใจคนนี้ไม่มีเลือน


แรมเสี้ยวเดือนค้างดวงเหมือนลวงฟ้า
เจ้าดาราก็กระพริบริบหรี่หาย
แหงนมองฟ้ามองดินถวิลวาย
เย็นพระพายกลับรุ่มร้อนรอนฤดี

เพราะไม่เห็นคนเก่าเขาไกลห่าง
เหมือนขวัญคว้างโดนหลอกหยอกแล้วหนี
ยังจดจำติดใจในพาที
ในยามนี้อยู่ไหนไม่มาเยือน

คิดถึงเธอเท่าที่ใจจะให้คิด
เหมือนสะกิดให้เคลิ้มคล้อยใจลอยเลื่อน
ยังรอความคิดถึงซึ้งไม่เลือน
รอว่าเพื่อนหัวใจได้กลับคืน

จะรักเท่าที่ชีวิตจะรักได้
เงาน้ำใสในอกก็ตกตื่น
คำดีดีที่มั่นคงยั่งยงยืน
เอาไว้ชื่นไว้เชยไม่เลยไกล

จะรอเธอมาทักทายที่ปลายฟ้า
รู้คุณค่าถ้อยวจีที่มอบให้
เป็นอย่างนี้เช่นนี้ตลอดไป
เก็บไว้ในใจคนนี้ไม่มีเลือน

แรมเสี้ยวเดือนยังค้างฟ้าคราใกล้รุ่ง
ก่อนจะพรุ่งเช้าตะวันรับขวัญเพื่อน
มาคอยรอคนดีที่หน้าเรือน
รอมาเยือนทายทักจักขอบคุณ  

เขียนจากกลอนบทหนึ่งที่คนไกลบางคนส่งมาให้ค่ะ