26 สิงหาคม 2545 19:56 น.
มารอน
หากวันนี้ใจเธอสั่น สั่น
เพราะความอ่อนไหวหวาดหวั่นที่มีได้
ขอให้เธอจงฟังฉัน ไม่เป็นไร
วันนี้แค่ความห่างไกล ที่ขวางเรา
แล้วพรุ่งนี้ฉันจะกลับมา
จะทำให้เธอหายเหว่ว้าและเลิกเหงา
สายใยสัมพันธ์ที่เคยมีกันบางเบา
จะเพิ่มขึ้นเป็นล้านเท่า ขอสัญญา
26 สิงหาคม 2545 19:51 น.
มารอน
เคยตั้งใจจะพูดคำว่ารัก
แต่ปากฉันมันหนักและไม่กล้า
ไม่มั่นใจ ถ้าจะพูดมันออกมา
กลัวเธอจะพูดว่าไม่รักกัน
เลยเก็บมันเอาไว้อยู่ในใจ
ให้คงอยู่ต่อไป ในความฝัน
สักวันหนึ่งเธอคงรู้ในสักวัน
ถึงความรักความผูกพันที่ให้เธอ
26 สิงหาคม 2545 19:42 น.
มารอน
อยากฝากฟ้าดูแลเธอแทนตัวฉัน
ฝากตะวันทอแสงอ่อนตอนเธอหนาว
หากเธอเหงาอย่าลอยเลื่อนเตือนแสงดาว
ฝากดูแลทุกทุกคราว เธอเหงาใจ
แล้วเมื่อฉันต้องจากไปจากตรงนี้
เธอจะรู้ว่ายังมี ฉันอยู่ใกล้
ดวงตะวัน ดวงดาราบนฟ้าไกล
คงสื่อถึงความห่วงใย ที่ให้เธอ
25 สิงหาคม 2545 16:19 น.
มารอน
เธอทอดสายตาไปสุดไกล
คงเหม่อไปถึงใครที่ปลายฟ้า
คนที่นั่งอยู่ตรงนี้น้อยใจทุกทุกครา
ฉันคงไม่มีค่ากับคนดี
เธอหมุนสายตาไปรอบข้าง
แต่ไม่เคยมีบ้าง หยุดลงตรงนี้
แค่มองผ่านเลยไปทุกทุกที
ฉันคงเป็นแค่ฝุ่นของคนดี ในสายตา
-------------------------------------------------------
ไม่ทนอีกต่อไป
จะปล่อยน้ำตาให้รินไหล นับแต่นี้
เจ็บช้ำกับเรื่องที่เธอทพให้ไม่ดี
จะปล่อยเรื่องราวครั้งนี้ ไปกับน้ำตา
10 นาทีผ่านไป
จบเรื่องของเธอไว้ แหงนมองฟ้า
หยุดเสียที ที่เคยเศร้าร้าวน้ำตา
จากวันนี้เธอไม่มีค่าอีกต่อไป
25 สิงหาคม 2545 16:10 น.
มารอน
ยืนตรงนี้ มีทะเลอยู่ตรงหน้า
มีฟากฟ้าสดใส ไม่หม่นหมอง
มีฝูงนกบินมา ให้เธอมอง
ก็ไม่เห็นเธอต้อง คิดเรื่องใคร
อยู่ตรงโน้น มีเรื่องเขาให้เธอคิด
แต่ลองมองสักนิด นี่ตรงไหน
มีฟากฟ้า มีทะเล มีฉันไง
ไม่มีเรื่องปวดใจ ให้คิดเลย
-------------------------------------------
คนอ่อนล้า ฟ้าสีหม่น
อีกไม่ช้าก็จะมีฝน ใช่ไหม
ไม่รีบเดินจะตากฝนให้สะใจ
ให้สมกับความใจง่าย ซะที
คนเปียกปอน ตอนฟ้าใส
สมองไม่มีอะไร - - ตอนนี้
เปียกฝนจนหนาวสั่นสะใจสิ้นดี
จะได้เลิกใจง่ายเสียที นะใจ