5 เมษายน 2547 13:27 น.
มารน้อย
เติบโตมาฉันคือผู้แสวงหา
เที่ยวตามล่าความจริงทุกสิ่งสรร
สัจธรรมธรรมชาติมากมายนั้น
ถูกฉันปันเฟ้นหาความเป็นไป
ต้นไม้ สายลม ท้องทะเลอีกป่าเขา
คือครูคอยบอกเล่า..เรื่องราวที่ผ่านมา
5 เมษายน 2547 13:18 น.
มารน้อย
ท่ามกลางผู้คนที่หลากหลาย
ฉันทอดกายกายา ณ ที่นี้
ด้วยหลงใหลเรือนร่างอิสตรี
มาที่นี้เพื่อชื่นชมกิเลสใจ
ตัณหาไฟราคะลุกโชกช่วง
ใจฉันมุ่งสุขสมพิศมัย
เพราะเธอคือดาราในดวงใจ
สุดหลงใหลเพียงชิดชมอนงค์นาง
5 เมษายน 2547 13:11 น.
มารน้อย
ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว
แล้วนกที่บินอยู่บนฟ้าจะหนาวไหม
ฉันก็ได้แต่มองอยู่ไกลไกล
สุดหัวใจมองบนฟ้าหาไม่เจอ
5 เมษายน 2547 13:07 น.
มารน้อย
ไฟ
ในขณะที่ให้ความอบอุ่น
ก็ต้องมีการมอดไหม้