24 ธันวาคม 2545 14:23 น.
มาตา
๑ แม่...เอ่ย
ลูกเอ๋ยอยากได้สิ่งใดเล่า
อยากได้รองเท้าหรือกระเป๋า
ขอเพียงเจ้าเอ่ยขอ
๒ แม่...เอ่ย
ลูกเอ๋ยอยากได้สิ่งใดหนอ
อยากได้แหวนหรือสร้อยคอ
อย่ารีรอรีบขอมา
๓ แม่...เอ่ย
ลูกเอ๋ยอยากได้สิ่งใดยา
อยากได้เครื่องใช้แม่จะหา
บอกแม่มาจะพาไปซื้อ
๔ แม่...เอ่ย
ลูกเอ๋ยอยากได้สิ่งใดฤา
อยากได้รถหรือมือถือ
หรือเจ้าอยากได้แพรพรรณ
๕ แม่...เอ่ย
ลูกเอ๋ยอยากได้สิ่งใดกัน
อยากได้เครื่องประทินพรรณ
หรือว่าฝันอยากมีเหย้า
๖ แม่...เอ่ย
ลูกเอ๋ยอยากได้สิ่งใดเจ้า
อยากแต่งองค์หรือผมเผ้า
แม่จะเฝ้าแต่งให้ลูก
๗ แม่...เอ่ย
ลูกเอ๋ยอยากได้สิ่งใดลูก
อยากได้หมอนหรือเบาะฟูก
แม่จะหา...ให้ลูกคอย
๘ แม่...เอ่ย
ลูกเอ๋ยอยากด้สิ่งใดกลอย
อยากได้เพชรหรือเม็ดพลอย
แม่จะสอย..ให้เจ้าแพรว
๘ แม่...เอ่ย
ลูกเอ๋ยอยากได้สิ่งใดแก้ว
แม่ให้เจ้ามาหมดแล้ว
หรือว่าแก้วยังไม่พอ
๑๐ แม่...เอ่ย
ลูกเอ๋ยอยากได้สิ่งได้หนอ
หนึ่งชีวิตแม่คงพอ
หากเจ้าต้องการ..ขอแม่มา
19 ธันวาคม 2545 13:34 น.
มาตา
ความฝันอยู่ในมือ
เธอจงถือมันให้มั่น
จงศรัทธาซึ่งความฝัน
และอย่าหวั่นในศรัทธา
ความฝันอยู่แสนไกล
เธอจงใช้หัวใจเสาะหา
หากความฝันถูกกั้นด้วยขอบฟ้า
จงบินหลาไปทำลาย
ความฝันอยู่สูงเทียมฟ้า
เธอจงหาบันไดมาบีนบ่าย
หากความฝันจะเลือนกลาย
เธอจงจุดประกายมันขึ้นมา
ความฝันอยู่ลึกเบื้องสมุทร
เธอจงมุดดำดิ่งไปค้นหา
หากความฝันอนูเล็กเพียงเสี้ยวตา
เธอจงใช้ปัญญามองหามัน
ความฝันอยู่ในความขลาด
จงอย่าหวาดและไหวหวั่น
หากความขลาดบังความฝัน
ความขลาดนั้นคือศัตรู
หากความฝันอยู่ในมืออริ
เจ้าจงผลิดอกผลแห่งความกล้า
แย่งชิงมันกลับมา
เพราะว่าฝันเป็นของเธอ
19 ธันวาคม 2545 12:35 น.
มาตา
ฤาสมองมีไว้ กั้นใบหู
ฤาใบหูมีไว้ใช้ประดับ
ฤาฝ่ามือมีไว้แค่ เพียงแบรับ
ฤาดวงตาใช้จ้องจับเพียงเมียงมอง
ฤาจมูกมีไว้ใช้ดมกลิ่น
ฤาลิ้นมีไว้เพียงแค่ลิ้มลอง
ฤามีปากไว้เพียงเพื่อแหกร้อง
ฤามีใจไว้ปองรักเพียงอย่างเดียว
สมองสัมพันธ์กับทุกส่วนของร่างกาย
เมื่อมีปัญหา
สมองไม่ได้มีไว้เพียงกั้นใบหูไม่ให้ชนกัน...