3 พฤษภาคม 2550 16:30 น.
มาดามมด
ระบบทำความเย็น ภายนอกอาคาร
สัมผัสนวัฒกรรมระบบทำความเย็น สำหรับภายนอกอาคาร สร้างบรรยากาศความเย็นสบาย ด้วยสายลมผสานอนุไอน้ำ เพิ่มความสดชื่นบริสุทธิ์ดุจไอหมอก
ระบบไอน้ำสำหรับภายนอกอาคาร อาทิ มุมพักผ่อน สวนในบ้าน สวนอาหาร สนามไดรฟ์กอร์ฟ ร้านกาแฟ ฯลฯ ให้สายลมเย็นสม่ำเสมอ พร้อมกับละอองน้ำเพิ่มความเย็น สามารถลดอุณหภูมิในบรรยากาศได้ 5 - 10 อาศาเซลเซียส ความคุม ฝุ่นละออง ความชื้น กลิ่น ปลอดจากสารเคมี ไร้มลพิษ ประหยัดค่าไฟฟ้า น้ำปะปา (ไม่เกิน 3 บ./ชม.)
รับออกแบบและติดตั้งระบบทำความเย็นด้วยไอน้ำ
สนใจติดต่อสอบถามได้ที่ เอ็นเนอร์จี สแควร์
โทร. 08-6523-3121, 08-3208-9485
ราคา : 1x,xxx บาท
สินค้าที่มีในร้าน
- เครื่องทำน้ำร้อนพลังแสงอาทิตย์ ราคา 2x,xxx บาท
- เครื่องทำน้ำอุ่นแก๊ส ราคา 3,700 บาท
- เครื่องผลิตไอน้ำ ราคา 2x,xxx บาท
- รับเดินระบบน้ำร้อน ราคา xxx บาท
- ท่อน้ำร้อนชนิดพิเศษ ราคา xx บาท
รายละเอียดสินค้า และคุณสมบัติได้ที่ http://www.tarad.com/energysquare
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ : 0865233121 หรือ 0832089485
e-mail : energy_square@hotmail.com
ยินดีให้คำปรึกษา มีบริการหลังการขาย
9 ธันวาคม 2549 17:11 น.
มาดามมด
....นานแสนนานมาแล้ว เราเล่นด้วยกัน ถูกแม่ตีด้วยกัน แต่เธอก็หลบได้
เสมอ มีเพียงฉัน ที่ยืดอกรับความผิดโดยไม่กลัวเกรง เพราะฉันเป็นพี่คนโต
....เราจะถูกทำโทษทุกครั้ง เมื่อกลับมาถึงบ้านแล้วพบว่าแม่อยู่ในบ้าน เรา 2
คน พี่น้อง มักจะแอบแม่ หนีออกไปเที่ยวนอกบ้านบ่อยๆ และไม่เข้าใจเลยว่า
ทำไม แม่ถึงต้องห้าม และลงโทษเราทุกครั้งที่เราขัดคำสั่ง ทั้งๆ ที่ การได้ไปเล่น
กับเพื่อนๆ นอกบ้าน สนุกจะตาย ถึงแม้ว่าจะโดนแกล้งบ่อยก็ตาม แต่เรา 2
คน มักจะร่วมมือกัน แก้แค้นเสมอ
....เธอเป็นน้องสาวที่เข้มแข็ง มาก ไม่ค่อยพูดคุย หรือยิ้มกลับใคร ๆ ง่ายนัก ซึ่ง
ผิดกับฉัน จะเริงร่าได้ตลอดเวลา เราเป็นพี่น้อง ที่ห่างกัน แค่ 1 ปี แต่เราตัวโต่
เท่ากัน แม่มักจะซื้อเสื้อผ้าให้เราเหมือน ๆ กัน จนใคร ๆ คิดว่า เราเป็นฝาแฝด
กัน แต่แม่ก็มักจะคิดว่า เธอคล้ำกว่าฉัน เสื้อผ้าเธอจึงมีแต่สีฟ้า ส่วนฉันก็มีแต่
สีชมพู ซึ่งดูเหมือนมันจะทำให้เราติดนิสัย ชอบสีที่แม่เลือกให้ จนกระทั่ง
ปัจจุบัน ฉันอายุ 26 ปีแล้ว ส่วนเธอ ก็อายุ 24 ปี แล้วที่สำคัญ เธอกำลังจะแต่ง
งาน
....ฉันนึกถึง ทุกช่วงเวลา และเหตุการณ์ที่เราอยู่ด้วยกัน เป็นเพื่อนเล่นกันมา
เสมอ แม้ว่าเราจะทะเลาะกันบ่อย แต่มันก็เป็นเพียงเวลาไม่กี่นาทีเท่านั้นแหละ
ฉันยังนึกไปถึงลำบากมาด้วยกัน ตอนนั้น ฉันเรียน ม1 เทอม 2 เธอเองก็เพิ่ง
ป.6 ที่เธอเรียนตามฉันมาติด ๆ เพราะเธอเรียนก่อนอายุ 1 ปี ตอนนั้น เราไม่
สามารถรับรู้ได้เลย ว่า พ่อและแม่ของเรามีชะตากรรมเป็นเช่นไร เราไม่เคย
ทำงานหนักเลย ไม่เคยรับรู้ความลำบากเป็นอย่างไร แต่ ชีวิตเราก็เริ่ม หักเห
นับตั้งแต่วันที่ พ่อบอกว่า มารับแม่ ไปช่วยเก็บเงิน ค่าจ้างทำบ่อกุ้ง ที่ จังหวัดสุ
ราษฯ สัก 2-3 วัน จะกลับมา หลังจากนั้น เราก็ไม่เคยได้ข่าว พ่อกับแม่เรา
อีกเลย
ตั้งแต่ ฉั
27 พฤษภาคม 2549 15:29 น.
มาดามมด
ทำงานที่บริษัทแห่งนี้มา 3 เดือน 1 เดือนครึ่งแรก ทำโปรแกรมร่วมกับคนอื่น แต่เราก็เพิ่งเริ่มงาน ยังต้องเรียนรู้ระบบงานและวิธีการพัฒนาโปรแกรมจากคนอื่น และไม่ค่อยมีใครให้ถาม เพราะทั้งฝ่ายอยู่กัน 2 คน
1 เดือนครึ่ง ต่อมา ได้รับมอบงานมา 1 ชิ้น แต่เป็นงานเก่าที่คนเดิมทำ ซึ่งวิการเขียนโปรแกรมต่างไปจากเดินที่ศึกษาในช่วงเดือนแรก จึงต้องทำความเข้าใจใหม่ บวกกับโปรแกรมตัวนี้เป็นโปรแกรมบัญชี แต่เราไม่มีความรู้เรื่องบัญชีเลยสักอย่าง ไม่รู้ว่าเค้าจัดเก็บ และคำนวนยังไง
ช่วงแรกให้ทำหน้าจอ เราก็ทำ ไม่ถูกใจนาย เป็นแต่สีหน้าจอ ประมาณ 2 อาทิตย์ ไม่ได้อะไรเลย แล้วต่อมาก็เอางานเดิมมาให้ทำต่อ เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง code เก่า เราต้องค่อย ๆ แกะ ก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง นายเลยให้ไปศึกษาจากคนเดิม ให้รู้เรื่องภายใน 1 วัน (โปรแกรมทำมา 3 เดือน ให้รู้ภายใน 1 วัน ! เซ็ง)
เราลองศึกษามาประมาณ เกือบ 2 อาทิตย์ แต่ไม่เป็นผล เพราะวิธีการ code ซับซ้อน แต่ไม่เท่ากับ ตัวแปร (ใช้ชื่อย่อ ๆ) เพียบ เทียบอุดตะหลุด เลยตัดสินใจทำใหม่ นั่งทำมา เป็น อาทิตย์ กว่าจะได้สักประมาณ 20 % เพราะต้องดึงข้อมูลและวิเคราะห์ว่าควรมีไรมั่ง แต่นายเข้ามาดู ไม่พอใจอีก
ที่ท้อเพราะ ทำอะไรไม่เคยถูกใจนายเลย แล้วงานที่ทำไปแล้ว เค้าว่าดี แต่พอรู้ว่าเรา ก็ทำเป็นเฉยๆ ซะงั้น แบบนี้เค้าไม่อยากให้เราทำงานที่นี่
เพราะฉนั้น เราก็จะไม่อยู่ เพราะทำอะไรไม่มีดีขึ้นมาเลย มีแต่ต้องเริ่มใหม่หมดทุกครั้ง ไอ้โน่นไม่ดี ไอ้นี่ไม่เอา เป็นแบบนี้ แล้วเมื่อไรเราจะมีผลงาน เราก็มีแต่โดนตำหนิ อย่างเดียว ไม่เคยมีผลงาน งานที่ทำไว้แล้วก็กลายเป็นผลงานคนอื่นไป โดยที่ไม่กล่าวถึงเราสักนิด จะทำไปทำไม
3 พฤษภาคม 2549 13:11 น.
มาดามมด
....เคยเสียใจนะ เคยผิดหวังกับอะไรหลายๆ อย่าง แต่เจอหนังสือเล่มหนึ่ง เขียนโดย ทมยันตี เรื่อง สุริยวรรมัน เชื่อไหมว่า หลังจากอ่านหนังสือเล่มนั้นแล้ว สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้มากเลยทีเดียวเลยแหละ ทำให้มีกำลังใจ ก่อนหน้านี้ท้อแท้มากเลย
....ตอนนี้ทำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารักและรักเราอย่างจริงจัง คิดถึงเค้าให้มากขึ้น เค้าคือ พ่อ แม่ น้องๆ ที่ต้องดูแล และพวกเค้าก็เป็นห่วงเรามากที่สุด มากกว่าคนที่เราคาดหวังด้วยซ้ำไป ไม่หวังว่าจะได้ความรักหรือความจริงใจจากผู้ชายคนหนึ่ง ที่ไม่รู้เป็นใคร แล้วจะรักเราอย่างบริสุทธิ์ใจหรือป่าวก็ไม่รู้ วันใดที่เค้าทิ้งไปเราต้องเจ็บปวดมากอยู่แล้ว
....ต่อไปนี้จะเข้มแข็ง จะดำรงอยู่ได้ด้วยตัวเอง
27 เมษายน 2549 08:28 น.
มาดามมด
....ไม่มีอะไรหลอก แค่อยากถามความเห็นว่าจะทำไงกะเค้าดี แล้วจะมีวิธีแก้ไขให้นุ่มนวลยังไงดี หรือว่าต้องทำใจอย่างเดียวเลย อืมมมมมมมมม กลุ้มนะเนี้ยะ ไม่อยากให้เค้าเป็นแบบนี้ ไม่อยากให้เค้ามีปัญหากับคนรอบ ๆ ข้าง กลัวว่าเค้าจะได้รับอันตราย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมาดามมด
หน้าส่วนตัว
3489
