16 กันยายน 2549 16:10 น.
มาดามมด
ใครกัน ยอมอด เพื่อเธออิ่ม
ใครกัน ที่ฝืนยิ้ม แม้ (ใจ) ร้องให้
ใครกัน ไม่เคยสน ตนเป็นเช่นไร
ใครกัน ที่ปลอบใจ เคียงใกล้เธอ
..........โถ่........เธอ
จะเคยรับรู้ สิ่งเหล่านี้ สักครั้งไหม
ที่ฉันทำไป ล้วนใส่ใจไว้ทั้งสิ้น
ฉันแอบร้องไห้ เมื่อเธอทำชาชิน
โปรด ให้ฉันยิน เธอคิดอย่างไร
14 กันยายน 2549 17:02 น.
มาดามมด
กี่คืนวัน เฝ้าอ้อนวอน งอนง้อ
กี่ปี ที่ถักทอ รวมฝัน
หมื่นอภัย ล้านน้ำตา แสนผูกพันธ์
ก็เท่านั้น มีเพียงฉัน ที่จดจำ
น้ำใจเธอ ดังน้ำ ทะเลทราย
หิวตาลาย ลวงให้เห็น เป็นเช่นน้ำ
ต้องเสีย แรงเปล่า หากเฝ้าตาม
มีแต่น้ำ ไอแดดลวง หลอนเรื่อยไป
14 กันยายน 2549 16:49 น.
มาดามมด
กลางลมหนาว ในเงามืดเดียวดาย
ไร้คนข้างกาย ปลอบใจตัวเองเท่านั้น
เจ็บกลับมา นับร้อยพัน
ยังด้นดัน ต่อไป ไม่หลาบจำ
หรือ เพราะเรา ฟังคำคน ง่ายไป
กว่าจะรู้เขาลวง ก็สายแล้ว กลับมาช้ำ
ดันโง่งม ก็สมแล้ว ไม่รู้จำ
ให้ถูกย้ำ ให้จำ จนตาย
8 กันยายน 2549 09:15 น.
มาดามมด
บางวัน ฝนกระหน่ำ น้ำหลาก
บางวันมาก ด้วยเปลวแดด แผดแสง
คงมีบ้าง เหนื่อยล้า อ่อนแรง
หาที่พัก สักแห่ง เพื่อเติมใจ
อีกไม่นาน ฤดู ก็ปรับเปลี่ยน
แต่ต้องจำ เป็นบทเรียน เตรียมตัวไว้
ถึงเวลา แดดแรง ฝนหนักมา คราใด
อดทนไว้ เดี๋ยวผ่านไปได้เอง
5 กันยายน 2549 12:00 น.
มาดามมด
.....เดือนเพ็ง เปล่งแสง กลางเวหา
ทั่วนภา เรื่องอำไพ
แต่อยู่เดียว มิมีใคร
เทียมทัด รัศมีเรือง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมาดามมด
หน้าส่วนตัว
1205
